ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΣΤΕΚΙ ΠΑΤΡΑΣ

ΠΥΡΗΝΑΣ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΑΕΡΟΝΑΥΠΗΓΩΝ

ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ


Ανοικτή Επιστολή
εις τον επίκουρο καθηγητή κ. Μανατάκη Εμμανουήλ

Η παρούσα ανοικτή επιστολή αποτελεί την πρώτη από μια σειρά επιστολών των οποίων μέλημα η άσκηση κριτικής στο διδακτικό κυρίως καθώς και το ερευνητικό έργο των μελών Δ.Ε.Π. του τμήματος Μηχ/γων και Αερο/γών και γενικότερα στην δράση τους στο τμήμα. Αν ορισμένες φορές οι επιστολές γίνουν σκληρές αυτό θα είναι αποτέλεσμα του αποτροπιασμού που προκαλούν οι ενέργειες των κρινομένων. Τα κείμενα υπογράφονται από τον πυρήνα των Μηχανολόγων Μηχανικών του Αναρχικού Στεκιού Πάτρας, το οποίο κλείνει ένα χρόνο βροντερής παρουσίας στο τμήμα.

Πρώτος “να τα ακούσει” έχει την τιμή να είναι ο επίκουρος καθηγητής κ. Μανατάκης. Ο λόγος που επιλέχθηκε ο εν λόγω καθηγητής είναι η προκλητικότητα των ενεργειών του και η παντελής του αδιαφορία για τον φοιτητή. Η κριτική ξεκινά από τα μαθήματα του κορμού που διδάσκει και αυτά είναι: Μαθηματικα 3, Εφαρμοσμένα Μαθηματικά και Στατιστική και Πιθανότητες. Κύριο χαρακτηριστικό της διδασκαλίας και των τριών προαναφερθέντων μαθημάτων είναι η χρήση διαφανειών. Οι διαφάνειες κανείς δεν αμφισβητεί πως είναι αρκετές φορές χρήσιμες για την κατανόηση σύνθετων μαθηματικών γραφημάτων αλλά σίγουρα κανείς δεν μπορεί να καταλάβει την επίλυσης άσκησης από διαφάνεια. Ο πίνακας έχει αποδειχθεί πως είναι κατά πολύ καλύτερος αφού εκεί αποκαλύπτεται σταδιακά η διαδικασία σκέψης επιπλέον δε ο ρυθμός γραφής στον πίνακα είναι αυτός που μπορεί να καταλάβει το αμφιθέατρο και όχι το τρεχαλητό της διαφάνειας..Οι σύνεπιες των άνωθι είναι οι εξής οι φοιτητές αντιγράφουν όσο το δυνατόν ταχύτερα την διαφάνεια και δεν καταλαβαίνουν τίποτα.

Συγκεκριμένα για κάθε μάθημα εμφανίζονται και άλλα προβλήματα. Ξεκινώντας από τα Μαθηματικά 3 σημειώνεται ότι άλλοτε διδάσκεται ο χρησιμότατος όπως είναι της πάσι γνωστό μετασχηματισμός Laplace και άλλοτε όχι, άλλοτε βρίσκεται εντός και άλλοτε εκτός ύλης. Επιπλέον αξίζει να σημειωθεί πώς το κεφάλαιο των εφαρμογών (ευτυχώς είθισται να είναι εντός ύλης) δεν διδάσκεται ποτέ. Τώρα όσον αφορά το βιβλίο πρέπει να ομολογηθεί πως πρόκειται για ενδιαφέρουσα προσπάθεια με πλήθος λυμένων ασκήσεων που βοηθούν αρκετά.

Συνεχίζοντας για τα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά αποτελεί άθλο να βρεθεί κάτι το οποίο να είναι θετικό τόσο στο χείριστα γραμμένο με πλήθος λαθών βιβλίο όσο και στην διδασκαλία της ύλης. Το μάθημα χωρίζεται στην Μιγαδική Ανάλυση και τις Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις. Η μιγαδική ανάλυση με τη εξαιρέση του τρόπου διδασκαλίας του ( διαφάνειες) καλύπτεται ικανοποιητικά και το βιβλίο παρά τα πολλά λάθη του δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί ως αισχρό αλλά σίγουρα κατώτερο του μετρίου.Όμως ότι έχει να κάνει με Μερικές Διαφορικές Εξισώσεις, μόνο ως ανοσιούργημα μπορεί να αντιμετωπισθεί. Καταρχήν το βιβλίο είναι ανεπαρκέστατο λείπουν τύποι, πίνακες, υπάρχουν λάθος παραπομπές ή παραπομπές σε ανύπαρκτους τύπους. Συγκεκριμένα ότι έχει να κάνει με εξισώσεις Bessel και συναρτήσεις Fourier διαβάζεται με πολύ μεγάλη δυσκολία. Το βιβλίο περιέχει ελάχιστες ασκήσεις που ούτε καν αντιπροσωπευτικές δεν είναι οπότε όποιος ενδιαφέρεται για ασκήσεις αναζητά σημειώσεις. Όμως και αυτές των σημειώσεν δεν είναι τίποτα άλλο παρά αποσπασματική μεταφορά των ασκήσεων βιβλίων όπως Ανάλυση Fourier Schaum Outline Series. Αξίζει να αναφερθεί πως ακόμα και λάθη που βρίσκεις στις ασκήσεις του Schaum υπάρχουν και στις διαφάνειες. Αλλά δεν είναι το πρόβλημα η αντιγραφή πρόβλημα είναι το ότι παραλείπονται τμήματα από την άσκηση με αποτέλεσμα κανείς να μην καταλαβαίνει τίποτα.

