It's a long way to ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ?

Το σύνολο των φοιτητών που έυχε να βρεθούν σε ένα εκπαιδευτικό (ο Θεός να το κάνει) ίδρυμα της ημεδαπής θα πέρασαν τουλάχιστον μία φορά από αυτό το πράμα που λέγεται συνέλευση. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις που γίνεται μια συνέλευση ειδικά σε τμήμα πολυτεχνικής σχολής.

Τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσεις για να βρεις το ναό όπου δοξάζεται η δημοκρατία στο πανεπιστήμιο είναι απλά και κατανοητά.

Η αναζήτηση βέβαια ανακύπτει μόνο στην περίπτωση που δεν το έχεις πληροφορηθεί από τις χιλιάδες αφίσες που τοποθετούνται παντού από τις ανακοινώσεις στην γραμματεία μέχρι στις τουαλέτες για χαρτί υγείας (έτσι μπορείς ταυτόχρονα και να ενημερώνεσαι και να ...).

Βέβαια το λογικό είναι να έχεις ενημερωθεί προ πολλού από τους συνδικαλιστές φοιτητές κυρίως των αριστερών παρατάξεων γιατί οι δαπίτες θα ξενύχταγαν σε κανά πάρτυ οπότε που μυαλό για προπαγάνδα την άλλη μέρα. Ο συνάδελφος αριστερός μπορεί να σε πετύχει για την μίνι ιδεολογική ενημέρωση στον διάδρομο, στην καφετέρια του τμήματος, αλλά συνήθως ακολουθείται άλλη τακτική, αυτή της ενημέρωσης στο αμφιθέατρο. Κτυπά ευγενικά την πόρτα και μπαίνει στην αίθουσα. Απευθύνει τον λόγο στον καθηγητή που κάνει το μάθημα και του ζητά την παραχώρηση ενός πενταλέπτου για να ενημερώσει τους φοιτητές. Πραγματικά αυτή η τακτική ενημέρωσης με ενθουσιάζει είναι ακριβώς το ίδιο με την τηλεόραση και τις διαφημίσεις. Εκεί που παρακολουθείς το πρόγραμμα σου πετάγεται μια διαφήμιση για γιαούρτια. Έτσι και στα μηθήματα την ώρα που έχεις αποβλακωθεί με τις μερικές διαφορικές σου έρχεται ο συνδικαλιστής και σου λέει όλα αυτά τα άκρως σημαντικά για το Ιράκ το Ιράν α και για το άρθρο 16. Αυτό το τελευταίο το άρθρο 16 δεν το έχω πολυκαταλάβει. Προσωπικά γνωρίζω τα άρθρα των εφημερίδων και αυτά της γραμματικής το 16 οφείλω να ομολογήσω μου έχει διαφύγει. Τέλος δεν θεωρώ και τόσο έξυπνη την τακτική της ενημέρωσης για την συνέλευση και για τα λοιπά θέματα ως παρεμβολή στο μάθημα για έναν πολύ απλό λόγο. Ο φοιτητής μες την αποβλάκωσή και τον ύπνο του δεν δύναται αντιληφθεί ότι διακόπτεται το μάθημα και γίνεται ενημέρωση. Οπότε επέρχεται το μοιραίο για την αριστερά. Ο φοιτητής ταυτίζει το μάθημα με την ανακοίνωση, για παράδειγμα μερικές διαφορικές εξισώσεις και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Είναι δυνατόν μετά εχέφρων άνθρωπος να μην έχει απωθημένα με όλους του Αφγανούς αφού με το που ακούει Αφγανιστάν του έρχρεται στο νου αμέσως o Laplace και ο Fourier. Συνεπώς αν ειδωθεί από αυτή την ψυχαναλυτική σκοπιά το θέμα η ενημέρωση και τα θέματα της θα φέρνουν αρνητικά συναισθήματα στους φοιτητές, άρα αυτοί θα προσπαθούν να αποφύγουν το κάθε τι που έχει να κάνει με την συνέλευση. Αλλά οι συνδικαλιστές δεν γνωρίζουν τόσο καλά την ψυχολογία του έλληνα φοιτητή, όσο εγώ βέβαια, οπότε το μόνο που κατορθώνουν είναι να διώχνουν τον κόσμο από τις συνελέυσεις.

