Παραβατικότητα Ανηλίκων

Η παραβατικότητα των ανηλίκων είναι το μείζων θέμα της χρονιάς που μας πέρασε. Η νέα γενιά φαίνεται πως έχει ξεστρατήσει κατά πολύ. Μια γενιά αδιάφορων για κοινωνικούς αγώνες μηδενιστών δίχως ηθικές αξίες κ΄οράματα απειλεί άραγε το μέλλον του τόπου που γέννησε μεγάλους φιλοσόφους, επιστήμονες κ΄ δημοσιγράφους;

Πρόσφατο γεγονός παραβατικότητας ανηλίκου, ο δεκάχρονος που πετούσε πέτρες και μολότωφ μαζί με αναρχικά στοιχεία εναντίον αστυνομικών οργάνων έξω από το ΑΠΘ. Δεν λέω όλοι μας στα νιάτα μας είμασταν άλλος περισσότερο κ΄ άλλος λιγότερο ταραξίες. Ποιος 10χρονος ή 9χρονος ή ακόμα κ΄ 8χρονος δεν έχει πετάξει την δική του αυτοσχέδια μολότωφ σε ένα όργανο επιβολής της κρατικής βίας; Ποιό παιδί είναι τάχα αυτό που δεν έχει κάψει ένα κ΄δύο αυτοκίνητα έτσι για να’χει να το λέει και να επαίρεται στους συμμαθητές του; Δεν είναι όμως εκεί το ουσιώδες με το συγκεκριμένο περιστατικό, αλλού έγκειται το σημαντικό της υπόθεσης. Τι ώρα πέταγε ο 10χρονος αυτά που πέταγε; Φοβάμαι πως ήταν μετά τις 10 μμ. Ενώ λοιπόν θα έπρεπε να βρίσκεται στο κρεβάτι του και να χορταίνει ύπνο, έπαιζε έξω έως αργά με τα άλλα παιδάκια. Πραγματικά εώς που θα φτάσει επιτέλους αυτή η αναλγησία του κράτους; Γιατί στα επεισόδια δεν ήταν και μια κοινωνική λειτουργός, μια παιδοψυχολόγος ώστε να εξηγήσει στον 10χρονο πως είναι αναγκαίο σε αυτές τις ηλικίες να κοιμούνται αρκετές ώρες τα παιδιά; Σιωπή για άλλη μια φορά από το κράτος.

Άλλη μια περίπτωση παραβατικότητας, εφηβικής εδώ, είναι ο ομαδικός βιασμός της βουλγάρας μαθήτριας από συμμαθητές της και η ερασιτεχνική κινηματογράφιση του από συμμαθήτρια της. Δεν χωρά αμφιβολία ότι από το συγκεκριμένο περιστατικό παρατηρείται μια πρόοδος της ελληνικής κοινωνίας, είναι προφανή τα θετικά στοιχεία . Πρώτον οι νέοι μας δεν είναι ξενοφοβικοί, κανενός είδους ρατσισμός. Αποδεικνύεται από το ότι επέλεξαν να βιάσουν μια συμμαθήτριά τους από την Βουλγαρία και όχι μία από τις τόσες Ελληνίδες στο σχολείο.Δεύτερον η αναζήτηση των εφήβων βρίσκει έκφραση και διεξόδους μέσα από την καλλιτεχνική δημιουργία.Πρότασή μου η μικρού μήκους ταινία καλό θα ήταν να είχε προβληθεί και στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, μήπως το φιλμ “Μη αναστρέψιμος” ήταν καλύτερο; Τρίτον οι νέοι χειρίζονται με ιδιαίτερη άνεση και ευκολία τις νέες τεχνολογίες, εδώ τα κινητά, και εκμεταλέυονται όλες τις πιθανές λειτουργίες τους. Για όλα τα παραπάνω δεν αμφισβητείται ότι δείχνουν την καλή πορεία της νεολαίας αλλά υπάρχουν και ορισμένα μελανά πολύ μελανά σημεία. Κυριότερο όλων το ότι ο βιασμός ήταν παντελώς ανοργάνωτος. Όλοι μαζί πέσαν πάνω στο κορίτσι (το οποίο εννοείται ότι τα ήθελε και πως ήταν προκλητική ). Κανένας λοιπόν σεβασμός για τον συνάνθρωπο. Δεν μπορείς δηλαδή να περιμένεις στην σειρά σου να την βιάσει πρώτα ο άλλος και μετά εσύ. Όλος ο κόσμος στην δυτική Ευρώπη που τηρεί την σειρά στις ουρές, τί είναι ηλίθιοι και εμείς έξυπνοι; Σε κάτι τέτοια λεπτά σημεία φαίνεται ο πολιτισμός των ανθρώπων ενός τόπου και εμείς οι έλληνες είμαστε δυστυχώς ακόμα πολύ πίσω.

Τελευταία και πιο τραγική ιστορία είναι αυτή του μικρού Άλεξ που σε 20 χρόνια θα έχει μεγαλώσει αλλά εμείς ακόμα μικρό Άλεξ θα τον λέμε και ακόμα δεν θα τον έχουμε βρει. Ίσως για αυτό δεν έχει βρεθεί ακόμα φαίνεται είναι μικρός πολύ μικρός σχεδόν μικροσκοπικός και δεν τον παίρνει το μάτι σου. Μάλλον πήρε χαμπάρι σε τι κοινωνία ζει και έχει κρυφτεί κάπου μπας και σωθεί αλλά δεν το βλέπω, σιγά και μην γλιτώσει όλο και κάποιος Ευαγγελάτος θα κατορθώσει να τον ξετρυπώσει. Εδώ είναι το κακό της όλης υπόθεσης ο μικρός Άλεξ χάθηκε και όλοι ψάχνουν να τον βρουν. Κατάντια! Αυτός που τον πήρε ας έλεγε που τον άφησε. Πόσο κοστίζει άραγε ένα σημείωμα;

Τρεις σταλιές Έσσε

Ήταν αίσχος το πως κορόιδευε η ζωή, ήταν να κλαις και να γελάς! Ή ζόυσες και άφηνες τις αισθήσεις σου να παίζουν και να χορταίνουν στο σήθος της πανάρχαιας Μητέρας-Εύας – αυτο παρείχε βεβαίως αρκετή ηδονή, όχι όμως και προστασία από την παροδικότητα· τότε ήσουν σαν ένα μανιτάρι στο δάσος που λάμπει σήμερα χρώματα και άυριο έχει σαπίσει.Ή αντιστέκεσαι και κλείνεσαι σ’ένα εργαστήρι και προσπαθείς να φτιάξεις ένα μνημείο για την περαστική ζωή – τότε έπρεπε να απαρνηθείς την ζωή, τότε ήσουν μόνο ένα εργαστήρι, τότε υπηρετούσες βέβαια την αθανασία, αλλά μαραινόσουν και έχανες την ελευθερία, την πληθώρα και την χαρά της ζωής. Αυτό είχε πάθει και ο αρχιτεχνίτης Νίκλαους.

Αχ, και όλη τούτη η ζωή δεν ήταν διχασμένη από αυτό το ξερό είτε-είτε! Να δημιουργείς χωρίς να είναι η ζωή το αντίτιμο! Να ζεις χωρίς εντούτοις να παραιτείσαι από την ομορφιά της δημιουργίας! Δεν είναι τούτο δυνατό;
Ίσως υπήρχαν άνθρωποι για τους οποίους ήταν δυνατό, υπήρχαν άραγε σύζυγοι και οικογενειάρχες που δεν χάνανε σαν συνέπεια της συζυγικής πίστης την απόλαυση των αισθήσεων; Υπήρχαν άραγε νοικοκύρηδες οι καρδιές των οποίων δεν στέρευαν από έλλειψη ελευθερίας και κινδύνου; Ίσως. Μέχρι τώρα δεν είχε δει κανέναν.
Είχε την εντύπωση πως κάθε ύπαρξη βασιζόταν στην δυάδα, στις αντιθέσεις· ήσουν ή γυναίκα ή άνδρας, ή περιπλανώμενος ή μικροαστός, ή εγκεφαλικός ή αισθησιακός – πουθενά δεν βιωνόταν συγχρόνως η εισπνοή με την εκπνοή, η γυναικεία υπόσταση, με την ανδρική ελευθερία και τάξη, ορμές και πνεύμα, πάντα έπρεπε να πληρώνεις το ένα με την απώλεια του άλλου και πάντα έπρεπε να πληρώνεις ήταν το ένα τόσο σηματνικό και ποθητό όσο και το άλλο! Σ’αυτό ήταν ίσως πιο εύκολο για τις γυναίκες. Σ’ εκείνες το είχε ρυθμίσει η φύση, έτσι, που η ηδονή καρποφορούσε μόνη της και από την ερωτική ευτυχία γεννιόταν το παιδί. Στον άνδρα υπήρχε αντί τούτης της απλής γονιμότητας η παντοτινή λαχτάρα. Ήταν άραγε ο Θεός που τα είχε δημιουργήει όλα κακός ή εχθρικός; Γελούσε με χαιρεκακία για την πλάση του; Όχι δεν μπορούσε να είναι κακός φαού είχε δημιουργήσει τα ελάφια και τα ζαρκάδια, τα πουλιά και τα ψάρια, το δάσος, τα λουλούδια και τις τέσσερες εποχές. Αλλά μία ρωγμή περνούσε την δημιουργία του, είτε επειδή ήταν αποτυχημένη είτε ατελής, είτε επειδή ο Θεός είχε ιδιαίτερο σκοπό για τούτο το κενό και τη λαχτάρα στην ανθρώπινη ύπαρξη, ίσως ήταν τούτο ο σπόρος του εχθρού, το προπατορικό αμάρτημα; Αλλά γιατί να ήταν τούτη η λαχτάρα και η ανεπάρκεια αμαρτία; Δεν προέρχονταν από εκείνη όλα τα ωραία και ιερά που είχε δημιουργήσει ο άνθρωπος και που τα επέστρεφε στο Θεό ως θυσία για να τον ευχαριστήσει;

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Η σκέψη μας είναι μια συνεχής αφαίρεση, γυρίζουμε την πλάτηστο αισθητό, προσπαθούμε να ανοικοδομήσουμε ένα καθαρά πνευματικό κόσμο. Εσύ όμως παίρνεις το πιο παροδικό το πιο θνητό στην καρδιά σου και διακηρύττεις το πιο περαστικό. Εσύ δεν του γυρίζεις την πλάτη, του παραδίδεσαι και έτσι το ανυψώνεις στα μεγαλύτερα ύψη, το κάνεις όμοιο με το αιώνιο. Εμείς οι στοχαστές προσπαθούμε να πλησιάσουμε το Θεό, αφαιρώντας από Εκείνον τον κόσμο. Εσύ τον πλησιάζεις αγαπώντας την δημιουργία του και την αναπλάθοντάς την. Και τα δύο είναι έργα ανθρώπων και ανεπαρκή, αλλά η τέχνη έιναι πιο αθώα.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Είχε δημιουργηθεί η ζωή του ανθρώπου πραγματικά για να είναι τακτική και να καθορίζεται κάθε της ώρα και πράξη από τις καμπάνες της προσευχής; Είχε πλαστεί ο άνθρωπος πραγματικά για να μελετήσει τον Αριστοτέλη και τον Θωμά τον Ακινάτη, να μάθει ελληνικά, να απονεκρώνει τις αισθήσεις του και να δραπετεύει από τον κόσμο; Δεν τον είχε πλάσει ο Θεός με ένστικτα και ορμές, με αιματηρά σκοτάδια, με την ικανότητα για αμαρτία, ηδονή και απογνωση;

Από το Νάρκισσος και Χρυσόστομος 1930, του Έρμαν Έσσε

Narziss und Goldmund 1930 Hermann Hesse

*Μετάφραση ΝΤΑΓΚΜΑΡ ΤΖΩΡΤΖΗ

Μου λείπει η Αθήνα

Αυτές τις μέρες νιώθω έντονη την επιθυμία να παώ στην Αθήνα αλλά δυστυχώς λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων [1] πρέπει να βρίσκομαι στην Πάτρα μέχρι τις 22 του μηνός. Οι λόγοι της επιθυμίας μου αυτής είναι κυρίως δύο.

Ο πρώτος είναι η Χριστουγεννιάτικη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής, που ελπίζω να καθιερωθεί, στις 17 του μηνός δηλαδή αύριο. Την περσινή την έχασα γιατί δεν είχα ενημερωθεί, ενώ την φετινή . . . Το μόνο καλό στην υπόθεση είναι το ότι θα αναμεταδοθεί από την Νετ ή την Ετ1, όχι πως με ικανοποιεί πλήρως αυτό αλλά σίγουρα είναι κατά πολύ καλύτερο από το τίποτα.

Ο δεύτερος λόγος είναι η εκδήλωση για τον Milton Friedman, που οργανώνεται από την κίνηση πολιτών για το υπό ίδρυση κόμμα της Φιλελεύθερης Συμμαχίας με ομιλητές τους Τάσο Αβραντίνη, Ανδρέα Ανδριανόπουλο, Πάνο Ευαγγελόπουλο, Γιώργο Μπήτρο, Θανάση Παπανδρόπουλο κ΄ Κώστα Χρηστίδη με τον συντονισμό της παρουσίασης και της συζήτησης από τον Πάσχο Μανδραβέλη [2]. Βέβαια ίσως να την προλάβω αν φύγω σχετικά νωρίς από την Πάτρα αλλά δυστυχώς η ώρα αναχώρησης δεν εξαρτάται από μένα.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι θα ήθελα να βρίσκομαι στην Αθήνα και για ένα ακόμη λόγο. Για το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο της Στοάς του Βιβλίου, μια προσπάθεια που πρωτοξεκινά φέτος [3]. Συγκεκριμένα θα ήθελα να παρακολουθήσω τα μαθήματα Φιλοσοφίας του Χρήστου Γιανναρά, 10 στον αριθμό. Αμφιλεγόμενος ο Γιανναράς κατά πολλούς, με ορισμένες κυρίαρχες συναισθηματικές αντιδυτικές κορώνες να καπελώνουν την γοητεία που ασκεί ο λόγος του, όμως θα ήθελα να τον ακούσω μια φορά από κοντά και όχι μόνο μέσα από τα βιβλία του.