Το τελευταίο μάθημα είναι η Στατιστική και Πιθανοθεωρία.Το βιβλίο και σε αυτό το μάθημα δεν περιέχει ικανό αριθμό ασκήσεων αλλά όσες διδάσκονται (έστω και με τις διαφάνειες) κρίνονται ως ικανοποιητικές.Λάθη σημαντικά δεν υπάρχουν παρά μόνο ορισμένες ασάφειες στα κεφάλαια που αφορούν τα διαστήματα εμπιστοσύνης οι οποίες όμως με ένα προσεκτικό διάβασμα δεν αποτελούν πρόβλημα. Τέλος είναι αναγκαίο να τονιστεί πως ο κ. Μανατάκης έχει γράψει και άλλο ένα βιβλίο εκτός από αυτό που διδάσκει ασκήσεις πιθανοθεωρίας από το οποίο είναι οι ασκήσεις στις εξετάσεις. Είναι προφανές λοιπόν γιατί τρέχουν να το προμηθευτούν οι πάντες.

Ένας ακόμα τρόπος για να περάσεις το μάθημα είναι οι εργασίες. Κανείς δεν θα περίμενε να επιδιώκουν την πρωτοτυπία ή το τρομερό ενδιαφέρον αλλά επίσης κανείς δεν θα περίμενε πως θα είναι απλές μεταφράσεις λυμένων ασκήσεων.΄Ελεος, δεν είναι αυτή η δουλειά του προπτυχιακού φοιτητή, δεν μαθαίνει με αυτό τον τρόπο μαθηματικά. Βέβαια έτσι βολεύονται και τα δύο μέρη φοιτητής και καθηγητής αλλά για τη σχέση αυτή θα αφιερώνεται η επόμενη παράγραφος.

Όλα τα προηγούμενα κατά τους γράφοντες το κείμενο αυτό αποτελούν την αλήθεια ή τουλάχιστον ένα μέρος αυτής. Μήπως όσα αναφέρθηκαν είναι κάποιο μυστικό που δύσκολα μαθαίνεται και κανείς από το τμήμα δεν το γνωρίζει; Δυστυχώς η απάντηση είναι όχι. Πως ανέχονται τότε αυτη την κατάσταση φοιτητές και λοιποί καθηγητές.Όσον αφορά τους τελευταίους με την χαρακτηριστική τους αδιαφορία για το ότι γίνεται έξω από το εργαστήριό τους. Ίσως ορισμένες φορές να γίνουν ορισμένες νύξεις αλλά τον συνάδελφο να θίξουν; και στο κάτω κάτω ποιο το νόημα να ασχοληθούν. Με τους φοιτητές ομως τι γίνεται; Οι φοιτητικές παρατάξεις που αντιπροσωπεύουν τους φοιτητές επιδεικνύουν ακόμα μεγαλύτερη αδιαφορία και αφήνονται στην γλυκιά κυριαρχία του ωχαδερφισμού.Βέβαια ορισμένες ιδεολογικά φίλα προσκείμενες επιλέγουν τον δρόμο του βολέματος μια γνήσια μορφή συναλλαγής (Εγώ συναλλάσομαι εσυ συναλλάσεσαι αυτός συναλλάσσεται). Η παράταξη δεν μιλά πουλά καλές σχέσεις και ο καθηγητής με την σειρά του θέματα.Το πιο ενδιαφέρον όλων αφέθηκε στο τέλος καθότι ελαφρά πικάντικο. Είναι τυχαίο που ο κ. Μανατάκης γνωρίζει άπασες τις φοιτήτριες που παρακολουθουν τα μαθήματα του με το μικρό τους όνομα, είναι τυχαίο που ο κ. Μανατάκης χαρίζει το τηλέφωνό του στο ωραίο φύλο του τμήματος και το προτρέπει μάλιστα να τον καλέσει για ότι χρειαστεί, είναι τυχαίο που οι αιθέιριες υπάρξεις αριστεύουν στα μαθήματα του κ.Μανατάκη αλλά αδυνατούν να επιλύσουν την απλούστερη των συνήθων διαφορικών εξισώσεων.

Όσον αφορά την ποιότητα του ερευνητικού έργου του κ. καθηγητή δύο ερωτήσεις ξεκαθαρίζουν το τοπίο ποιος ο αριθμός των δημοσιεύσεων ανά χρόνο και σε ποια περιοδικά ή συνέδρια έχουν παρουσιαστεί.