Αν όμως όλα τα παραπάνω δεν έχουν γίνει τότε οφείλεις μόνος σου να βρεις τον δρόμο για την συνέλευση. Αλλά είπαμε μην απογοητεύεσαι είναι εύκολο ειδικά αν ακολουθήσεις τις κάτωθι συμβουλές.

1. Το συγκεκριμένο βήμα απαιτεί εξάσκηση της όσφρησης. Η πρώτη φορά ίσως φανεί δύσκολη με λίγη προσπάθεια όμως όλα θα γίνουν παιχνιδάκι. Προσπαθείς να διακρίνεις από που έρχεται όλη αυτή η κακοσμία, αυτός ο συνδυασμός τσιγάρου και μασχαλίλας και πάνω απ’όλα κομμουνιστικής απλυσιάς. Η τελευταία μάλιστα είναι και η πιο χαρακτηριστική.

2. Ακολουθείς όλους αυτούς που είναι ντυμένοι λες και έχουμε γενική επιστράτευση. Για να γίνω πιο αναλυτικός θα φορούν αρβίλες είτε είναι θήλεις ή άρενες, χακί πουκάμισο είτε είναι θήλεις ή άρενες, χακί jacket όπου πάνω θα είναι καρφιτσωμένη η φάτσα του Tσα Τσα Γκεβάρα ή κανα σφυροδρέπανο ή η σημαία της κούβας η οποία πολύ φοριέται τελευταία είτε είναι θήλεις ή άρενες. Όσον αφορά τα παντελόνια εκεί υπάρχει μια ελευθερία να φορεθεί ότι κάτσει αρκεί να παραπέμπει σε αναρχο-κομμουνιστικό.

3. Η συνέλευση θα γίνεται λογικά σε κάποιο αμφιθέατρο, αλλά συνήθως τα αμφιθέατρα είναι μαζεμένα οπότε όταν φτάσεις προκύπτει το ερώτημα ποια πόρτα να ανοίξω. Υπάρχει η λύση του ηλιθίου δηλαδή να ανοίξεις μια μια τις πόρτες αλλά αφού ένα και μόνο ένας συνδυασμός παρατηρήσεων είναι αρκετός για να σου δείξει τον δρόμο γιατί να να ακουλουθήσεις τον ηλίθιο δρόμο. Όχι δεν έιναι η όσφρηση που θα δώσει την λύση αλλά η ακοή και η όραση. Παρατήρησε λοιπόν από που ακούγεται ο περισσότερος θόρυβος και πλησίασε να δεις αν από τις πόρτες βγαίνει τσιγαροκαπνός. Αν ναι, τότε βρήκες που γίνεται η συνέλευση ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!! Είδες δεν ήταν και τόσο δύσκολο, τρία απλά βήματα είναι αρκετά.

PAPER TIP

ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Αισιοδοξία, πάνω σε ξένους στίχους

Βάση φρουρά μονοτονία.
Πεπερασμένη ζωή άπειρη ανία.

Βάση φρουρά μελαγχολία.
Όλη η ζωή μες τα βιβλία.

Βάση φρουρά αυτοκτονία.
Της ζωής μου ειρωνεία.

Πέτρος Κάρβης, Αειπενθεί

1

1

1

ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει

στο μαύρο αδιέξοδο, στην άβυσσο του νου.

Ας υποθέσουμε πως ήρθανε τα δάση

μ' αυτοκρατορικήν εξάρτηση πρωινού

θριάμβου, με πουλιά, με το φως τ' ουρανού,

και με τον ήλιο όπου θα τα διαπεραση.

*

Ας υποθέσουμε πως είμαστε κει πέρα,

σε χώρες άγνωστες, της δύσης, του βορρά,

ενώ πετούμε το παλτό μας στον αέρα,

οι ξένοι βλέπουνε περίεργα, σοβαρά.

Για να μας δεχθή κάποια λαίδη τρυφερά,

έδιωξε τους υπηρέτες της ολημέρα.

*

Ας υποθέσουμε πως του καπέλλου ο γύρος

άξαφνα εφάρδυνε, μα εστένεψαν, κολλούν,

τα παντελόνια μας και, με του πτερνιστήρος

το πρόσταγμα, χιλιάδες άλογα κινούν.

Πηγαίνουμε -- σημαίες στον άνεμο χτυπούν --

ήρωες σταυροφόροι, σωτήρες του Σωτήρος.