Τελικά το μόνο που ίσως καταφέρω να προλάβω, κ΄αυτό στις διακοπές των Χριστουγέννων, είναι η θεατρική παράσταση “17η Νύχτα ” του Απόστολου Δοξιάδη σκηνοθεσίας Αντώνη Καφετζόπουλου και με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Κοτανίδη στο θέατρο “Άνεσις”. Παραθέτω την πλοκή του έργου:
Το έργο εκτυλίσσεται στο Πρίνστον, στα τέλη της δεκαετίας του 1970, και στήνει μια υποθετική εκδοχή των τελευταίων ημερών της ζωής του Κουρτ Γκέντελ, του ανθρώπου που οι ομότεχνοί του ονόμασαν «νέο Αριστοτέλη». Αν και ο Γκέντελ είναι μια από τις μεγαλύτερες επιστημονικές μορφές της νεότερης εποχής (το περιοδικό «Τάϊμ», στο αφιέρωμά του, τον χαρακτήρισε τον μεγαλύτερο μαθηματικό του εικοστού αιώνα), τον θάνατό του τον καλύπτει ένα μυστήριο, που κυριαρχείται από την άποψη ότι πέθανε αρνούμενος τροφή, από φόβο μήπως κάποιος τον δηλητηριάσει. Στη «Δέκατη Έβδομη Νύχτα», η πραγματική διαδρομή του Γκέντελ διασταυρώνεται με αυτήν ενός φανταστικού προσώπου, της Μαίρη Πίρσον, διαιτολόγου του νοσοκομείου, που έχει ιδιαίτερους επαγγελματικούς – αλλά όχι μόνο – λόγους να θέλει να τον πείσει να φάει. Σε μια αντιπαράθεση που, αναπάντεχα, συχνά αποκτά την υφή της κωμωδίας, η Μαίρη προσπαθεί να διεισδύσει στο νου του Γκέντελ, προσπάθεια που σιγά-σιγά τη φέρνει αντιμέτωπη με την εντυπωσιακή αλήθεια που εκφράζει το θεώρημά του: τη Μη-πληρότητα της λογικής. Στο έργο εμπλέκονται σε σημαντικούς ρόλους, μια ηθοποιός που αφηγείται την παράσταση και η ανορεξική αδελφή της Σάντρα, κόρες και οι δύο της Μαίρη Πίρσον, και ο περίφημος μαθηματικός Χίλμπερτ ο οποίος, ως αντίπαλος του Γκέντελ, δίνει μια παράσταση υπερασπιζόμενος την «πληρότητα» της λογικής.[4]

1. Ναι το ξέρω είμαι και πολύ busy τύπος
2. http://e-roosters.blogspot.com/2006/12/milton-friedman.html
3. http://www.stoabibliou.gr/ep
4. http://www.thalesandfriends.org/gr/index.php?option=com_content&task=view&id=122&Itemid=44

MIT OpenCourseWare

Μ.Ι.Τ. , OpenCourseWare

Οι τρισκατάρατοι αμερικανοί καπιταλιστές έχουν αλώσει προ πολλού τον χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης και επέτρεψαν άκουσον άκουσον την ύπαρξη ιδιωτικών πανεπιστήμίων. Ένα από αυτά τα επονείδιστα πανεπιστήμια είναι και το χαμηλοτάτου επιπέδου MIT. Τί σκέφτηκαν οι κερδοδιψείς πανεπιστημιακές αρχές του ΜΙΤ τα τελευταία χρόνια; Κάτι το ανεξήγητο, το παράλογο κάτι που δεν το χωρά κομμουνιστή νους. Η πλειονότητα των μαθημάτων τόσο σε προπτυχιακό όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο βρίσκεται στο διαδίκτυο ελεύθερα. Τι σημαίνει αυτό; Οι σημειώσεις, οι ασκήσεις, τα θέματα εξετάσεων, διάφορα μικρά handbooks, παρουσιάσεις διαλέξεων, video μαθημάτων κ΄ πολλά άλλα μπορεί να τα κατεβάσει ο οποιοσδήποτε. Ναι ο οποιοσδήποτε ακόμα και τα μέλη της ΚΝΕ! Το υλικό άφθονο και αξίζει μια περιήγηση μόνο και μόνο για να παρατηρήσει κάποιος τον τρόπο με τον οποίο δομείται το μάθημα, πόσο σύγχρονα και διεπιστημονικού ενδιαφέροντος πεδία μελέτης υπάρχουν (χαρακτηριστικό το Information and Entropy) αλλά και για να γίνουν συγκρίσεις με αυτά που διδασκόμαστε εμείς και με το πως τα διδασκόμαστε, αν τα διδασκόμαστε.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, 30 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2006

Στην Eκκλησία

Την εκκλησίαν αγαπώ — τα εξαπτέρυγά της,
τ’ ασήμια των σκευών, τα κηροπήγιά της,
τα φώτα, τες εικόνες της, τον άμβωνά της.

Εκεί σαν μπω, μες σ’ εκκλησία των Γραικών·
με των θυμιαμάτων της τες ευωδίες,
μες τες λειτουργικές φωνές και συμφωνίες,
τες μεγαλοπρεπείς των ιερέων παρουσίες
και κάθε των κινήσεως τον σοβαρό ρυθμό —
λαμπρότατοι μες στων αμφίων τον στολισμό —
ο νους μου πηαίνει σε τιμές μεγάλες της φυλής μας,
στον ένδοξό μας Βυζαντινισμό.


Από τα Ποιήματα 1897-1933, Κ. Π. Καβάφης

Brave New World Pt. I

Πολυτροπικά ρούχα ή ελληνιστί multifunctional.Οι ανδρικές ντουλάπες του μέλλοντος θα έχουν ένα παντελόνι, μια μπλούζα, ένα σακάκι. Δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω γιατί το κάθε ένα από αυτά μπορεί να πάρει άπειρες μορφές και να καλύψει ένα άπειρο πλήθος αναγκών μας.

Για παράδειγμα μία μπλούζα. Θα αποτελείται από δύο στρώματα το εσωτερικό και το εξωτερικό. Το εσωτερικό χάρις το πιεζοηλεκτρικό φαινόμενο (μεταβολή των διαστάσεων ενός υλικού όταν διαρέεται από ρεύμα) καθορίζει τις διαστάσεις και εξασφαλίζει την απαιτούμενη μόνωση για το χειμώνα και το καλοκαίρι. Η διαδικασία αυτή της προσαρμογής είναι αυτόματη με τη χρήση ενός microprocessor πανω στο ρούχο ο οποίος θα συγκρίνει τις τιμές θερμοκρασίας, πίεσης, υγρασίας του περιβάλλοντος και θα μεταβάλει έτσι το ρούχο ώστε το σώμα να βρίσκεται στις ιδανικές συνθήκες. Η απαιτούμενη ενέργεια θα λαμβάνεται από το ασύρματο δίκτυο ενέργειας το οποίο θα υπάρχει σε κάθε μεγαλούπολη, έτσι ούτε μπαταρίες, ούτε φορτίσεις. Το φοράς και τελείωσες. Μόνο μια μπλούζα και είσαι εντάξει με αυτή παντού. Όταν βρίσκεσαι μέσα στο σπίτι ο microprocessor την ρυθμίζει για τα δεδομένα εσωτερικού χώρου, και όταν πάλι είσαι έξω δεν απαιτείται κανένα πανωφόρι. Η μόνωση αυξάνεται αυτόματα και όλα καλά.

Τα ρούχα όμως έχουν και ένα αισθητικό μέρος το οποίο πρέπει να καλυφθεί. Εδώ συντελείται μια επανάσταση. Το εξωτερικό στρώμα του ρούχου στην πραγματικότητα πρόκειται για άπειρες οθόνες που προβάλουν ότι επιθυμούμε εμείς. Οπότε μπορείς να φοράς καθώς πηγαίνεις στην δουλειά, αν είσαι μηχανικός τα σχέδια που δουλεύεις ή αν είσαι μουσικός την παρτιτούρα του αγαπημένου σου κοματιού και φόντο από πίσω τον τραγουδιστή που το λέει. Όταν πάλι πας να πιείς ένα ποτό επιλέγεις έναν ωραιότατο τρελλό πίνακα του Νταλί ή όταν χρειάζεται να ντυθείς πιο επίσημα το μαύρο χρώμα έρχεται να δώσει την λύση. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να θυμηθείς να φορτώσεις τις επιλογές σου στον έτερο microprocessor του ρούχου τον υπεύθυνο για το αισθητικό μέρος. Ίσως πάλι να μην χρειάζεται να φορτώσεις τίποτα γιατί το ρούχο, o microprocessor για την ακρίβεια, θα είναι on line οπότε ότι σου ότι σου καπνίσει κάνεις αρκεί να το επιλέξεις από το δίκτυο.

Τέλος ένα μεγάλο πρόβλημα με τα ρούχα είναι το πλύσιμο. Εννοείται πως και εδώ υπάρχει λύση. Οι δεσμοί σε επίπεδο ατόμου ή μορίου ανάμεσα στο υλικό του ρούχου κ΄της σκόνης, του ιδρώτα κτλ θα σπάνε κάτω από ένα ισχυρό (σε σχέση με τον δεσμό πάντα) ηλεκτρομαγνητικό πεδίο. Πρόκειται στην ουσία για ένα ισχυρό ηλεκτρομαγνητικό τίναγμα. Επομένως τα ρούχα θα είναι συνέχεια καθαρά αρκεί να πατήσουμε ένα κουμπάκι και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα όλα θα είναι στην εντέλεια. Α και τέλος πια το γάριασμα και πανω απ’όλα τέλος οι διαφημίσεις με τα απορρυπαντικά από τον Αρναούτογλου.

Με μία μόνο μπλούζα μέσα ή έξω, επίσημα ή χαλαρά με όσες επιλογές μπορείς να φανταστείς και πάνω απ'όλα χωρίς πλύσιμο και στέγνωμα. Αυτά είναι ρούχα !!!

Ο πανηγυρικός της ημέρας

Επιτύμβιον

1

Πέθανες κι έγινες κι εσύ: ο καλός.

Ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.

Τριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων,

εφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που πρόσφερες.

Α, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο το 'ξερα τι κάθαρμα ήσουν,

τι κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα.

Κοιμού εν ειρήνη δε θα 'ρθω την ησυχία σου να ταράξω.

(Εγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω

πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο).

Κοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός,

ο λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης.
Δε θα 'σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.

1

1

Από τη Συλλογή Στόχος 1970, Μανόλης Αναγνωστάκης

ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΔΑΠ - ΝΔΦΚ ΠΑΤΡΑΣ

René Magritte, Trahision des images 1929

Σήμερον ημέρα Τετάρτη 16/11 του σωτήριου έτους 2006 ώρα εβδόμην μετά μεσημβρίας έλαβε χώρα η ολομέλεια πόλης της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ Πατρών στο κινηματογράφο του πολυχώρου IDEAL. Κεντρικοί ομιλητές ήταν ο γενικός γραμματέας, ο υπεύθυνος πόλεων της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, ο υπεύθυνος, ο αναπληρωτής υπεύθυνος και ο υπεύθυνος οργάνωσης ΔΑΠ – ΝΔΦΚ Πάτρας. Την ολομέλεια τίμησαν με την παρουσία τους ο ο βουλευτής της ΝΔ Νίκος Νικολόπουλος,ο κοσμήτορας των θετικών επιστημών του Παν. Πατρών Καραϊσκάκης, ο συντονιστής του οργανισμού “Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα 2006” Χρήστος Ροϊλός, ο πρόεδρος της ΝΟΔΕ Αχαϊας, οι πολιτευτές της ΝΔ Νίκος Τριανταφυλλόπουλος και Νατάσα Ράγιου, ο πρώην πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ Πάτρας και ο γράφων.

Η ολομέλεια είχε οριστεί περί τις 6 μμ αλλά λόγω της χαρακτηριστικής ελληνικής ακρίβειας άρχισε στις 7.

Η ατμόσφαιρα του χώρου ζεστή και φιλική. Το “θα ‘ρθει σαν αστραπή” του Σταμάτη Σπανουδάκη κυριαρχούσε στον χώρο καθώς και άλλα συνθέσεις του ιδίου.

Μόλις έφτασαν οι εξ Αθηνών καλεσμένοι άρχισαν τα αμιγώς πολιτικά συνθήματα τα οποία παραθέτω:

Η ΔΑΠ ΝΔΦΚΟΥ θα είναι πάντα πρώτη πηγαίντο και πείτε το στον πούστη τον Λαλιώτη.

Και α και ου (τρις) και ΔΑΠ ΝΔΦΚΟΥ.

Πρώτος έλαβε τον λόγο ο βουλευτής Νίκος Νικολόπουλος και δήλωσε πως δεν άκουσε καλά το σχετικό με τον Λαλιώτη σύνθημα οπότε σύσωμη η ολομέλεια έψαλε για άλλη μια φορά το Η ΔΑΠ ΝΔΦΚΟΥ θα είναι πάντα πρώτη πηγαίντο και πείτε το στον πούστη τον Λαλιώτη. Ρίγη συγκίνησης δεν επέτρεψαν παρά να ψελήσει πως η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ είναι πρώτη και καλύτερη και πως θα συνεχίσει αυτό για πάντα.

Στην συνέχεια ανέβηκε στο βήμα η προσφιλής Νατάσα Ράγιου. Η καινοτομία των πολιτκών της θέσεων εξέπληξε την πλειονότητα του ακροατηρίου. Η κυρία Ράγιου έκανε μια εμβριθή ανάλυση του γιατί οι φοιτητές επιλέγουν την ΔΑΠ - ΝΔΦΚ:
1.γιατί είναι η πρώτη παράταξη στο ελληνικό πανεπιστήμιο.
2.γιατί είναι η καλύτερη παράταξη στο ελληνικό πανεπιστήμιο.
3.γιατί εκτός από τα παραπάνω υπάρχει και το αισθητικό μέρος το ότι δηλαδή τα παιδιά της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ είναι πολύ όμορφα.
Το τρίτο σκέλος αν και δυσκολεύτηκα ομολογώ να το καταλάβω, πως σχετίζεται δηλαδή η ομορφιά με τις πολιτικές θέσεις το αντελήθην πλήρως όταν θυμήθηκα την συμβουλή “θες να γαμήσεις;γράψου στην δαπ” .

Αποκάλυψει αποτέλεσε για μένα ο κοσμήτορας των θετικών επιστημών. Αν δεν προσφωνούνταν θα είχα την εντύπωση πως επρόκειτο για συνδικαλιστή αισχίσου είδους.
Ο λόγος του βαρυσήμαντος, επικεντρώθηκε στο ότι
Η δαπ πρέπει να έχει τον πρώτο λόγο στα πανεπιστήμιο.
Η δαπ να είναι παντου
Η δαπ να είναι πρώτη

Το πιο ενδιαφέρον μέρος ήταν ο λόγος του πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ Πάτρας. Συγκεκριμένα το σημείο για την συνεργασία του με τον πρώην υπεύθυνο ΔΑΠ –ΝΔΦΚ Πάτρας Άρη Μηλιώνη.
Θυμάμαι τότε τον Άρη αγχωμένο να κανονίζουμε τις τελευταίες λεπτομέρειες για τις φοιτητικές εκλογές και εκείνος να με ρωτάει πως θα πειράξουμε τα αποτελέσματα των εκλογών αν δεν είναι αυτά που θέλουμε, ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΣΤΗΚΕ ΝΑ ΤΑ ΠΕΙΡΑΞΟΥΜΕ.

Τέλος θα ήθελα να προσθέσω ακόμη δύο συνθήματα που ακούστηκαν,

Το πολυτεχνείο δεν είναι ταξικό είναι φιλελεύθερο και δημοκρατικό.

Σεισμός σεισμός φιλελευθερισμός.

Όταν έφτασε στα αυτιά μου η λέξη φιλελευθερισμός και ταυτόχρονα έβλεπα μια μάζα να κινείται ρυθμικά και να φωνάζει το σύνθημα μια εικόνα ήρθε στο μυαλό μου (αυτό που ισχυρίζομαι πως έχω) ο πίνακας του Magritte “Ceci n'est pas une pipe”. Η πίπα στην προκειμένη περίπτωση είναι ο φιλελευθερισμός και η φράση Ceci n'est pas une pipe είναι η σκέψη μου. Βέβαια ο πίνακας είναι σουρεαλιστικός και αυτό που απεικονίζει είναι όντως μια πίπα άσχετα με την άρνηση της φράσης ΑΛΛΑ δεν είναι σουρεαλισμός ένα ολόκληρο ακροατήριο της φυλής των δαπιτών να αλαλάζει πλήρως συντονισμένα σεισμός σεισμός φιλελευθερισμός ;

Kάποια ποιήματα με εκφράζουν

Ο στρατιώτης ποιητής

1

1

Δεν έχω γράψει ποιήματα

μέσα σε κρότους

μέσα σε κρότους

κύλησε η ζωή μου.

1

Τη μια ημέρα έτρεχα

την άλλη ανατρίχιαζα

μέσα στο φόβο

μέσα στο φόβο

πέρασε η ζωή μου.

