HΛΙΘΙΟΤΗΤΑ

"Only two things are infinite the universe and human stupidity... And i am not too sure about the first"

Albert Einstein

1

Είναι τοις πάσι γνωστό πως η ηλιθιότητα είναι ανίκητη.Τίποτα στον δρόμο τη δεν στέκεται εμποδιο, η φοβερή της ικανότητα ή ίσως η εγγενής της ιδιότητα να παραμερίζει τα πάντα σαν να μην υπήρχαν, είναι πιστεύω ο μοναδικός συμπαντικός νόμος δίχως κανένα χρονικό περιορισμό. Δεν επιδέχεται αμφισβήτησης δεν υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα . Το πείραμα επαναλαμβάνεται τα τελευταία 4000 χρόνια κ΄ καταλήγει πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα. Η ηλιθιότητα θριαμβεύει στέφεται βασίλισσα και στέμα της η δημοκρατία. Η δημοκρατία όπου το σωστό είναι η άποψη των πολλών, το μέγα σφάλμα.

Ένας ενδεχόμενος αντίλογος θα ήταν, πως είναι δυνατόν να ισχύει πάντα ο νόμος της ηλιθιότητας και οι άνθρωποι να έχουν δημιουργήσει πόλεις, γλώσσα, νόμους, πολιτισμό γενικά.Αν ίσχυε ο νόμος δεν θα έπρεπε να είμαστε σε μια ημιάγρια ή τελείως άγρια κατάσταση ακόμα, να ζούμε στα δέντρα και στις σπηλιές; Όμως όχι έχουν σαφώς γίνει βήματα, ο άνθρωπος έφτιαξε εργαλεία, όργωσε την γη, με τους πρώτους μύθους άρχισε να εξηγεί το περιβάλλον, προσπαθεί να νοηματοδοτήσει την ύπαρξή του, παρατηρείται δηλαδή μια ανάπτυξη τόσο στον τεχνικό όσο και στον πνευματικό πολιτισμό. Τελικά τι ισχύει με την ηλιθιότητα;

Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω. Θα ήθελα να εξετάσω το πρόβλημα από μια διαφορετική σκοπιά λίγο πιο θετική. Ας ειδωθεί η ηλιθιότητα από την φυσική σκοπιά του πράγματος και ας παραλληλιστεί με την εντροπία, η οποία εντροπία είναι το με΄τρο της αταξίας ενός συστήματος. Για παράδειγμα αν τα βιβλία σας είναι πεταμένα στο πάτωμα του δωματίου σας, τότε το σύστημα χαρακτηρίζεται από υψηλή εντροπία.Αν όμως τα βιβλία ήταν ταξινομημένα στα ράφια μιας βιβλιοθήκης τότε το σύστημα θα είχε σαφώς λιγότερη εντροπί από ότι πριν. Αξίζει να σημειωθεί πως και στις δύο περιπτώσεις οι πληροφορίες που περιέχουν τα βιβλία είναι ίδιες, αλλά στην μεν πρώτη μας είναι άχρηστες αφού δεν μπορούμε να τις βρούμε αυκολα αφού τα βιβλία είναι παντού σκορπισμένα, ενώ στην δεύτερη η πρόσβαση στις απαιτούμενες πληροφορίες είναι πολύ πιο εύκολη.

Επανέρχομαι τώρα στον προηγούμενο παραλληλισμό και σημειώνω πως τόσο η αύξηση της εντροπίας όσο και η αύξηση της ηλιθιότητας οδηγούν σε χαοτικές καταστάσεις, οι οποίες για να επαναφερθούν σε ένα ανεκτο και χρήσιμο για εμάς επίπεδο απαιτείται ενέργεια δηλαδή χρόνος, κόπος και χρήμα. Δυστυχώς ούτε η εντροπία αποφεύγεται ούτε η ηλιθιότητα αλλά το ανθρώπινο γένος πρέπει να επιβιώσει οπότε τι πρέπει να γίνει; Στην περίπτωση της εντροπίας υπάρχει δυνατότητα να μειώνεται η αταξία σε ένα υποσύστημα οπότε να έχουμε οργανωμένη ύλη αλλά στο ευρύτερο σύστημα να αυξάνεται. Ίσως μπορεί να επιτευχθεί κάτι παρόμοιο και με την ηλιθιότητα. Νησίδες σκέψεις σε έναν άπειρο ωκεανό βλακείας. Σε αυτά τα νησιά ο ορθολογιμός και πολιτισμός θα κυριαρχούν και η ευημερία αυτών που ζουν σε αυτά θα είναι δεδομένη.