*

Ας υποθέσουμε πως δεν έχουμε φτάσει

από εκατό δρόμους, στα όρια της σιγής,

κι ας τραγουδήσουμε, -- το τραγούδι να μοιάση

νικητήριο σάλπισμα, ξέσπασμα κραυγής --

τους πυρρούς δαίμονες, στα έγκατα της γης,

και, ψηλά, τους ανθρώπους να διασκεδάση.

* *

*

Κ.Γ. Καρυωτάκης, Ελεγεία και Σάτιρες 1928

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΔΡΑΜΑ

Τις τελευταίες μέρες ένα έντονο οικογενειακό πρόβλημα με απασχολεί. Το μυαλό μου παέι να σπάσει και καμία λύση δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Η στάση της αδερφής μου σε ορισμένα θέματα πολιτικού προσανατολισμού με προβληματίζει ιδιαίτερα.

Τις προάλλες μου είπε πως βγήκε για καφέ στην Όλγας (στέκι κομμουνιστών της Πάτρας). Σκέφτηκα μικρή είναι δεν γνωρίζει, θα μάθει. Την ενημέρωσα μάλιστα περί τίνος πρόκειται η πλατεία Βασιλίσσης Όλγας και ευγενικά την προέτρεψα να μην ξαναπάει, αν φυσικά δεν θέλει να χάσει τα μαλλιά της. Αφού πέρασαν περίπου τρεις με πέντε μέρες και το συμβάν είχε ξεχαστεί, μου ρώτησε προκλητικά αν έχω πάρει ποτέ τον ριζοσπάστη. Πάλι ευγενικότατα της απάντησα πως προτιμούσα άλλα χαρτιά υγείας πιο απαλά και ας ήταν πιο ακριβά. Τότε όμως ήρθε το δεύτερο σοκ! Μου λέει εννοώ αν ποτέ διάβασες ποτέ ριζοσπάστη. Προσπάθησα να συγκρατήσω την οργή μου, όχι δεν έχω διαβάσει, δεν τον θεωρώ και τόσο αντικειμενικό μάλλον χάσιμο χρόνου. Τότε με το πλεόν ειρωνικό βλέμα του κόσμου μου πετά την φράση το περίμενα Για άλλη μια φορά έδωσα τόπο στην οργή.Είναι αδερφή μου σκέφτηκα κάνε υπομονή. Αλλά πόσο υπομονή μπορεί κανείς να κάνει όταν καπάκι την επόμενη μέρα έρχεται και μου ανακοινώνει με ανά χείρας τον Κυριακάτικο Ριζοσπάστη πως το επόμενο Σάββατο θα πάει στο ρεμπετάδικο Ζαϊρα γνωστό επίσης στέκι αριστεριστών.Το ομολογώ κατέρευσα. Η αδερφή μου, το ίδιο μου το αίμα μεταλλάσεται σε homo communis.

Κάθισα και αναλογίστηκα την μέχρι τώρα της πορεία, ίσως ήταν προφανές ότι θα ακολουθούσε έναν τέτοιο δρόμο. Δεν είχε δείξει ουδέποτε ένα σημάδι αντικομφορμισμού και άρνησης της κρατικής επιβολής ο συντηρητισμός είχε ριζώσει για τα καλά μέσα της. Όσο ήταν στο σχολείο αρίστευε πάντα, ποτέ δεν είχε πέσει κάτω από το 19.5, το ίδιο και στις εξωσχολικές της δραστηριότητες αγγλικά, γαλλικά, ιπασία, πιάνο, χορό. Σεξουαλικά δεν πειραματίστηκε με το ίδο φύλλο, όπως η κόρη της κυρά Τασούλας της μανάβενας, η Νίκη , που σε τρεις μήνες παντρεύεται την Claudia μια ψηλόλιγνη κοπέλα από την Γερμανία στην Ολλανδία. Η δική μου αδερφή τίποτα. Μια στάλα χαράς δεν μου έδωσε ποτέ, να υπερηφανευώ για το ανεξάρτητο και αδέσμευτο πνέυμα της. Όχι ποτέ! Μόνο άκολουθούσε το κυρίαρχο ρεύμα, τον επιβαλόμενο συντηρητισμό. Οπότε εκεί στα 19 της ακολούθησε για άλλη μια φορά το ρεύμα, την επαίσχυντη αριστερη ιδεολογία και δυστυχώς στην χειρότερη της μορφή έτσι όπως εκφράζεται από το ΚΚΕ.