1

Δεν έχω γράψει ποιήματα

δεν έχω γράψει ποιήματα

μόνο σταυρούς

σε μνήματα

καρφώνω

1

1

από την συλλογή Ο ΠΕΡΙΠΑΤΟΣ του Μίλτου Σαχτούρη

Quantum, περιοδικό για τις φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά

Δεν γνωρίζω το λόγο αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να κάνω μία μικρή αναφορά σε ένα μεγάλο περιοδικό, το Quantum. Το πρωτοσυνάντησα όταν ήμουν μαθητής στη Β΄ Γυμνασίου μέσω του κολλητού μου. Θυμάμαι χαρακτηριστικά που μιλούσαμε στο τηλέφωνο και μου είπε: ο αδερφός μου (φοιτητής τότε) βρήκε ένα περιοδικό για μαθηματικά και φυσική σ’ένα περίπτερο στο κέντρο, λέγεται Quantum είναι για μαθητές λυκείου περισσότερο ίσως για φοιτητές αλλά είναι πολύ ενδιαφέρον πρέπει να το δεις. Μέχρι τότε διάβαζα το Περισκόπιο της Επιστήμης αξιόλογο εκλαϊκευτικό περιοδικό για την τεχνολογία και τις επιστήμες αλλά το Quantum ήταν το κάτι άλλο. Αρχικά δεν γνωρίζαμε τι σημαίνει καν το όνομά του. Ο αδερφός του φίλου ήρθε να δώσει τη λύση και πάλι λέγοντας μας πως έχει να κάνει με φυσική, πυρηνική φυσική κάτι τέτοιο. Ήταν αρκετό, περισσότερες πληροφορίες απλά περιττές. Γίναμε συνδρομητές μιας και ήταν εξαιρετικά δύσκολο να το βρεις στα περίπτερα και σε επόμενη φάση αγοράστηκαν και όλα τα παλαιότερα τεύχη, έτσι μια έξοχη συλλογή είχε αρχίσει να δημιουργείται.

Θυμάμαι το άρθρο από το πρώτο Quantum που διάβασα είχε να κάνει με την ηχομόνωση και ο τρόπος με τον οποίο αναπτυσσόταν το άρθρο θα ταίριαζε περισσότερο σε μυθιστόρημα παρά σε επιστημονικό κείμενο μιας και μέχρι και ο Σέρλοκ Χολμς ήταν μπλεγμένος στην όλη υπόθεση. Η αλήθεια είναι πως δεν καταλαβαίναμε την πλειονότητα των άρθρων αλλά αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο στο να συνεχίζουμε να διαβάζουμε το περιοδικό. Αυτό που μας κράτησε ήταν η υψηλή ποιότητα που ξεχείλιζε από κάθε σελίδα. Κύριο χαρακτηριστικό των άρθρων ήταν ο γοητευτικός λογοτεχνικός τρόπος με τον οποίο γινόταν η μύηση στο όμορφο σύμπαν των μαθηματικών, της φυσικής και της χημείας. Τίποτα δεν έμοιαζε με τα στεγνά σχολικά εγχειρίδια, στο Quantum κάθε άρθρο συνοδευόταν από έναν τουλάχιστο πίνακα ή μια εξαίσια φωτογραφία ή πολλές φορές στίχοι ποιητών ήταν υπότιτλοι ή υπέρτιτλοι. Συνδύαζε δηλαδή με μοναδικό και υπέροχο τρόπο την ορθολογιστική θεώρηση του σύμπαντος κόσμου με μια υπερβατική ματιά μέσω της τέχνης. Απλά θαυμάσιο.

Η θεματολογία του Quantum ιδιαίτερα ευρεία πέρα από τα τρομερά ενδιαφέροντα επιστημονικά άρθρα υπήρχαν διασκεδαστικές ιστορίες από την ιστορία των επιστημών, βιογραφίες μεγάλων μαθηματικών φυσικών και συνεντεύξεις με ιερά τέρατα όπως τον Κορνήλιο Καστοριάδη, τον Roger Penrose, τον Δημήτρη Χριστοδούλου και τόσους άλλους. Ακόμα θυμάμαι την απάντηση του Καστοριάδη στην ερώτηση τί είναι φιλοσοφία; Το απάυγασμα της σκέψης. Θυμάμαι ακόμη την δυσκολία να κατανοήσω τα άρθρα και έτσι δυστυχώς περιοριζόμουν να καταλαβαίνω τις εισαγωγές τους, συνήθως ιδιαίτερα εκτενείς όπου γινόταν μια πρώτη προσέγγιση του θέματος και δινόταν οι βασικές έννοιες. Τα άρθρα πάντως είτε τα καταλάβαινα είτε όχι τα διάβαζα μέχρι το τέλος. Ο χορός των εξισώσεων όσο ακατανόητος και αν ήταν έμοιαζε υπερβολικά γοητευτικός, για να τον αφήσω. Τα μαθηματικά σύμβολα φαίνεται κρύβουν μια δική τους αισθητική που εύκολα σε παρασύρει. Προσπαθούσα να καταλάβω όσα μπορούσα και κάθε φορά που το πετύχαινα ένιωθα αυτή την χαρά της γνώσης του ότι με αυτό το μαραφέτι που το λέμε εγκέφαλο μπορούμε να έχουμε μια κάποια ιδέα για τον γύρω μας κόσμο, μπορούμε να βελτιώσουμε κάπως την ζωή μας.

Με το Quantum βρήκαμε και τις εκδόσεις κάτοπτρο, τα βιβλία εκλαϊκευμένης φυσικής. Τότε ένας άλλος κόσμος ανοίχτηκε μπροστά μου. Κβαντική μηχανική, κοσμολογία, θεωρία της σχετικότητας, αστροφυσική, μαθηματικοί γρίφοι, μια φυσική μαι χημεία τελείως διαφορετική από αυτή του γκρίζου σχολείου μια επιστήμη που λαχταράς να την μελετήσεις.

Το Quantum όπως είπα πρωτοέπεσε στα χέρια μου στην B’ Γυμνασίου όπου δεν μπορούσα να το χαρώ όσο ήθελα λόγω των περιορισμένων γνώσεων μου. Η απόλαυση όμως που μου έδινε το μικρό μέρος αυτών που είχα την δυνατότητα να αντιληφθώ ήταν αρκετό για να συνεχίσω να το διαβάζω μέχρι την Β’ λυκείου όπου και ήρθαν οι τρισκατάρατες πανελλήνιες και απεκόπην από τον κόσμο. Η ειρωνεία είναι πως στις τελευταίες τάξεις του λυκείου είχα την δυνατότητα να καταλαβαίνω πολύ περισσότερα αλλά η έλλειψη χρόνου δεν το επέτρεπε.

Το Quantum τολμώ να πω πως επηρέασε αρκετά την σκέψη μου αλλά και ορισμένες επιλογές μου. Όταν έπρεπε να επιλέξω ανάμεσα σε Θετική ή τεχνολογική κατεύθυνση δεν υπήρχε δίλημα για μένα . Η θετική περιελάμβανε μαθηματικά, φυσική, χημεία και βιολογία σε ανίθεση με την τεχνολογική που είχε αντί των δύο τελευταιων αρχές προγραμματισμού και οργάνωσης και διοίκησης. Δεν μπορούσα να διαλέξω παρά την θετική, δεν ήταν δυνατόν να μην μάθω επιτέλους για όλους αυτούς τους νόμους της χημείας που διάβαζα καθώς και για την ενδιαφέρουσα μοριακή βιολογία. Ψήγματα ήταν σίγουρα αλλά αρκετά για μένα τότε. Τέλος μια επιλογή που επηρεάστηκε από το Quantum ήταν αυτή των σπουδών μου. Οι φυσικές επιστήμες και τα μαθηματικά είναι τόσο γοητευτικά όμως η εφαρμογή τους με έλκυε πολύ περισσότερο, έτσι το πολυτεχνείο με τράβηξε κοντά του και δη η των μηχανολόγων μηχανικών η επιστήμη (ή ίσως τεχνική).

Δυστυχώς το Quantum δεν εκδίδεται πια, σταμάτησε την περίοδο κυκλοφορίας του στα ελληνικά τον Αύγουστο του 2001. Ένα σύντομο χρονικό του. Το Kvant άρχισε να εκδίδεται πριν από 28 χρόνια στην πρώην Σοβιετική Ένωση από εκλεκτό επιτελείο επιστημόνων και ακαδημαϊκών. Το 1990 ξεκίνησε παράλληλα η αμερικανική έκδοση του περιοδικού, με τον τίτλο Quantum, από την Εθνική Ένωση Καθηγητών Θετικών Επιστημών (NSTA) των ΗΠΑ, την Αμερικανική Ένωση Καθηγητών Φυσικής (ΑΑΡΤ), το Εθνικό Συμβούλιο Καθηγητών Μαθηματικών (NCTM) των ΗΠΑ, το Γραφείο Kvant της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών και τον εκδοτικό οίκο Springer. Τον Μάιο το 1994 ξεκίνησε η έκδοση του Quantum και στα ελληνικά.

Τώρα όποτε θέλω να ξεκουραστώ πηγαίνω και παίρνω ένα τεύχος Quantum από την βιβλιοθήκη μου και το ξεψαχνίζω. Ακόμα υπάρχουν άρθρα που δεν τα πολυκαταλαβαίνω αλλά συνεχίζω να τα χαίρομαι όπως τότε που ήμουν μαθητής.

καληνύχτα

Good Night & Bad Luck

ΦΟΒΟΣ

Φοβάμαι πως είμαι κουρασμένος.

ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ

Είμαι αντιπαραγωγικός τις τελευταίες δύο εβδομάδες.

Βαριέμαι να διαβάσω το οτιδήποτε.

ΣΥΝΕΠΕΙΑ

Θα τα ξαναρχίσω.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

Όχι τα βαρειά, δεν μου αρέσει το Amsterdam.

It's a long way to ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ?

Το σύνολο των φοιτητών που έυχε να βρεθούν σε ένα εκπαιδευτικό (ο Θεός να το κάνει) ίδρυμα της ημεδαπής θα πέρασαν τουλάχιστον μία φορά από αυτό το πράμα που λέγεται συνέλευση. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις που γίνεται μια συνέλευση ειδικά σε τμήμα πολυτεχνικής σχολής.

Τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσεις για να βρεις το ναό όπου δοξάζεται η δημοκρατία στο πανεπιστήμιο είναι απλά και κατανοητά.

Η αναζήτηση βέβαια ανακύπτει μόνο στην περίπτωση που δεν το έχεις πληροφορηθεί από τις χιλιάδες αφίσες που τοποθετούνται παντού από τις ανακοινώσεις στην γραμματεία μέχρι στις τουαλέτες για χαρτί υγείας (έτσι μπορείς ταυτόχρονα και να ενημερώνεσαι και να ...).

Βέβαια το λογικό είναι να έχεις ενημερωθεί προ πολλού από τους συνδικαλιστές φοιτητές κυρίως των αριστερών παρατάξεων γιατί οι δαπίτες θα ξενύχταγαν σε κανά πάρτυ οπότε που μυαλό για προπαγάνδα την άλλη μέρα. Ο συνάδελφος αριστερός μπορεί να σε πετύχει για την μίνι ιδεολογική ενημέρωση στον διάδρομο, στην καφετέρια του τμήματος, αλλά συνήθως ακολουθείται άλλη τακτική, αυτή της ενημέρωσης στο αμφιθέατρο. Κτυπά ευγενικά την πόρτα και μπαίνει στην αίθουσα. Απευθύνει τον λόγο στον καθηγητή που κάνει το μάθημα και του ζητά την παραχώρηση ενός πενταλέπτου για να ενημερώσει τους φοιτητές. Πραγματικά αυτή η τακτική ενημέρωσης με ενθουσιάζει είναι ακριβώς το ίδιο με την τηλεόραση και τις διαφημίσεις. Εκεί που παρακολουθείς το πρόγραμμα σου πετάγεται μια διαφήμιση για γιαούρτια. Έτσι και στα μηθήματα την ώρα που έχεις αποβλακωθεί με τις μερικές διαφορικές σου έρχεται ο συνδικαλιστής και σου λέει όλα αυτά τα άκρως σημαντικά για το Ιράκ το Ιράν α και για το άρθρο 16. Αυτό το τελευταίο το άρθρο 16 δεν το έχω πολυκαταλάβει. Προσωπικά γνωρίζω τα άρθρα των εφημερίδων και αυτά της γραμματικής το 16 οφείλω να ομολογήσω μου έχει διαφύγει. Τέλος δεν θεωρώ και τόσο έξυπνη την τακτική της ενημέρωσης για την συνέλευση και για τα λοιπά θέματα ως παρεμβολή στο μάθημα για έναν πολύ απλό λόγο. Ο φοιτητής μες την αποβλάκωσή και τον ύπνο του δεν δύναται αντιληφθεί ότι διακόπτεται το μάθημα και γίνεται ενημέρωση. Οπότε επέρχεται το μοιραίο για την αριστερά. Ο φοιτητής ταυτίζει το μάθημα με την ανακοίνωση, για παράδειγμα μερικές διαφορικές εξισώσεις και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Είναι δυνατόν μετά εχέφρων άνθρωπος να μην έχει απωθημένα με όλους του Αφγανούς αφού με το που ακούει Αφγανιστάν του έρχρεται στο νου αμέσως o Laplace και ο Fourier. Συνεπώς αν ειδωθεί από αυτή την ψυχαναλυτική σκοπιά το θέμα η ενημέρωση και τα θέματα της θα φέρνουν αρνητικά συναισθήματα στους φοιτητές, άρα αυτοί θα προσπαθούν να αποφύγουν το κάθε τι που έχει να κάνει με την συνέλευση. Αλλά οι συνδικαλιστές δεν γνωρίζουν τόσο καλά την ψυχολογία του έλληνα φοιτητή, όσο εγώ βέβαια, οπότε το μόνο που κατορθώνουν είναι να διώχνουν τον κόσμο από τις συνελέυσεις.

Αν όμως όλα τα παραπάνω δεν έχουν γίνει τότε οφείλεις μόνος σου να βρεις τον δρόμο για την συνέλευση. Αλλά είπαμε μην απογοητεύεσαι είναι εύκολο ειδικά αν ακολουθήσεις τις κάτωθι συμβουλές.

1. Το συγκεκριμένο βήμα απαιτεί εξάσκηση της όσφρησης. Η πρώτη φορά ίσως φανεί δύσκολη με λίγη προσπάθεια όμως όλα θα γίνουν παιχνιδάκι. Προσπαθείς να διακρίνεις από που έρχεται όλη αυτή η κακοσμία, αυτός ο συνδυασμός τσιγάρου και μασχαλίλας και πάνω απ’όλα κομμουνιστικής απλυσιάς. Η τελευταία μάλιστα είναι και η πιο χαρακτηριστική.

2. Ακολουθείς όλους αυτούς που είναι ντυμένοι λες και έχουμε γενική επιστράτευση. Για να γίνω πιο αναλυτικός θα φορούν αρβίλες είτε είναι θήλεις ή άρενες, χακί πουκάμισο είτε είναι θήλεις ή άρενες, χακί jacket όπου πάνω θα είναι καρφιτσωμένη η φάτσα του Tσα Τσα Γκεβάρα ή κανα σφυροδρέπανο ή η σημαία της κούβας η οποία πολύ φοριέται τελευταία είτε είναι θήλεις ή άρενες. Όσον αφορά τα παντελόνια εκεί υπάρχει μια ελευθερία να φορεθεί ότι κάτσει αρκεί να παραπέμπει σε αναρχο-κομμουνιστικό.