Έπειτα από αυτή την σύντομη κριτική η οποία δύναται εκτενέστατη και αναλυτικότατη γίνει προκύπτει ότι τα κύρια μειονεκτήματα του κ.Μανατάκη ως μέλους Δ.Ε.Π. είναι:
· ο τρόπος διδασκαλίας, κυρίως το ότι όλο το μάθημα γίνεται ταχύτατα και με διαφάνειες με αποτέλεσμα οι φοιτητές απλά να αντιγράφουν τα όσα προβάλονται
· τα βιβλία με αποκορύφωμα τα Εφαρμοσμένα Μαθηματικά ακολουθώντας η Στατιστική και Πιθανοθεωρία κρίνονται ανεπαρκή, προτείνεται μάλιστα αντικατασταθουν με τα αντίστοιχα Schaum Outline Series
· η διδασκαλία όχι όλων των απαιτουμένων κεφαλαίων
· η διάκριση ανάμεσα σε άρρενες και θήλεις, το αίτημα για ισότητα ίσως για πρώτη φορά να υποστηριχθεί τόσο θερμά από τον ανδρικό πληθυσμό
· η απουσία αξιόλογου ερευνητικού έργου
Έχοντας συνοψίσει, ένα συναίσθημα κυριαρχεί κάτω από την υποβόσκουσα δυσοσμία της σήψης, απογοήτευση.Δυστυχώς ούτε ίχνος ελπίδας δεν έχει απομείνει για να πιστέψουμε σε πιθανή μετάνοια και αλλαγή πορείας του κ.Μανατάκη έπειτα από αυτή την ανοική επιστολή.

Τέλος επιβαλλεται να σχολιασθεί η συγγραφή των βιβλίων του κ. Μανατάκη στο ατονικό σύστημα.Για εμάς απαντά το κάτω κείμενο το οποίο συντάχθη τον Μάρτιο του 1982 μετά την καθεστωτική επιβολή του μονοτονικού.Ίσως τα ονόματα που το υπογράφουν να σας μεταπείσουν κ. Μανατάκη..

Κινδυνεύει το πιο πολύτιμο αγαθό μας

ΑΠΟ ΤΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΤΟΥ "ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΓΛΩΣΣΙΚΟΥ ΟΜΙΛΟΥ"

Η διαμόρφωση μιας γλώσσας υπερβαίνει οποιαδήποτε νομοθετική στοιχειοθέτηση κι ένας γλωσσικός ή εκφραστικός καταναγκασμός θα έπληττε ασφαλώς τα θεμέλια τής ελευθερίας τού σκέπτεσθαι. Κανείς βέβαια δεν διανοήθηκε να αποπειραθεί κάτι τέτοιο, εν συνειδήσει τουλάχιστον. Παρ' όλα αυτά, συχνά η γλώσσα μας υποφέρει από αυτόκλητους "εκλαϊκευτές" ή "εκσυγχρονιστές" της, οι οποίοι στην πραγματικότητα όχι μόνο δεν μπορούν να την ακούσουν στην σύγχρονή της λαλιά και να την παρακολουθήσουν στην δημιουργική γραφή της, αλλά παραγνωρίζουν την διαχρονική της υπόσταση και σημασία. Ποτέ ίσως μέσα στην ιστορική της διαδρομή και όταν ακόμη συμπιεζόταν από τις πιο αντίξοες συνθήκες, η ελληνική γλώσσα ως ιδιαίτερη οντότητα δεν διέτρεξε τους κινδύνους που διατρέχει σήμερα' διότι ποτέ άλλοτε οι ενσυνείδητες παρεμβάσεις και τα μέσα μαζικής επικοινωνίας δεν ήταν σε θέση να την επηρεάσουν τόσο δυσμενώς, ακόμη και να την αποδυναμώσουν. Σήμερα, εκτός των άλλων, ένας ξεπερασμένος γλωσσαμυντορισμός, εν ονόματι μιας τεχνητής Δημοτικής, μάς θυμίζει όλο και περισσότερο τους καθαρευουσιάνους γλωσσαμύντορες τού παρελθόντος. Επιθυμούμε να το διακηρύξουμε καθαρά: Για μάς δεν υπάρχει το δίλημμα, δημοτική-καθαρεύουσα, υπάρχει η ενιαία ελληνική γλώσσα, πολυδιάστατη στην σύγχρονή της ανάπτυξη, το πιο πολύτιμο αγαθό τού λαού μας, το πιο αξιόλογο προϊόν εξαγωγής τού τόπου μας στον διεθνή χώρο. Και εδώ ακριβώς επισημαίνουμε τους κινδύνους μιας αποκοπής από τις ρίζες τής γλώσσας μας, τον αρχαίο ελληνικό λόγο και την λόγια παράδοση, που μαζί με την δημώδη γλωσσική κληρονομιά μας συνθέτουν μιαν αδιάκοπη γλωσσική συνέχεια και πλούτο τεσσάρων χιλιάδων ετών.

Οδυσσέας Ελύτης, Γεώργιος Μπαμπινιώτης, Αριστοτέλης Νικολαϊδης, Γιάννης Ντεγιάννης, Αριστόξενος Σκιαδάς, Ν. Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Γιώργος Χειμωνάς.