3. Η συνέλευση θα γίνεται λογικά σε κάποιο αμφιθέατρο, αλλά συνήθως τα αμφιθέατρα είναι μαζεμένα οπότε όταν φτάσεις προκύπτει το ερώτημα ποια πόρτα να ανοίξω. Υπάρχει η λύση του ηλιθίου δηλαδή να ανοίξεις μια μια τις πόρτες αλλά αφού ένα και μόνο ένας συνδυασμός παρατηρήσεων είναι αρκετός για να σου δείξει τον δρόμο γιατί να να ακουλουθήσεις τον ηλίθιο δρόμο. Όχι δεν έιναι η όσφρηση που θα δώσει την λύση αλλά η ακοή και η όραση. Παρατήρησε λοιπόν από που ακούγεται ο περισσότερος θόρυβος και πλησίασε να δεις αν από τις πόρτες βγαίνει τσιγαροκαπνός. Αν ναι, τότε βρήκες που γίνεται η συνέλευση ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!! Είδες δεν ήταν και τόσο δύσκολο, τρία απλά βήματα είναι αρκετά.

PAPER TIP

ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Αισιοδοξία, πάνω σε ξένους στίχους

Βάση φρουρά μονοτονία.
Πεπερασμένη ζωή άπειρη ανία.

Βάση φρουρά μελαγχολία.
Όλη η ζωή μες τα βιβλία.

Βάση φρουρά αυτοκτονία.
Της ζωής μου ειρωνεία.

Πέτρος Κάρβης, Αειπενθεί

1

1

1

ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει

στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου.

Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση

μ' αυτοκρατορικήν εξάρτηση πρωινού

θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ' ουρανού,

και με τον ήλιο όπου θα τα διαπεραση.

*

Ας υποθέσουμε πως είμαστε κει πέρα,

σε χώρες άγνωστες, της δύσης, του βορρά,

ενώ πετούμε το παλτό μας στον αέρα,

οι ξένοι βλέπουνε περίεργα, σοβαρά.

Για να μας δεχθή κάποια λαίδη τρυφερά,

έδιωξε τους υπηρέτες της ολημέρα.

*

Ας υποθέσουμε πως του καπέλλου ο γύρος

άξαφνα εφάρδυνε, μα εστένεψαν, κολλούν,

τα παντελόνια μας και, με του πτερνιστήρος

το πρόσταγμα, χιλιάδες άλογα κινούν.

Πηγαίνουμε -- σημαίες στον άνεμο χτυπούν --

ήρωες σταυροφόροι, σωτήρες του Σωτήρος.

*

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει

από εκατό δρόμους, στα όρια της σιγής,

κι ας τραγουδήσουμε, -- το τραγούδι να μοιάση

νικητήριο σάλπισμα, ξέσπασμα κραυγής --

τους πυρρούς δαίμονες, στα έγκατα της γης,

και, ψηλά, τους ανθρώπους να διασκεδάση.

* *

*

Κ.Γ. Καρυωτάκης, Ελεγεία και Σάτιρες 1928

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΡΑΜΑ

Τις τελευταίες μέρες ένα έντονο οικογενειακό πρόβλημα με απασχολεί. Το μυαλό μου παέι να σπάσει και καμία λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Η στάση της αδερφής μου σε ορισμένα θέματα πολιτικού προσανατολισμού με προβληματίζει ιδιαίτερα.

Τις προάλλες μου είπε πως βγήκε για καφέ στην Όλγας (στέκι κομμουνιστών της Πάτρας). Σκέφτηκα μικρή είναι δεν γνωρίζει, θα μάθει. Την ενημέρωσα μάλιστα περί τίνος πρόκειται η πλατεία Βασιλίσσης Όλγας και ευγενικά την προέτρεψα να μην ξαναπάει, αν φυσικά δεν θέλει να χάσει τα μαλλιά της. Αφού πέρασαν περίπου τρεις με πέντε μέρες και το συμβάν είχε ξεχαστεί, μου ρώτησε προκλητικά αν έχω πάρει ποτέ τον ριζοσπάστη. Πάλι ευγενικότατα της απάντησα πως προτιμούσα άλλα χαρτιά υγείας πιο απαλά και ας ήταν πιο ακριβά. Τότε όμως ήρθε το δεύτερο σοκ! Μου λέει εννοώ αν ποτέ διάβασες ποτέ ριζοσπάστη. Προσπάθησα να συγκρατήσω την οργή μου, όχι δεν έχω διαβάσει, δεν τον θεωρώ και τόσο αντικειμενικό μάλλον χάσιμο χρόνου. Τότε με το πλεόν ειρωνικό βλέμα του κόσμου μου πετά την φράση το περίμενα Για άλλη μια φορά έδωσα τόπο στην οργή.Είναι αδερφή μου σκέφτηκα κάνε υπομονή. Αλλά πόσο υπομονή μπορεί κανείς να κάνει όταν καπάκι την επόμενη μέρα έρχεται και μου ανακοινώνει με ανά χείρας τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη πως το επόμενο Σάββατο θα πάει στο ρεμπετάδικο Ζαϊρα γνωστό επίσης στέκι αριστεριστών.Το ομολογώ κατέρευσα. Η αδερφή μου, το ίδιο μου το αίμα μεταλλάσεται σε homo communis.

Κάθισα και αναλογίστηκα την μέχρι τώρα της πορεία, ίσως ήταν προφανές ότι θα ακολουθούσε έναν τέτοιο δρόμο. Δεν είχε δείξει ουδέποτε ένα σημάδι αντικομφορμισμού και άρνησης της κρατικής επιβολής ο συντηρητισμός είχε ριζώσει για τα καλά μέσα της. Όσο ήταν στο σχολείο αρίστευε πάντα, ποτέ δεν είχε πέσει κάτω από το 19.5, το ίδιο και στις εξωσχολικές της δραστηριότητες αγγλικά, γαλλικά, ιπασία, πιάνο, χορό. Σεξουαλικά δεν πειραματίστηκε με το ίδο φύλλο, όπως η κόρη της κυρά Τασούλας της μανάβενας, η Νίκη , που σε τρεις μήνες παντρεύεται την Claudia μια ψηλόλιγνη κοπέλα από την Γερμανία στην Ολλανδία. Η δική μου αδερφή τίποτα. Μια στάλα χαράς δεν μου έδωσε ποτέ, να υπερηφανευώ για το ανεξάρτητο και αδέσμευτο πνέυμα της. Όχι ποτέ! Μόνο άκολουθούσε το κυρίαρχο ρεύμα, τον επιβαλόμενο συντηρητισμό. Οπότε εκεί στα 19 της ακολούθησε για άλλη μια φορά το ρεύμα, την επαίσχυντη αριστερη ιδεολογία και δυστυχώς στην χειρότερη της μορφή έτσι όπως εκφράζεται από το ΚΚΕ.

Δεν γνωρίζω πως πρέπει να αντιδράσω. Ίσως οφείλω να ενημερώσω τους γονείς μου, αλλά η μάνα μου στο άκουσμα και μόνο της λέξης αριστερά θα πέσει κάτω στο πάτωμα και θα πλαντάξει από το κλάμα. Δεν μπορώ να της το κάνω, αρκετή πίκρα έχει λόγω της ήδη ακραίας συμβατικότητας της αδαρφής μου. Ο δε πατέρας, δεν θα κατορθώσει να το πιστέψει. Το παιδί του, η αγαπημένη του κόρη να ακολουθεί την κόκκινη στρατιά; Θα παρατήσει την Νέα Υόρκη θα περιμένει να πάρει το πρώτο αεροπλάνο που θα βρει (αυτό είναι το κακό με το να μην έχεις learjet) για Αθήνα για να αντιμετωπίσει από κοντά το πρόβλημα.

Λένε πως τους ανθρώπους τους αγαπάς για αυτό που είναι και δεν προσπαθείς να τους αλλάξεις. Σίγουρα. Αλλά αν είναι άρρωστοι;

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΜΟΥ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ

Η τωρινή πραγματικότητα έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μετά τις χθεσινές δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι άνευ προηγουμένου, ούτε ο πλέον ευφάνταστος νους δεν εδύνατο να το προβλέψει.

Η σαρωτική στην κυριολεξία επικράτηση του ΚΚΕ ανά τους δήμους και τις νομαρχίες της επικράτειας ταρακούνησε συθέμελα το πολιτικό κατεστημένο της χώρας το οποίο την τελευταία τριακονταετία είχει εγκλωβιστεί στον στείρο δικομματισμό. Η εκλογική αυτή νίκη της πλέον προοδευτικής παράταξης του τόπου έρχεται να ταράξει τα νερά του λιμνάζοντος καπιταλιστικού συστήματος το οποίο αποτελεί το εχέγγυο της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από τους στυγνούς πλουτοκράτες. Από το σύνολο των νομαρχιών όπου και η ψήφος έχει κυρίως πολιτικά χαρακτηριστικά και δεν επηρεάζεται μόνο από την προσωπικότητα και το έργο των υποψηφίων το ΚΚΕ κατόρθωσε να έχει ήδη από την πρώτη Κυριακή τους 50 νομούς. Ο μόνος νομός που δεν κατορθώθηκε να εκλεχθεί υποψήφιος στηριζόμενος από το ΚΚΕ είναι ο νομός Θεσσαλονίκης.

Ο κ.Ψωμιάδης νομάρχης Θεσσαλονίκης για δεύτερη συνεχόμενη τετραετία δήλωσε: ο Πάνος ο Ψωμιάδης είναι υπεράνω κομάτων και ιδεολογιών και αυτό το ξέρει ο κάθε μπαγιάτης Σαλονικιός. Το κράτος των Αθηνών θα βρει το μάστορή του άλλη μια φορά από μένα και αυτό είναι δέσμευση. Ζήτω η Μακεδονία! Ζήτω η Θεσσαλονίκη ! Ζήτω τα λαδάδικα ! Ζήτω η Μπουγάτσα με κιμά! Ζήτω η Μπουγάτσα με Τυρί! Κάτω το κράτος των Αθηνών!

Η γ.γ. (γάμησέ τα, γάμησέ τα) του ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα αφού κατανάλωσε περί τις πέντε φιάλες ποτού βότκα Ρωσικής προελεύσης, έδωσε συνέντευξη στα ΜΜΕ στο σπίτι του εργάτη: Επιτέλους ο ελληνικός λαός ξύπνησε, είδε ποιο είναι το καλό του, κατάλαβε το λάθος που επί εξήντα συναπτά έτη επαναλάμβανε. Το εκλογικό αποτέλεσμα ξάφνιασε τους πάντες αλλά όχι και εμάς, τους ακοίμητους φρουρούς της εργατικής τάξης. Μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα η ανάγκη επίσπευσης των βουλευικών εκλογών φαντάζει το λιγότερο προφανής. Μας μένει άλλη μια μάχη, άλλος ένας αγώνας που αυτή την φορά θα τον κερδίσει ο λαός πανηγυρικά. Ο αγώνας των εθνικών εκλογών! Το όνειρο του Νίκου Ζαχαριάδη, του Μάρκου του Βαφειάδη, του Άρη του Βελουχιώτη το όνειρο όλων των εργατών της Ελλάδος θα λάβει σάρκα και οστά. Δεν πειράζει που καθυστερήσαμε 60 χρόνια, το καλό το πράγμα αργεί να γίνει, ή Σπεύδε βραδεώς. Σημασία έχει πως το ΚΚΕ θριάμβευσε στις νομαρχιακές εκλογές και θα θριαμβεύσει και στις βουλευτικές.

Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί σοκαρισμένοι από τα αποτελέσματα δεν προχώρησαν σε δηλώσεις. Ο πρωθυπουργός της χώρας σύμφωνα με έγκυρες πηγές έχει πέσει σε βαθιά κατάθλιψη πράγμα που επιβεβαιώνεται και από τον κυρ Τάκη ιδιοκτήτη του ψητοπωλείου της περιοχής όπου διαμένει ο πρόεδρος της κυβέρνησης. Τις τελευταίες τρεις ώρες έχει παραγγείλει τουλάχιστον 25 κιλά κοντοσούβλι κάτι που είναι πολύ ανησυχητικό. Όταν είχε χάσει τις εκλογές το 2000 είχε παραγγείλει μόνο 12. Ίσως ο μοναδικός αρχηγός κόματος που βρίσκεται σε μια κατάσταη ευφορίας είναι ο κ Γεώργιος Παπανδρέου. Δυστυχώς όμως δεν έχει προβεί σε δηλώσεις ούτε και αυτός αφού το επιτελείο του κόματος προσπαθεί να του εξηγήσει πως ναι μεν είναι καλό που έχασε η ΝΔ οπότε λογικά χαίρεται αλλά πρέπει επίσης να σκεφθεί πως το Πασοκ δεν έχει ούτε ένα νομό. Ενδιαφέρουσα είναι η στάση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ.. Πρόκειται να εκδώσει δελτίο τύπου όπου κατά πάσα πιθανότητα θα αναφέρονται τα εξής. Και σε αυτές τις εκλογές το ΛΑ.Ο.Σ. αύξησε την δύναμή του και με την βοήθεια πάντα του Χριστού, της Παναγίας, των Σαράντα Αγίων, του Αγίου Γεωργίου που σκότωσε τον δράκοντα, του πατριάρχη μας και του αρχιεπισκόπου μας δεν αργεί ο καιρός που θα φτάσουμε στην Κόκκινη Μηλιά.

Έντονος αναβρασμός επικρατεί στην χώρα και μεταξύ των μεταναστών οι οποίοι κατά χιλιάδες προσπαθούν να αναχωρήσουν από την χώρα αναφωνώντας Ίρχεται ο κουμμουνισμόοοοοοοος. Ένας οικονομικός μετανάστης από την Αλβανία έντρομος είπε : τι κάτσει κάνει ελλάδα τώρα με κουμμουνισμό, ήταν που ήταν σκατά τώρα εμείς από ποιόν θα κλέβουμε; Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί πως μπορεί μια μερίδα αλβανών να είναι κακοποιοί αλλά η πλειονότητα είναι οικογενειάρχες άνθρωποι που ξενιτεύτηκαν, έφυγαν από την πατρίδα τους για μια καλύτερη ζώη και κλέβουν για να συντηρήσουν τα παιδιά τους .

Όμως μετά από το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα η σχέσεις της Ελλάδος μπαίνουν σε νέα τροχιά. Ήδη η ΕΕ θα αποστείλει υγειονομικό ψυχιατρικό κλιμάκιο για να διαπιστώσει αν οι έλληνες πολίτες έχουν σώας τας φρένας, ενώ οι ΗΠΑ πρόκειται να αποσύρουν τις στρατιωτικές βάσεις για να μην μολυνθούν οι αμερικάνοι στρατιωτικοί και πολίτες που εργάζονται σε αυτές. Ενδέχεται ο Ο.Η.Ε. να οργανώσει καραβάνι αλληλεγγύης για τον ελληνικό λαό το οποίο θα περιλαμβάνει τρόφιμα, ρουχισμό, καθώς και βιβλία των John Rawls, Friedrich von Hayek και Milton Friedman. Ο κουβανός ηγέτης Κάστρο, που ακόμα δεν λεέι να πεθάνει μιας και κακό σκυλί ψώφο δεν έχει (παλία κομμουνιστική παροιμία), καταφθάνει στην Ελλάδα την ερχόμενη Δευτέρα για να συγχαρεί εκ του σύνεγγυς τους έλληνες κομμουνιστές για αυτό το ιστορικό τους κατόρθωμα.

Το ΚΚΕ για να γιορτάσει την μεγάλη του εκλογική νίκη διοργανώνει εκπαιδευτική λατρευτική εκδρομή στη Ρωσία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει διαμονή σε εργατικές κατοικίες με πρωινό ( ένα ποτήρι βότκα), μεσημεριανό (τρία ποτήρια βότκα) και βραδινό (αέρα κομμουνιστικό κοπανιστό) καθώς και επίσκεψη στο μαυσωλείο του πατερούλη, στο θωρηκτό Ποτέμκιν και στις θερινές εργατικές κατοικίες στην Σιβηρία.

Τέλος τα ιδρυτικά μέλη της νεοιδρυθείσας παράταξης Φιλελεύθερη Συμμαχία αυτοκτόνησαν όποιον κρατούσε κόκκινη σημαία μετά την ανακοίνωση των πρώτων σίγουρων αποτελεσμάτων. Έτσι δυστυχώς μια ομάδα φιλαθλων του Ολυμπιακού βρήκε φρικτό θάνατο από τους αιμοδιψείς καπιταλιστές. Ας είναι αυτοί τα τελευταία θύματα των κεφαλαιούχων στον τόπο μας ή μάλλον καλύτερα στα σοβιέτ μας.

Από το Μέτωπο των Καταλήψεων

Μεγάλη μερίδα των γυμνασίων-λυκείων της χώρας τελεί υπό κατάληψη ως ύψιστη μορφή αντίδρασης στην φασιστική πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με προεξάρχουσα την Μαριέτα Γιαννάκου. Οι φοιτητές προετοιμάζονται ώστε με το πέρας της εξεταστικής εντός της αυτής εβδομάδος να ξεκινήσουν και αυτοί καταλήψεις και πορείες. Οι δάσκαλοι συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους για συνεχή Πέμπτη εβδομάδα και προβλέπεται πως μόλις τους τελειώσουν τα χρήματα θα μπουν στο χόρο των κινητοποιήσεων και οι μαθητές του δημοτικού με δυναμικές καταλήψεις. Είναι προφανές πως η παιδεία είναι σε αναμένα κάρβουνα, έντονος ο αναβρασμός που επικρατεί αλλά η κυβέρνηση παρουσιάζεται αδιάλλακτη.

Όμως η κατάσταση οξύνεται όλο και περισσότερο. Το συντονιστικό των παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων της επικράτειας εξέδωσε δελτίο τύπου. Παρατίθεται όπως ανακοινώθηκε:

Η Παιδεία είναι ένα καζάνι που βράζει. Τα δίκαια αιτήματα των δασκάλων μας, των μαθητών και των φοιτητών προσπίπτουν πάνω στο τείχος της αδιαλλαξίας της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο αγώνας πρέπει να ενταθεί ακόμα περισσότερο, οποιαδήποτε πίεση ασκείται υπερ των αιτημάτων της πανεκπαιδευτικής κοινότητας είναι ευπρόσδεκτη.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική αποκλείει την λαϊκή οικογένεια από τον δρόμο της μάθησης και της γνώσης. Η συνεχής υποβάθμιση των δημοσίων σχολείων λόγω της υποχρηματοδότησης από το κοινωνικά ανάλγητο κράτος οδηγεί στην ανάπτυξη των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που μόνο τους στόχο έχουν την οικονομική αφαίμαξη και όχι την προσφορά γνώσης – παιδείας. Η παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική λαίλαπα ορθώνει λοιπόν νεοταξικούς φραγμούς ανάμεσα στα παιδιά των κατώτερων οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων και σε αυτά των πλουτοκρατών. Η μάθηση παύει να γίνεται δικαίωμα του κάθε πολίτη από τον πιο ταπεινό προλετάριο μέχρι τον πιο σιχαμερό καφαλαιούχο.

¨Ετσι το συντονιστικό όργανο παιδικών σταθμών-νηπιαγωγείων παρατάσει τις δυνάμεις του με τις λοιπές ομάδες που αγωνίζονται, δάσκαλοι, μαθητές, φοιτητές, οικοδόμοι και τον Γιώργο Νταλάρα.

Προχωρά σε

1.Κοινές πορείες με τους άνωθι αναφερόμενους.
2.Κατάληψη όλων των παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων της χώρας σε συνεργασία με τους μαθητές λυκείων και γυμνασίων.
3.Διατάραξη της κοινής ησυχίας με στόχο την αφύπνιση της κοινωνίας.
4.Αφόδευση εις πάντας τους ανοικτούς χώρους πάρκα πλατείες.
5.Παραβίαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας με τα πατίνια και τα ποδήλατά μας.


Αγωνιζόμαστε για:

Παιδεία ποιότητας!

Περισσότερα χρήματα στην Παιδεία!

Έξω οι βάσεις του ΝΑΤΟ!

Να μειωθούν οι βάσεις των πολυτεχνικών, ιατρικών και νομικών σχολών!

Μεγαλύτερο μερίδιο των τηλεπτικών προβολών να καταλαμβάνουν τα παιδικά και τα κινούμενα σχέδια!

Τα αιτήματα μας είναι αδιαπραγμάτευτα, αλλά η υπουργός παιδείας και θρησεκυμάτων δεν δέχεται τον διάλογο.

Το συντονιστικό των Παιδικών Σταθμών κ΄ Νηπιαγωγείων (Π.Σ.Ν.)

Τασούλης Παπαρήγας
Μπεμπέ Αλαβάνου
Ιωσήφ Στάλιν

Paper Chase

Το κύριο μέτρο αξιολόγησης ενός ακαδημαϊκού, ενός ερευνητή είναι τα paper (εργασίες) που έχει δημοσιεύσει σε συνέδρια και περιοδικά. Η αξία του κάθε paper εξαρτάται από το αν τα συνέδρια-περιοδικά έχουν κριτή, ποιος τα οργανώνει, ποιά είναι η ιστορία τους και γενικότερα την απήχηση που έχουν στον επιστημονικό κόσμο που ασχολείται με το συγκεκριμένο αντικείμενο.

Οι ερενητές αγωνίζονται να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερα paper και μάλιστα σε καλά περιοδικά και συνέδρια. Ορισμένες φορές πατάν επί πτωμάτων.

Ακολουθεί πραγματική ιστορία.

Ξεκίνησα πριν ενάμιση χρόνο να δουλεύω πάνω σε ένα αντικείμενο δίχως να έχω στο μυαλό τρελλά όνειρα για paper και διακρίσεις. To θέμα του αντικειμένου εξαιρετικά ενδιαφέρον και πολύ νέο όχι μόνο για τα επίπεδα της Ελλάδας αλλά και παγκόσμια. Αρχικά θεωρούσα αυτά που έκανα χαζοδουλειά αλλά ο supervisor μου το θεώρησε πολύ καλό και μου πρότεινε να το συνεχίσω για σπουδαστική–διπλωματική. Όταν το πρωτοσκέφτηκα του απάντησα πως το θεωρώ ανώφελο γιατί δεν θα έφτανα ποτέ σε σημαντικό επίπεδο ενώ σε άλλους τομείς θα μπορούσα να κάνω πολλά περισσότερα πράγματα. Επί ένα μήνα με είχε στο ψήσιμο μέχρι και ο καθηγητής του εργαστηρίου ήρθε και μου έταξε λαγούς με πετραχήλια. Τελικά με έπεισαν, στην χειρότερη σκέφτηκα απλά κάνω το γούστο μου και αν κάτσει κάτι καλό έκατσε.

Άρχισα να εργάζομαι για την σπουδαστική μου χαλαρά γύρω στις 2 με τρείς ώρες την μέρα και αυτά που έκανα ήταν πάντα κάτω από τις υποδείξεις του supervisor μου. Στην συνέχεια το ψάξιμο βάθυνε, διαπίστωσα μάλιστα πως έπρεπε να αλλάξουμε τροχιά στην έρευνα μας και να κινηθούμε σε άλλη μέθοδο για να παράξουμε ένα σοβαρό αποτέλεσμα. Οι ώρες που μελετούσα αυξήθηκαν και ανεξαρτητοποιήθηκα από τον επιβλέποντα μου σε σημείο απλά να του λέω τι κάνω από θέμα ευγένειας. Η προσκόλληση μου στην έρευνα μου έφτασε ορισμένες φορές στο να γίνομαι αντικοινωνικός, να μην βγαίνω έξω με τους φίλους, να σκέφτομαι ώρες ατέλειωτες λύσεις για τα προβλήματα που πρέπει να λύσω. Κάποιοι θα χαρακτήριζαν την στάση μου ηλίθια ή πως δεν αξίζει απλά να θυσιάζεις τόσο χρόνο για αυτό το πράγμα. Η αλήθεια είναι όμως πως εμένα αυτό με ευχαριστούσε, μου άρεσε να ψάχνω, να σκέφτομαι, να βασανίζω το μυαλό μου, μου άρεσε κι ας θυσίαζε τον χρόνο γιατί στην πραγματικότητα δεν τον θυσίαζα.

Το καλοκαίρι που πέρασε μου έγινε πρόταση να παρουσιάσω την εργασία μου σε κάποιο συνέδριο και μετά να την πάω σε περιοδικό. Είχε έρθει η ώρα του paper. Xάρηκα, ένα paper είναι ένα πολύ καλό χαρτί ειδικά όταν είσαι προπτυχιακός και μάλιστα όταν έρχεται ένα χρόνο πριν τελειώσεις την σχολή σου.

Εχθές είδα την εργασία μου, το paper το δικό μου, ανακοινωμένο στο καλύτερο παγκόσμιο συνέδριο του είδους. Το όνομα μου όμως δεν ήταν εκεί. Ήταν άλλα δύο. Του καθηγητή και του supervisor μου.

Δεν ισχυρίζομαι πως η εργασία ήταν 100% δική μου, όχι! Αλλά ένα 40% με 60% σίγουρα μου ανήκει. Ας έβαζαν το όνομα μου τρίτο επειδή είμαι προπτυχιακός και όχι δέυτερο ή πρώτο, αλλά ας το έβαζαν. Έτσι έπρεπε.

Οι κόποι μου, οι ώρες μελέτης και σκέψης μου πάνε χαμένες; Έτσι νομίζω.

Το συγκεκριμένο paper θα αποδείκνυε την ικανότητα μου στον συγκεκριμένο αντικείμενο έρευνας, τώρα;

Βαρέθηκα. Δεν έχω όρεξη πια, για τίποτα.

Θέλω μόνο να περάσει αυτός ο γαμημένος χρόνος.

Θέλω να τελειώσει το αναθεματισμένο πέμπτο έτος.

Μετά βλέπουμε.

ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

“Γιατί είμαι τόσο βλάκας, ώστε, ενώ ξέρω πως όλοι οι άλλοι είναι βλάκες, δεν προσπαθώ να είμαι πιο έξυπνος απ΄αυτούς;” Ύστερα, Σόνια παραδέχθηκα πως αν περιμένει κανείς ώσπου να γίνουν όλοι οι άνθρωποι έξυνπνοι, θα χρειαστεί να περιμένει πάρα πολύ...Και πιο ύστερα ακόμη, κατάλαβα πως αυτό δε θα γίνει ποτέ, πως οι άνθρωποι δεν θ’αλλάξουν, πως δεν είναι κανενός δουλειά να τους αλλάξει και δεν αξίζει να χάνεις τον καιρό σου για κάτι τέτοιο. Ναι, έτσι είναι.Είναι νόμος φυσικός να μην αλλάξουν, Σόνια. Έτσι είναι... Και τώρα ξέρω πως όποιος είναι δυνατότερος στο μυαλό και στην ψυχή, αυτός θα είναι και ο αφέντης τους. Όποιος τολμάει πολλά, δικαιώνεται στα μάτια τους. Όποιος τους λογαριάζει λιγότερο, γίνεται νομοθέτης τους, και όποιος έχει το περισότερο θράσος, έχει και την τελευταία λέξη. Έτσι ήταν και έτσι θα είναι πάντοτε. Μόνο οι τυφλοί δεν το βλέπουν.

Ρασκόλνικοφ από το Έγκλημα και Τιμωρία του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, μετάφραση Σωτήρη Πατατζή

HΛΙΘΙΟΤΗΤΑ

"Only two things are infinite the universe and human stupidity... And i am not too sure about the first"

Albert Einstein

1

Είναι τοις πάσι γνωστό πως η ηλιθιότητα είναι ανίκητη.Τίποτα στον δρόμο τη δεν στέκεται εμποδιο, η φοβερή της ικανότητα ή ίσως η εγγενής της ιδιότητα να παραμερίζει τα πάντα σαν να μην υπήρχαν, είναι πιστεύω ο μοναδικός συμπαντικός νόμος δίχως κανένα χρονικό περιορισμό. Δεν επιδέχεται αμφισβήτησης δεν υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα . Το πείραμα επαναλαμβάνεται τα τελευταία 4000 χρόνια κ΄ καταλήγει πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα. Η ηλιθιότητα θριαμβεύει στέφεται βασίλισσα και στέμα της η δημοκρατία. Η δημοκρατία όπου το σωστό είναι η άποψη των πολλών, το μέγα σφάλμα.

Ένας ενδεχόμενος αντίλογος θα ήταν, πως είναι δυνατόν να ισχύει πάντα ο νόμος της ηλιθιότητας και οι άνθρωποι να έχουν δημιουργήσει πόλεις, γλώσσα, νόμους, πολιτισμό γενικά.Αν ίσχυε ο νόμος δεν θα έπρεπε να είμαστε σε μια ημιάγρια ή τελείως άγρια κατάσταση ακόμα, να ζούμε στα δέντρα και στις σπηλιές; Όμως όχι έχουν σαφώς γίνει βήματα, ο άνθρωπος έφτιαξε εργαλεία, όργωσε την γη, με τους πρώτους μύθους άρχισε να εξηγεί το περιβάλλον, προσπαθεί να νοηματοδοτήσει την ύπαρξή του, παρατηρείται δηλαδή μια ανάπτυξη τόσο στον τεχνικό όσο και στον πνευματικό πολιτισμό. Τελικά τι ισχύει με την ηλιθιότητα;

Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω. Θα ήθελα να εξετάσω το πρόβλημα από μια διαφορετική σκοπιά λίγο πιο θετική. Ας ειδωθεί η ηλιθιότητα από την φυσική σκοπιά του πράγματος και ας παραλληλιστεί με την εντροπία, η οποία εντροπία είναι το με΄τρο της αταξίας ενός συστήματος. Για παράδειγμα αν τα βιβλία σας είναι πεταμένα στο πάτωμα του δωματίου σας, τότε το σύστημα χαρακτηρίζεται από υψηλή εντροπία.Αν όμως τα βιβλία ήταν ταξινομημένα στα ράφια μιας βιβλιοθήκης τότε το σύστημα θα είχε σαφώς λιγότερη εντροπί από ότι πριν. Αξίζει να σημειωθεί πως και στις δύο περιπτώσεις οι πληροφορίες που περιέχουν τα βιβλία είναι ίδιες, αλλά στην μεν πρώτη μας είναι άχρηστες αφού δεν μπορούμε να τις βρούμε αυκολα αφού τα βιβλία είναι παντού σκορπισμένα, ενώ στην δεύτερη η πρόσβαση στις απαιτούμενες πληροφορίες είναι πολύ πιο εύκολη.

Επανέρχομαι τώρα στον προηγούμενο παραλληλισμό και σημειώνω πως τόσο η αύξηση της εντροπίας όσο και η αύξηση της ηλιθιότητας οδηγούν σε χαοτικές καταστάσεις, οι οποίες για να επαναφερθούν σε ένα ανεκτο και χρήσιμο για εμάς επίπεδο απαιτείται ενέργεια δηλαδή χρόνος, κόπος και χρήμα. Δυστυχώς ούτε η εντροπία αποφεύγεται ούτε η ηλιθιότητα αλλά το ανθρώπινο γένος πρέπει να επιβιώσει οπότε τι πρέπει να γίνει; Στην περίπτωση της εντροπίας υπάρχει δυνατότητα να μειώνεται η αταξία σε ένα υποσύστημα οπότε να έχουμε οργανωμένη ύλη αλλά στο ευρύτερο σύστημα να αυξάνεται. Ίσως μπορεί να επιτευχθεί κάτι παρόμοιο και με την ηλιθιότητα. Νησίδες σκέψεις σε έναν άπειρο ωκεανό βλακείας. Σε αυτά τα νησιά ο ορθολογιμός και πολιτισμός θα κυριαρχούν και η ευημερία αυτών που ζουν σε αυτά θα είναι δεδομένη.

I WONDER

Αν ένας αναρχικός στην προσπάθεια αυτοπροσδιορισμού του αναζητούσε κοινά σημεία ιδεολογίας, με ποιό ρεύμα θα ήταν πιο κοντά εννοείται πέρα από αυτό της αναρχίας;

Μια πρώτη απάντηση ίσως να ήταν, μα φυσικά με τον κομμουνισμό. Αναρχικοί τε και κομμουνιστές αγωνίζονται ενάντια στην κοινωνική ανισότητα, την εκμετάλευση από το κεφάλαιο και την κάθε ιμπεριαλιστική πολιτική. Αυτή η εξήγηση βρωμάει πολύ Ελλάδα και για την ακρίβεια φαιοκόκκινο νεοελληνικό κράτος. Δεν με ικανοποιεί και τόσο, ειδικά όταν γνωρίζω πως οι πρώτοι ανααρχικοί κατηγορούνταν από κάθε κομμουνιστική εργατική ένωση ως διασπαστές του εργατικού – συνδικαλιστικού κινήματος γιατί πρότασσαν πάνω από όλα το άτομο.Τελικά που συναληθεύει η αναρχία με τον ολοκληρωτικό κομμουνισμό;

Ο τρισκατάρατος φιλελευθερισμός τί σχέση μπορεί να έχει με την αναρχία. Ουδεμία!!! Κι όμως πολύ φοβάμαι για τους επαναστάτες με τις αλογουρές, με την ενδυμασία ροκά νεκροθάφτη, για αυτούς που έχουν χόμπι τους να καίνε την ελληνική την αμερικανική και την ισραηλινή σημαία πως πολύ περισσότερο έχει να κάνει η αναρχία με τον liberalism παρά με τον communism. Οι ατομικές ελευθερίες, η αποδέσμευση από το κράτος πατέρα (ή καλύτερα μπαμπούλα), η αδέσμευτη καλλιτεχνική έκφραση και ένα σωρό άλλα πράγματα που βασίζονται στην ανεξαρτησία, στην αξιοπρέπεια και στην ελευθερία του ατόμου που να ταιριάζουν άραγε καλύτερα;

ΠΕΡΙΟΔΕΥΩΝ ΘΙΑΣΟΣ

Η εφαρμογή του μέτρου της βάσης του 10 για την εισαγωγή στα ανώτατα και τεχνολογικά ιδρύματα της χώρας είχε ως αποτέλεσμα τον αποκλεισμό 65000 μαθητών από την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τον μονοψήφιο ίσως και το μηδενικό αριθμό εισαχθέντων σε τμήματα ΤΕΙ κυρίως με πρώτο το ΤΕΙ Ηπείρου με έδρα την πόλη της Άρτας.

Το πρωτοφανές μέτρο εκτός από τον βέβαιο οικονομικό μαρασμό της περιφέρειας που έχει ως μεσοπρόθεσμη συνέπεια έχει οδηγήσει και τους αποτυχόντες μαθητές στην αυτοκτονία ή ακόμα χειρότερα στην εκκλησία όπου προσέυχονται μπας γίνει κανα θαύμα και μπουν κάπου ή τουλάχιστον του χρόνου να περάσουν σε ένα ΤΕΙ ιχθυοκαλλιέργειας.

Η κατάφωρη επιβληθείσα αδικία από την κυβέρνηση καταπατά θεμελιώδη δικαιώματα του κάθε ανθρώπου και δη του κάθε νεοέλληνα 18άρη.Μα πα΄νω απ’όλα παραβιάζει την ίδια την φυσική πορεία της ζωής του σύγχρονου έλληνα πολίτη η οποία έχει ώς εξής: μέχρι τα 18 κωλοβαράμε στο σπίτι του μπαμπά, έπειτα παιρνάμε όπου κάτσει αρκεί να κάτσει σε άλλη πόλη ώστε να φύγουμε από την στενή επίβλεψη των γονιών μας και για τέσσερα το λιγότερο χρόνια πίνουμε καφέδες, στη συνέχεια με ένα γερό πτυχίο κοινωνιολογίας, διεκδικούμε μια θέση στο δημόσιο σε συνδυασμό πάντα με το κατάλληλο πατρικό βύσμα. Με ποιο λοιπόν δικαίωμα έρχεται η κύβενηση αυτή και με μια εγκύκλιο εν μία νυκτί ανατρέπει τα πατροπαράδοτα του ελληνικού έθνους;

Το πρόβλημα όμως δυστυχώς παραμένει τι θα γίνουν τα ΤΕΙ που δεν έχουν αρκετούς ή καθόλου πρωτοετείς φοιτητές; Θα μαραζώσει η ελληνική επαρχία; Η κυβέρνηση δεν φαίνεται να κάνει πίσω οπότε δεν υπάρχει περίπτωση του χρόνου η κατάσταση να βελτιωθεί. Το κράτος όμως ενδιαφέρεται αληθινά και έπειτα από πολύ κόπο β΄ρεθηκε αποτέλεσμα. Η λύση που προτείνεται είναι τόσο αποτελεσματική όσο και τολμηρή. Εφαρμόζει νέες παιδαγωγικές μεθόδους αλλά και ευέλικτες μεθόδους παραγωγής που υπερπηδούν εμπόδια του χώρου και του χρόνου.

Το σχέδιο απλό και μεγαλοφυές έχει ως εξής.Τα ΤΕΙ και τα Πανεπιστήμια δεν θα έχουν μια μόνιμη έδρα όπου εκεί θα είναι συγκεντρωμένος ο κύριος όγκος των τμημάτων αν όχι όλος.Ούτε θα επιδιωχθεί να διασπαρθούν τα τμήματα σε όλη την περιφέρεια σε κάθε χωριό και κωμόπολη.Τα νέα τμήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης θα είναι περιοδεύοντα. Για παράδειγμα για ένα μήνα το ΤΕΙ Ηπείρου θα έχει για έδρα την Άρτα για άλλο ένα τα Ιωάννινα κοκ.Το αποτέλεσμα θα έιναι οι φοιτητές να μην δίνουν τα χρήματα τους μόνο σε μια πόλη αλλά σε ολόκληρες τις περιφέρειες και τους νομούς. Είναι μια πραγματικά ασύληπτη ιδέα που δεν αφήνει κανένα παραπονεμένο.

Αληθεύει το ότι ο πρύτανης του MIT και του Imperial ήρρθαν σε επαφή με την Μαρίεττα Γιαννάκου και την παρακάλεσαν μετά από ένα χρόνο λειτουργίας του νέου αυτού συστήματος να τους δώσει λίγο από την τεχνογνωσία μας. Η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων εγγυήθηκε πως αξιόλογα και σεβαστά μέλη ΔΕΠ της Ελληνικής τριτοβάθμιας παιδείας θα μοιραστούν απλόχερα τις γνώσεις που θα αποκομίσουν με τους πανεπιστημιακούς συναδέλφους τους. Της επιτροπής προσφοράς τεχνογνωσίας θα ηγηθεί ο έγκριτος καθηγητής Εφαρμοσμένης Ξυσταρχιδικής και Φραπεδομηχανικής κύριος Ιωνάθαν Παπάρας.

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΤΕΛΟΣ

Πλέον και με εγκύκλιο του Υπουργείου παιδείας και Θρησκευμάτων η εξομολόγηση στα σχολεία σταματά. Οι αντιδράσεις από την μαθητική κοινότητα προβλέπονται ιδιαίτερα αντιδραστικές. Ενώ δεν έχει ακόμα ξεκινήσει το νέο σχολικό έτος προετοιμάζονται πορείες, διαδηλώσεις και ακόμα και καταλήψεις από το συντονιστικό των μαθητών. Ο πρόεδρος των 15 μελών των σχολείων του νομού Αττικής, Τάκης Τραμπούκης τριετής της τρίτης Λυκείου του συγκροτήματος της Γκράβας, σε δηλώσεις του σχετικά με το θέμα ήταν σαφής: ο μακροχρόνιος θεσμός της εξομολόγησης στα σχολεία ήταν ίσως από τα ελάχιστα θετικά σημεία του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος και δυστυχώς τώρα διακόπτεται.

Ανάλογος αναβρασμός επικρατεί στα ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας. Αν και η εξομολόγηση δεν αφορούσε την τριτοβάθμια εκπαίδευση, το σύνολο των φοιτητών θα επιθυμούσε να συνεχιζόταν και στο πανεπιστήμιο. Χαρακτηριστικό είναι πως προ τετραετίας είχαν γίνει έντονα διαβήματα στο ΥΠΕΠΘ από την ΕΦΕΕ για να ξεκινήσει η εξομολόγηση και στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι φοιτητικές παρατάξεις θέτουν πλέον στο περιθώριο τις μεταρυθμίσεις που τόσο πολύ απασχόλησαν την χώρα το καλοκαίρι που μας πέρασε και αναδεικνύουν ως μείζον ζήτημα αυτό της εξομολόγησης. Συγκεκριμένα η ΠΑΣΠ, η ΠΚΣ και το ΔΙΚΤΥΟ σε μια πρωτοφανή κίνηση σύμπνοιας και συνεργασίας προτίθενται να κατεβάσουν κοινό πλαίσιο για επαναφορά της εξομολόγησης στην δευτεροβάθμια εκπείδευση αλλά και εφαρμογή της στην ανώτατη. Άγνωστη παραμένει μέχρι στιγμής η στάση της ΕΑΑΚ, αν και έγκυρες πηγές αποκαλύπτουν πως η ΕΑΑΚ αναμένει την θέση της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, η οποία επίσης τηρεί σιγή ιχθύος, για να κρατήσει την αντίθετη.

Στο κόμα της ΝΔ κυριαρχεί διχασμός μεταξύ των βουλευτών σε τέτοιο βαθμό που ανεπίσημοι πλην έγκυροι πολιτικοί κύκλοι αναφέρουν πως ίσως το κόμα οδηγηθεί σε διάλυση. Η θέση του ΠΑΣΟΚ εκφράστηκε από τον πρόεδρό του τον Γιώργο Παπανδρέου: η στάση του ΠΑΣΟΚ στα καίρια ζητήματα του τόπου είναι σαφής. Η λύση είναι μια, το Σουηδικό Μοντέλο, αυτό ξέρουμε αυτό εμπιστευόμαστε. Ο κύριος Αλαβάνος πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου σε συγκέντρωση του Σ.Ο.ΤΡΑ.ΤΡΑ.Ε (Σύλλογος Ομοφυλοφίλωμν Τραβεστί και Τρανσέξουαλ Ελλάδος) δήλωσε: ο επαίσχυντος κρατικός παρεμβατισμός πρέπει κάποτε να σταματήσει, είναι διακαίωμα του καθενός να εξομολογείται όπου και όπως θελεί. Ιδιαίτερου ενδιαφέροντος είναι η στάση του ΛΑΟΣ που παρακινεί τους απανταχού Έλληνες να ξεσηκωθούν και να επιτεθούν εναντίον της υπουργού Παιδείας επειδή αποτελεί προάγγελος της Δευτέρας Παρουσίας και όργανο των Εβραίων καθώς και του έξω από εδώ. Τέλος το ΚΚΕ με προεξάρχουσα την Λιάνα Κανέλη μίλησε για κατάφωρη αδικία των ελλήνων ορθόδοξων πιστών νεολαίων από την ίδια τους την πατρίδα. Στη συνέντευξη τύπου για το θέμα της εγκυκλίου η Αλέκα Παπαρήγα έκανε λόγου για την ισοπεδωτική πολιτική της παγκοσμιοποίησης που έχει ως πρώτο της στόχο την απομάκρυνση του κάθε λαού από την πίστη και τα έθιμά του ώστε να διευκολύνεται η χειραγώγησή του. Επιπλέον προανήγγειλε πως η ΚΝΕ οδηγητής θα προχωρήσει σε συναυλία-διαμαρτυρία με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου στην εστία (μολύνσεως) του Πανεπιστημίου Αθηνών. Η Λιάνα Κανέλη σε συνέντευξή της στο δικό της περιοδικό Νέμεσις είπε πως όλα αυτά τα έιχε προβλέψει προ τετραετίας αφού αποτελούσαν σχέδιο των αμερικάνων γνωστό ήδη σε διπλωματικούς κύκλους. Καίριο σημείο των λεγομένων της είναι το ότι θεωρεί τις αντιδράσεις του κόματός της ελάχιστες για αυτό τον λόγο αποφάσισε να προχωρήσε σε αυτοπυρπόληση μπροστά από την βουλή. Την φωτιά θα βάλει με το τσιγάρο που θα καπνίζει ενώ άφησε να εννοηθεί ότι ίσως αντάρτες της Χεζμπολά παρευρεθούν στην ενέργειά της αυτή ως φόρο τιμής.

Η κρίση με το θέμα της εξομολόγησης έχει απασχολήσει έντονα και την ελληνική διανόηση. Η Άννα Βίση δήλωσε πως σε περίπτωση που δεν ανακληθεί η εγκύκλιος δεν θα ξαναεκπροσωπήσει την Ελλάδα αλλά ούτε την Κύπρο στην Eurovision με αποτέλεσμα η δήλωσή της αυτή να προκαλέσει άλλον ένα πονοκέφαλο στην κυβέρνηση Καραμανλή. Ο υπουργός πολιτισμού κύριος Βουλγαράκης της πρότεινει να τραγουδά αποκλειστικά στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και στο Ηρώδειο για να πάρει πίσω τις σκληρές της δηλώσεις αλλά η Άννα Βίση αρνήθηκε την όποια πρόταση γιατί όσον αφορά το θέμα των αρχών και των ιδεών είναι βράχος.

Μοναδικό σημάδι ελπίδας στην όλη υπόθεση αποτελεί η πρόταση του κράτους του Ιραν που καλεί όσους έλληνες πολίτες το επιθυμούν να μεταναστεύσουν σε αυτό μιας και είναι μια χώρα με βαθύ σεβασμό στις ατομίκες και θρησκευτικές ελευθερίες οπότε δεν πρόκειται να δημιουργηθούν πότε ανάλογα προβλήματα. Ήδη ένα εκατομύριο έλληνες έχουν αναχωρήσει για το κατα αυτούς επίγειο παράδεισο το Ιραν τις προηγούμενες μέρες.

Ακολουθεί ελαφρά δόση αμπελοφιλοσοφίας με δύο πρέζες παραδοξότητας που σερβίρεται με κρύα μαθηματική λογική παπαροπασπαλισμένη .

Συνεπώς μην πάρετε στα σοβαρά τα ακόλουθα!!!

1

Το θεώρημα της μη πληρότητας του Gödel
και η ύπαρξη του Θεού

1

Gödel's first incompleteness theorem

For any consistent formal theory that proves basic arithmetical truths, it is possible to construct an arithmetical statement that is true but not provable in the theory. That is, any theory capable of expressing elementary arithmetic cannot be both consistent and complete.

α

Είτε το θέλουμε είτε όχι εμείς οι άνθρωποι λειτουργούμε βάση ενός συνόλου αρχών και αξιών. Το πως σχηματίστηκαν και γιατί είναι επί του παρόντος αδιάφορο. Το σύνολο αυτό διαφέρει κατά τόπους και χρόνους, πχ η επιβολή της θανατικής ποινής στις ΗΠΑ ή στην Ευρώπη πριν από 100 χρόνια.

Το πιο λογικά δομημένο σύνολο αρχών, αναμφισβήτητα είναι αυτό των μαθηματικών. Για να λειτουργήσει όμως απαιτείται η ύπαρξη αξιωμάτων, δηλαδή προτάσεων που δεν αποδεικνύονται αλλά δέχονται εξ’αρχής ως αληθινά.

Στο δικό μας σύνολο αρχών το αξίωμα για τους πιστεύοντες εις την ύπαρξη ανώτερου όντος είναι ο Θεός ή καλυτερα ο Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος (Μ.Α.Τ.Σ.).Για όσους πάλι δεν πιστεύουν το αξίωμα είναι η ανυπαρξία του Μ.Α.Τ.Σ.

Τέλος υπάρχουν και οι αγνωστικιστές οι οποίοι πιστεύουν πως δεν είναι δυνατόν να κατανοήσουν την ύπαρξη ή την ανυπαρξία του Θεού. Στην προκειμένη περίπτωση στο σύνολο αρχών του αγνωστικιστή σύμφωνα με τον Gödel η ύπαρξη είναι μια αλήθεια που δεν μπορεί να αποδειχθεί. Απλά ισχύει.

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΒΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΕΩΝ / Ο Πρώτος των Πρώτων

Κάθε χρόνο τα ίδια σκατά. Ο ντελάλης βγαίνει σε όλες τις γειτονιές και με την στεντόρια φωνή του διαλαλεί πως αύριο την τάδε ώρα βγαίνουν οι βάσεις. Τα παιδιά νιώθουν έτοιμα προς σφαγήν εκτός από εκείνα που ακούν σε ονόματα τύπου Αστέριος Γιαλαμπούκας, Νεκτάριος Φύτουλας, Υακίνθη Διαβάσογλου και άλλα παρόμοια. Αυτά τα παιδιά αρίστευσαν όπως θα μάθουμε αργότερα στο κεντρικό δελτίο των 8 όπυ θα μας παρουσιάσουν τον πρώτο των πρώτων που εισήχθη στην Σχολή των Ηλεκτρόπληκτων Μηχανικών και Μηχανικών Ηλεκτρικών Δονητών. Οι δημοσιογράφοι θα τον ρωτήσουν πως τα κατάφερε, ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας και αυτός σεμνά και ταπεινά (σαν την κυβέρνηση Καραμανλή ένα πράγμα) θα απαντήσει: δεν χρειάστηκε να διαβάσω πολύ έβγαινα και έξω αυτό που απαιτείται έιναι η μεθοδική μελέτη και αποφυγή των κενών στα μαθήματα τίποτα περισσότερο.

Σε αυτό σημείο χρήζει ερμηνείας η δήλωση του πρωτεύσα, αριστεύσα, μπουγιαμπέσα, μπαμπέσα και ό,τι άλλο εις έσα μαθητη.

1.”δεν χρεάστηκε να διαβάσω πολύ” => δεν έιμαι και τόσο φύτουλας όσο νομίζετε είμαι άνθρωπος και εγώ, βέβαια το το πολύ είναι κάτι το σχετικό πχ ο εν λόγω τύπος στην ερώτηση: Πως έγραψες στα Μαθηματικά Κατέυθυνσης; θα απαντόυσε: Σκατά 19,5 πάλι μου ξέφυγε το 20, ενώ ένας άλλος τύπος μαθητή αυτός που πέρασε στο Τ.Ε.Ι. εφαρμοσμένης ξυσταρχιδικής θα έλεγε: Γάμησα έλυσα ολόκληρο το πρώτο θέμα και το τσίμπησα το 4.

2. “έβγαινα και έξω” => δεν ήμουν όλη την ώρα πάνω από το βιβλίο έκοβα και καμία βόλτα στο σαλόνι του σπιτιού μου (που είναι έξω από το δωμάτιοό μου) και άμα έιχα κάβλες πήγαινα μέχρι την βεράντα.

3. ‘μεθοδική μελέτη και αποφυγή των κενών’=>διάβαζα από τότε που γεννήθηκα σε περίπτωση που ανακάλυπτα ότι δεν ήξερα κάτι ή ότι απλά δεν το θυμόμουν τότε έκανα επανάληψη όλο το καλοκαίρι για να αποφύγω τα τρισκατάρατα κενά.

ΚΑΛΑΝΤΑ ΒΑΣΕΩΝ

Σήμερα οι βάσεις και ο βασισμός
κ' ο πόνος μεγάλος και οδυρμός

Ανέβηκαν οι βάσεις κατά πολύ.
Δεν πιάνουμε ούτε μία σχολή

Ήθελα να γίνω αεροναυπηγός,

τώρα μόνο αέρας κοπανιστός

Blackman aka Μαυρίλας

Σαράντα χρόνια λέκτορας μες το πολυτεχνείο

του Μισιρλή τα έγλειφα τ'αρχίδια του τα δύο.

Μα Κύριος εδέησε κι ανέβηκα βαθμίδα

Επίκουρος εγίνηκα μα πάλι γλείφω αρχίδια.

ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΜΕ ΕΚΦΡΑΖΟΥΝ ΠΟΛΥ

Ένα στο αριστερό, δύο στο δεξί

του Έριχ Φριντ

1

Όταν ένας Αριστερός πιστεύει

ότι ένας Αριστερός

απλώς και μόνο γιατί είναι Αριστερός

είναι καλύτερος από έναν Δεξιό,

τότε είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του

που είναι ήδη Δεξιός.

1

Όταν ένας Δεξιός πιστεύει

ότι ένας Δεξιός

απλώς και μόνο γιατί είναι Δεξιός

είναι καλύτερος από έναν Αριστερό,

τότε είναι τόσο σίγουρος για τον εαυτό του

που είναι ήδη Ακροδεξιός.

1

Κι επειδή εγώ

είμαι ενάντια στους Δεξιούς

και στους Ακροδεξιούς

είμαι ενάντια και

σε Αριστερούς

που πιστεύουν

ότι είναι καλύτεροι

από τους Δεξιούς.

1

Κι επειδή είμαι ενάντια σ' αυτούς,

πιστεύω μερικές φορές

ότι έχω δίκιο να πιστεύω

ότι τελικά είμαι καλύτερος απ' αυτούς.

Why do i study Mechanical Engineering?

Ο Charles Steinmetz ήταν Γερμανός μηχανικός ο οποίος μετανάστευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου εργάσθηκε για πολλά χρόνια και είχε σημαντική συμβολή τόσο σε πρακτικά όσο και σε θεωρητικά θέματα. Μετά την συνταξιοδότησή του ο Steinmetz εκλήθη από την General Electric να εντοπίσει ένα περίπλοκο ηλεκτρο-μηχανολογικό πρόβλημα που δεν μπορούσαν να λύσουν οι ειδικοί της εταιρείας. Ο Steinmetz αφιέρωσε περίπου 1 ώρα περπατώντας τριγύρω από την μηχανή με το πρόβλημα, κοιτάζοντας και ελέγχοντάς την σε διάφορα σημεία. Τελικά έβγαλε ένα κομμάτι κιμωλίας από την τσέπη του και σημείωσε ένα Χ σε κάποιο συγκεκριμένο σημείο της τεράστιας μηχανής.Όταν το προσωπικό της General Electric αποσυναρμολόγησε αυτό το τμήμα της μηχανής με έκπληξη διεπίστωσε ότι το πρόβλημα ήταν ακριβώς εκεί όπου ο Steinmetz είχε κάνει το σημάδι με την κιμωλία.Αργότερα, η General Electric έλαβε έναν συνολικό λογαριασμό από τον Steinmetz για $10.000. Η εταιρεία διαμαρτυρήθηκε για το μεγάλο ποσό που τους χρέωσε και του ζήτησαν να υποβάλει έναν αναλυτικό λογαριασμό για να δουν πώς κατέληξε σ' αυτό. Ο Steinmetz έστειλε έναν πιο αναλυτικό λογαριασμό με 2 γραμμές :

1. Ένα σημάδι με κιμωλία : $1
2. Γνώση πού να βάλω το σημάδι : $9.999

Να με Γαμάς

Το κάτωθι ποίημα αντλεί την έμπνευσή του από τα δύο πρώτα έτη σπουδών του τμήματος των Μηχ/γων κ΄Αερο/γών Μηχανικών. Είναι σαφές πως είναι βαθύτατα επηρεασμένο από το τραγούδι ΝΑ Μ'ΑΓΑΠΑΣ και αφιερώνεται στους απανταχού διπλωματούχους που κατόρθωσαν να ολοκληρώσουν τις σπουδές στο Τ.Μ.Α.Μ.

Με πήραν πάλι από τον κώλο για να περάσω στατική,
μου βγήκε όλη από το στόμα η τεχνική μηχανική.
Μα εγώ όμως δεν το βάζω κάτω, εγώ είμαι αεροναυπηγός.
Χεσμένο έχω τον Παϊπέτη, εγώ θα βγώ μηχανικός.

Να με γαμάς όσο μπορείς να με γαμάς.

Κοιτάζωντας στην γραμματεία βλέπω ένα πρόγραμμα χοντρό,
ίσως Ασπράγκαθο περάσω, ίσως να γράψω ένα διπλό.
Με αντιστάσεις και πηνία με ρεύματα τριφασικά,
θα με γειώσουν κάποια μέρα και θα τον πάρω απ’τα αυτιά.

Να με γαμάς όσο μπορείς να με γαμάς.

Αχ δεν τελειώνει αυτός ο πούτσος, πηδιόμαστε εκθετικά.
Με ΣΔΕ κ΄εξισώσεις μας φάγαν τα διαφορικά.
Ρε τι τό θελα ο μαλάκας να μπω σε τούτη την σχολή,
Να με γαμάνε όλη μέρα και από μουνί ούτε φωνή.

Οι Σωτήρες Μας κ' Ποιοι Μας Εχθρεύονται

Άξιο λόγου θεωρώ να αναφερθούν κάπου όλες οι πιθανές δυνάμεις που μπορούν να βγάλουν από το τέλμα το κατά κοινή ομολογία παρηκμασμένο κράτος της Ανατολικής Γραικυλίας, (η δυτική χάθηκε στον δρόμο 6000 χρόνια κατεγραμμένης ιστορίας δεν είναι και τρία τσιγάρα δρόμος βλέπεις ) για να αρχίσουμε να ελπίζουμε ξανά. Αυτό που πρώτο μου έρχεται στο νου όταν σκέφτομαι την περίτπωση της κοινωνικής, οικονομικής, πολιτικής, γενικά της πολιτισμικής ανάκαμψης είναι οι εξωγήινοι. Είμαι βέβαιος πως αρκετοί δεν πιστεύουν στην ύπαρξη τους παρά το ότι έχουν δει ό,τι σαβούρα έχει παίξει στον κινηματογράφο με εξωγήινο (τώρα τελευταία πρέπει να υπάρχει και μια καλή τσόντα αν τη μάθω θα σας ενημερώσω) και δυσανασχετούν αρκέτοι μάλιστα ίσως να σταματούν να διαβάζουν τις γραμμές αυτές. Όμως εγώ ρωτώ: στους εξωγήινους δεν πιστεύτε, αλλά το ότι θα επανακάμψει η Ανατολική Γραικυλία (ΑΓ για συντομία επειδή ως συνήθως βαριέμαι) το έχετε σίγουρο, ας γελάσω ΓΕΛΑΩ. Όπως και να έχει η υπόθεση οφείλω ως αντικειμενικός παρατηρητής να περιγράψω και αυτή την περίπτωση. Οι εξωγήινοι στην προκειμένη που θα μας σώσουν είναι στην πραγματικότητα τα αδέρφια μας οι Ε ή Γ ή Δ ή τέλος πάντων ένα ωραίο κεφαλαίο γράμμα της αλφαβήτου. Αφού έρθουν από τον συμπαντικό μας γείτονα την Ανδρομέδα (15 τσιγάρα δρόμος νέα μονάδα μέτρησης του χρόνου, η μάρκα δεν έχει σημασία το τσιγάρο άλλωστε στην εποχή μας είναι μια universal σταθερά) θα σκοτώσουν όλους όσους μας εχθρεύονται και εμείς θα γίνουμε πάλι πρώτοι. Α μην ξεχάσω θα σωσουμε και τον υπόλοιπο κόσμο ο οποίος επίσης υποφέρει αλλάτι να κάνει. Σύμφωνα όμως με αυτή την προσσέγιση ποιοι είναι οι εχθροί μας ποιοι θέλουν να σταματήσουν να υπάρχουν γραικύλοι, ποιοι επιθυμούν να χαθούμε από τον χάρτη;

Αρχίζω μία γρήγορη καταμέτρηση των. Πρώτοι στην λίστα φιγουράρουν οι αγαπητοί μας Εβραίοι. Η τόσο συμπαθής ράτσα τους που τόσο έχει βοηθήσει τον κόσμο, ποιός θα ξεχάσει τα ιστορικά σαπούνια FA (=From Ausswits) αλλά και τις φοβερές τους ιδέες τα τραπεζογραμμάτια και όλα τα συναφή πάνω στα οποία στηρίχτηκαν και στηρίζονται όλα τα σύγχρονα αφαιμακτικά ιδρύματα βλ. τράπεζες. Εννοείται πως όταν αναφερόμαστε στους τρισκατάρατους εβραίους δεν ξεχνούμε το all time classic αυτοί σταυρώσαν τον Χριστό καθώς και το επίσης πετυχημένο πέρασε ο Χριστός από την γη και αυτοί δεν το πήρανε χαμπάρι. Στον κατάλογο έρχονται να προστεθούν και οι φίλοι μας οι μασόνοι. Εδώ μιλάμε για γερά και οργανωμένα πράγματα από τα οποία είνα ιαδύνατο να ξεφύγεις μιας και οι μασόνοι έχουν πουλήσει την ψυχή τους εις τον έξω απ’εδώ και τράβα στους απέναντι. Δολοφονικός δε είναι ο συνδιασμός των σύο άνωθεν εχθρών που μας δίνει ένα πραγματικό υπέρ εχθρό άξιο της ράτσας των γραικύλων τον Εβραιο-μασόνο. Συνδυάζει όλα τα κακά και συμφέρει. Προλάβετε γιατί πολλοί τον ζητούν λίγοι τον αποκτούν. Η λίστα όμως βέβαια και δεν σταματά εδώ αλλά συνεχίζεται με τα περήφανα κουμούνια, τους τελειωμένους ανάρχες και τους αποχαυνωμένους αντιεξουσιαστές που βαστούν πρώτοι το λάβαρο της μαλακίας που μας δέρνει σας δέρνει γενικώς που δερνομαστε καθότι είμαστε και μαζόχες. Οι κόκκινοι που λέτε άτιμη φάρα και θέλουν και αυτοί να μας ξεπαστρέψουν όμως δεν θα το πετύχουν. Για το τέλος κράτησα τους πο επικίνδυνους αυτούς που δεν τους καταλάβαίνεις με την πρώτη ματιά για αυτό είναι και οι πιο επικίνδυνοι. Ποιοί είναι; Η Νέα Τάξη Πραγμάτων. Ουσιαστικα πρόκειται για μια εξελιγμένη μορφή εβραίου ο οποίος εφαρμόζει νέες τεχνολογίες για βελτιστοποιήση της αφαιμακτικής μεθόδου. Στις νέες τεχνικές συγκαταλέγονται το διαδίκτυο εργαλείο του σατανά για να μπαίνει στα σπίτια μας, οι υπολογιστές, το μάνατζμέντ, το λιζινγκ και γενικά ότι δεν έχει μετάφραση στην νέα ελληνική και έχει να κάνει με την παγκοσμιοποίηση.

Παγκοσμιοποίηση, μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλη κουβέντα μην πεις έλεγε η γιαγιά της προτελευταίας γκόμενας του τρίτου εξαδέρφου μου που είναι υπότροφος στο Berkley αλλά εγώ την έκανα την μαλακία τώρα άρα πρέπει να μιλήσω και για την globalization όπως την λένε και οι φίλοι μας οι τούρκοι. Αν ρωτήσετε έναν ανυποψίαστο στον δρόμο θα σας πει globalization is defined as the growing economic interdependence of countries worldwide through increasing volume and variety of cross-border transactions in goods and services, free international capital flows, and more rapid and widespread diffusion of technology. ΑΛΛΑ όχι δεν θα μας περάσουν αυτοι σε εμας τέτοια ψέματα. Ακολουθεί ο αληθινός και μοναδικά πραγματικός ορισμός της παγκοσμιοποίησης : Έστιν ουν παγκοσμιοποίηση κάτι πολύ κακό που θέλει το κακό μας καλή μερα μην δει μπροστα της η καριόλα. Αυτός είναι ορισμός τύφλα να έχει ο Αριστοτέλης (κατά μία πολύ πιθανή ιστορία είναι εξωγηίνος).

ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΠΑΤΡΑΣ

ΠΥΡΗΝΑΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΕΡΟΝΑΥΠΗΓΩΝ

ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ


Ανοικτή Επιστολή
εις τον επίκουρο καθηγητή κ. Μανατάκη Εμμανουήλ

Η παρούσα ανοικτή επιστολή αποτελεί την πρώτη από μια σειρά επιστολών των οποίων μέλημα η άσκηση κριτικής στο διδακτικό κυρίως καθώς και το ερευνητικό έργο των μελών Δ.Ε.Π. του τμήματος Μηχ/γων και Αερο/γών και γενικότερα στην δράση τους στο τμήμα. Αν ορισμένες φορές οι επιστολές γίνουν σκληρές αυτό θα είναι αποτέλεσμα του αποτροπιασμού που προκαλούν οι ενέργειες των κρινομένων. Τα κείμενα υπογράφονται από τον πυρήνα των Μηχανολόγων Μηχανικών του Αναρχικού Στεκιού Πάτρας, το οποίο κλείνει ένα χρόνο βροντερής παρουσίας στο τμήμα.

Πρώτος “να τα ακούσει” έχει την τιμή να είναι ο επίκουρος καθηγητής κ. Μανατάκης. Ο λόγος που επιλέχθηκε ο εν λόγω καθηγητής είναι η προκλητικότητα των ενεργειών του και η παντελής του αδιαφορία για τον φοιτητή. Η κριτική ξεκινά από τα μαθήματα του κορμού που διδάσκει και αυτά είναι: Μαθηματικα 3, Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Στατιστική και Πιθανότητες. Κύριο χαρακτηριστικό της διδασκαλίας και των τριών προαναφερθέντων μαθημάτων είναι η χρήση διαφανειών. Οι διαφάνειες κανείς δεν αμφισβητεί πως είναι αρκετές φορές χρήσιμες για την κατανόηση σύνθετων μαθηματικών γραφημάτων αλλά σίγουρα κανείς δεν μπορεί να καταλάβει την επίλυσης άσκησης από διαφάνεια. Ο πίνακας έχει αποδειχθεί πως είναι κατά πολύ καλύτερος αφού εκεί αποκαλύπτεται σταδιακά η διαδικασία σκέψης επιπλέον δε ο ρυθμός γραφής στον πίνακα είναι αυτός που μπορεί να καταλάβει το αμφιθέατρο και όχι το τρεχαλητό της διαφάνειας..Οι σύνεπιες των άνωθι είναι οι εξής οι φοιτητές αντιγράφουν όσο το δυνατόν ταχύτερα την διαφάνεια και δεν καταλαβαίνουν τίποτα.

Συγκεκριμένα για κάθε μάθημα εμφανίζονται και άλλα προβλήματα. Ξεκινώντας από τα Μαθηματικά 3 σημειώνεται ότι άλλοτε διδάσκεται ο χρησιμότατος όπως είναι της πάσι γνωστό μετασχηματισμός Laplace και άλλοτε όχι, άλλοτε βρίσκεται εντός και άλλοτε εκτός ύλης. Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί πώς το κεφάλαιο των εφαρμογών (ευτυχώς είθισται να είναι εντός ύλης) δεν διδάσκεται ποτέ. Τώρα όσον αφορά το βιβλίο πρέπει να ομολογηθεί πως πρόκειται για ενδιαφέρουσα προσπάθεια με πλήθος λυμένων ασκήσεων που βοηθούν αρκετά.

Συνεχίζοντας για τα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά αποτελεί άθλο να βρεθεί κάτι το οποίο να είναι θετικό τόσο στο χείριστα γραμμένο με πλήθος λαθών βιβλίο όσο και στην διδασκαλία της ύλης. Το μάθημα χωρίζεται στην Μιγαδική Ανάλυση και τις Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις. Η μιγαδική ανάλυση με τη εξαιρέση του τρόπου διδασκαλίας του ( διαφάνειες) καλύπτεται ικανοποιητικά και το βιβλίο παρά τα πολλά λάθη του δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αισχρό αλλά σίγουρα κατώτερο του μετρίου.Όμως ότι έχει να κάνει με Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις, μόνο ως ανοσιούργημα μπορεί να αντιμετωπισθεί. Καταρχήν το βιβλίο είναι ανεπαρκέστατο λείπουν τύποι, πίνακες, υπάρχουν λάθος παραπομπές ή παραπομπές σε ανύπαρκτους τύπους. Συγκεκριμένα ότι έχει να κάνει με εξισώσεις Bessel και συναρτήσεις Fourier διαβάζεται με πολύ μεγάλη δυσκολία. Το βιβλίο περιέχει ελάχιστες ασκήσεις που ούτε καν αντιπροσωπευτικές δεν είναι οπότε όποιος ενδιαφέρεται για ασκήσεις αναζητά σημειώσεις. Όμως και αυτές των σημειώσεν δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποσπασματική μεταφορά των ασκήσεων βιβλίων όπως Ανάλυση Fourier Schaum Outline Series. Αξίζει να αναφερθεί πως ακόμα και λάθη που βρίσκεις στις ασκήσεις του Schaum υπάρχουν και στις διαφάνειες. Αλλά δεν είναι το πρόβλημα η αντιγραφή πρόβλημα είναι το ότι παραλείπονται τμήματα από την άσκηση με αποτέλεσμα κανείς να μην καταλαβαίνει τίποτα.

Το τελευταίο μάθημα είναι η Στατιστική και Πιθανοθεωρία.Το βιβλίο και σε αυτό το μάθημα δεν περιέχει ικανό αριθμό ασκήσεων αλλά όσες διδάσκονται (έστω και με τις διαφάνειες) κρίνονται ως ικανοποιητικές.Λάθη σημαντικά δεν υπάρχουν παρά μόνο ορισμένες ασάφειες στα κεφάλαια που αφορούν τα διαστήματα εμπιστοσύνης οι οποίες όμως με ένα προσεκτικό διάβασμα δεν αποτελούν πρόβλημα. Τέλος είναι αναγκαίο να τονιστεί πως ο κ. Μανατάκης έχει γράψει και άλλο ένα βιβλίο εκτός από αυτό που διδάσκει ασκήσεις πιθανοθεωρίας από το οποίο είναι οι ασκήσεις στις εξετάσεις. Είναι προφανές λοιπόν γιατί τρέχουν να το προμηθευτούν οι πάντες.

Ένας ακόμα τρόπος για να περάσεις το μάθημα είναι οι εργασίες. Κανείς δεν θα περίμενε να επιδιώκουν την πρωτοτυπία ή το τρομερό ενδιαφέρον αλλά επίσης κανείς δεν θα περίμενε πως θα είναι απλές μεταφράσεις λυμένων ασκήσεων.΄Ελεος, δεν είναι αυτή η δουλειά του προπτυχιακού φοιτητή, δεν μαθαίνει με αυτό τον τρόπο μαθηματικά. Βέβαια έτσι βολεύονται και τα δύο μέρη φοιτητής και καθηγητής αλλά για τη σχέση αυτή θα αφιερώνεται η επόμενη παράγραφος.

Όλα τα προηγούμενα κατά τους γράφοντες το κείμενο αυτό αποτελούν την αλήθεια ή τουλάχιστον ένα μέρος αυτής. Μήπως όσα αναφέρθηκαν είναι κάποιο μυστικό που δύσκολα μαθαίνεται και κανείς από το τμήμα δεν το γνωρίζει; Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι. Πως ανέχονται τότε αυτη την κατάσταση φοιτητές και λοιποί καθηγητές.Όσον αφορά τους τελευταίους με την χαρακτηριστική τους αδιαφορία για το ότι γίνεται έξω από το εργαστήριό τους. Ίσως ορισμένες φορές να γίνουν ορισμένες νύξεις αλλά τον συνάδελφο να θίξουν; και στο κάτω κάτω ποιο το νόημα να ασχοληθούν. Με τους φοιτητές ομως τι γίνεται; Οι φοιτητικές παρατάξεις που αντιπροσωπεύουν τους φοιτητές επιδεικνύουν ακόμα μεγαλύτερη αδιαφορία και αφήνονται στην γλυκιά κυριαρχία του ωχαδερφισμού.Βέβαια ορισμένες ιδεολογικά φίλα προσκείμενες επιλέγουν τον δρόμο του βολέματος μια γνήσια μορφή συναλλαγής (Εγώ συναλλάσομαι εσυ συναλλάσεσαι αυτός συναλλάσσεται). Η παράταξη δεν μιλά πουλά καλές σχέσεις και ο καθηγητής με την σειρά του θέματα.Το πιο ενδιαφέρον όλων αφέθηκε στο τέλος καθότι ελαφρά πικάντικο. Είναι τυχαίο που ο κ. Μανατάκης γνωρίζει άπασες τις φοιτήτριες που παρακολουθουν τα μαθήματα του με το μικρό τους όνομα, είναι τυχαίο που ο κ. Μανατάκης χαρίζει το τηλέφωνό του στο ωραίο φύλο του τμήματος και το προτρέπει μάλιστα να τον καλέσει για ότι χρειαστεί, είναι τυχαίο που οι αιθέιριες υπάρξεις αριστεύουν στα μαθήματα του κ.Μανατάκη αλλά αδυνατούν να επιλύσουν την απλούστερη των συνήθων διαφορικών εξισώσεων.

Όσον αφορά την ποιότητα του ερευνητικού έργου του κ. καθηγητή δύο ερωτήσεις ξεκαθαρίζουν το τοπίο ποιος ο αριθμός των δημοσιεύσεων ανά χρόνο και σε ποια περιοδικά ή συνέδρια έχουν παρουσιαστεί.

Έπειτα από αυτή την σύντομη κριτική η οποία δύναται εκτενέστατη και αναλυτικότατη γίνει προκύπτει ότι τα κύρια μειονεκτήματα του κ.Μανατάκη ως μέλους Δ.Ε.Π. είναι:
· ο τρόπος διδασκαλίας, κυρίως το ότι όλο το μάθημα γίνεται ταχύτατα και με διαφάνειες με αποτέλεσμα οι φοιτητές απλά να αντιγράφουν τα όσα προβάλονται
· τα βιβλία με αποκορύφωμα τα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά ακολουθώντας η Στατιστική και Πιθανοθεωρία κρίνονται ανεπαρκή, προτείνεται μάλιστα αντικατασταθουν με τα αντίστοιχα Schaum Outline Series
· η διδασκαλία όχι όλων των απαιτουμένων κεφαλαίων
· η διάκριση ανάμεσα σε άρρενες και θήλεις, το αίτημα για ισότητα ίσως για πρώτη φορά να υποστηριχθεί τόσο θερμά από τον ανδρικό πληθυσμό
· η απουσία αξιόλογου ερευνητικού έργου
Έχοντας συνοψίσει, ένα συναίσθημα κυριαρχεί κάτω από την υποβόσκουσα δυσοσμία της σήψης, απογοήτευση.Δυστυχώς ούτε ίχνος ελπίδας δεν έχει απομείνει για να πιστέψουμε σε πιθανή μετάνοια και αλλαγή πορείας του κ.Μανατάκη έπειτα από αυτή την ανοική επιστολή.

Τέλος επιβαλλεται να σχολιασθεί η συγγραφή των βιβλίων του κ. Μανατάκη στο ατονικό σύστημα.Για εμάς απαντά το κάτω κείμενο το οποίο συντάχθη τον Μάρτιο του 1982 μετά την καθεστωτική επιβολή του μονοτονικού.Ίσως τα ονόματα που το υπογράφουν να σας μεταπείσουν κ. Μανατάκη..

Κινδυνεύει το πιο πολύτιμο αγαθό μας

ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ "ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ"

Η διαμόρφωση μιας γλώσσας υπερβαίνει οποιαδήποτε νομοθετική στοιχειοθέτηση κι ένας γλωσσικός ή εκφραστικός καταναγκασμός θα έπληττε ασφαλώς τα θεμέλια τής ελευθερίας τού σκέπτεσθαι. Κανείς βέβαια δεν διανοήθηκε να αποπειραθεί κάτι τέτοιο, εν συνειδήσει τουλάχιστον. Παρ' όλα αυτά, συχνά η γλώσσα μας υποφέρει από αυτόκλητους "εκλαϊκευτές" ή "εκσυγχρονιστές" της, οι οποίοι στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν μπορούν να την ακούσουν στην σύγχρονή της λαλιά και να την παρακολουθήσουν στην δημιουργική γραφή της, αλλά παραγνωρίζουν την διαχρονική της υπόσταση και σημασία. Ποτέ ίσως μέσα στην ιστορική της διαδρομή και όταν ακόμη συμπιεζόταν από τις πιο αντίξοες συνθήκες, η ελληνική γλώσσα ως ιδιαίτερη οντότητα δεν διέτρεξε τους κινδύνους που διατρέχει σήμερα' διότι ποτέ άλλοτε οι ενσυνείδητες παρεμβάσεις και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας δεν ήταν σε θέση να την επηρεάσουν τόσο δυσμενώς, ακόμη και να την αποδυναμώσουν. Σήμερα, εκτός των άλλων, ένας ξεπερασμένος γλωσσαμυντορισμός, εν ονόματι μιας τεχνητής Δημοτικής, μάς θυμίζει όλο και περισσότερο τους καθαρευουσιάνους γλωσσαμύντορες τού παρελθόντος. Επιθυμούμε να το διακηρύξουμε καθαρά: Για μάς δεν υπάρχει το δίλημμα, δημοτική-καθαρεύουσα, υπάρχει η ενιαία ελληνική γλώσσα, πολυδιάστατη στην σύγχρονή της ανάπτυξη, το πιο πολύτιμο αγαθό τού λαού μας, το πιο αξιόλογο προϊόν εξαγωγής τού τόπου μας στον διεθνή χώρο. Και εδώ ακριβώς επισημαίνουμε τους κινδύνους μιας αποκοπής από τις ρίζες τής γλώσσας μας, τον αρχαίο ελληνικό λόγο και την λόγια παράδοση, που μαζί με την δημώδη γλωσσική κληρονομιά μας συνθέτουν μιαν αδιάκοπη γλωσσική συνέχεια και πλούτο τεσσάρων χιλιάδων ετών.

Οδυσσέας Ελύτης, Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Αριστοτέλης Νικολαϊδης, Γιάννης Ντεγιάννης, Αριστόξενος Σκιαδάς, Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Γιώργος Χειμωνάς.