Δεν γνωρίζω πως πρέπει να αντιδράσω. Ίσως οφείλω να ενημερώσω τους γονείς μου, αλλά η μάνα μου στο άκουσμα και μόνο της λέξης αριστερά θα πέσει κάτω στο πάτωμα και θα πλαντάξει από το κλάμα. Δεν μπορώ να της το κάνω, αρκετή πίκρα έχει λόγω της ήδη ακραίας συμβατικότητας της αδαρφής μου. Ο δε πατέρας, δεν θα κατορθώσει να το πιστέψει. Το παιδί του, η αγαπημένη του κόρη να ακολουθεί την κόκκινη στρατιά; Θα παρατήσει την Νέα Υόρκη θα περιμένει να πάρει το πρώτο αεροπλάνο που θα βρει (αυτό είναι το κακό με το να μην έχεις learjet) για Αθήνα για να αντιμετωπίσει από κοντά το πρόβλημα.

Λένε πως τους ανθρώπους τους αγαπάς για αυτό που είναι και δεν προσπαθείς να τους αλλάξεις. Σίγουρα. Αλλά αν είναι άρρωστοι;

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΜΟΥ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΕΛΑΣΗ

Η τωρινή πραγματικότητα έτσι όπως έχει διαμορφωθεί μετά τις χθεσινές δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές είναι άνευ προηγουμένου, ούτε ο πλέον ευφάνταστος νους δεν εδύνατο να το προβλέψει.

Η σαρωτική στην κυριολεξία επικράτηση του ΚΚΕ ανά τους δήμους και τις νομαρχίες της επικράτειας ταρακούνησε συθέμελα το πολιτικό κατεστημένο της χώρας το οποίο την τελευταία τριακονταετία είχει εγκλωβιστεί στον στείρο δικομματισμό. Η εκλογική αυτή νίκη της πλέον προοδευτικής παράταξης του τόπου έρχεται να ταράξει τα νερά του λιμνάζοντος καπιταλιστικού συστήματος το οποίο αποτελεί το εχέγγυο της εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης από τους στυγνούς πλουτοκράτες. Από το σύνολο των νομαρχιών όπου και η ψήφος έχει κυρίως πολιτικά χαρακτηριστικά και δεν επηρεάζεται μόνο από την προσωπικότητα και το έργο των υποψηφίων το ΚΚΕ κατόρθωσε να έχει ήδη από την πρώτη Κυριακή τους 50 νομούς. Ο μόνος νομός που δεν κατορθώθηκε να εκλεχθεί υποψήφιος στηριζόμενος από το ΚΚΕ είναι ο νομός Θεσσαλονίκης.

Ο κ.Ψωμιάδης νομάρχης Θεσσαλονίκης για δεύτερη συνεχόμενη τετραετία δήλωσε: ο Πάνος ο Ψωμιάδης είναι υπεράνω κομάτων και ιδεολογιών και αυτό το ξέρει ο κάθε μπαγιάτης Σαλονικιός. Το κράτος των Αθηνών θα βρει το μάστορή του άλλη μια φορά από μένα και αυτό είναι δέσμευση. Ζήτω η Μακεδονία! Ζήτω η Θεσσαλονίκη ! Ζήτω τα λαδάδικα ! Ζήτω η Μπουγάτσα με κιμά! Ζήτω η Μπουγάτσα με Τυρί! Κάτω το κράτος των Αθηνών!

Η γ.γ. (γάμησέ τα, γάμησέ τα) του ΚΚΕ κ. Αλέκα Παπαρήγα αφού κατανάλωσε περί τις πέντε φιάλες ποτού βότκα Ρωσικής προελεύσης, έδωσε συνέντευξη στα ΜΜΕ στο σπίτι του εργάτη: Επιτέλους ο ελληνικός λαός ξύπνησε, είδε ποιο είναι το καλό του, κατάλαβε το λάθος που επί εξήντα συναπτά έτη επαναλάμβανε. Το εκλογικό αποτέλεσμα ξάφνιασε τους πάντες αλλά όχι και εμάς, τους ακοίμητους φρουρούς της εργατικής τάξης. Μετά από ένα τέτοιο αποτέλεσμα η ανάγκη επίσπευσης των βουλευικών εκλογών φαντάζει το λιγότερο προφανής. Μας μένει άλλη μια μάχη, άλλος ένας αγώνας που αυτή την φορά θα τον κερδίσει ο λαός πανηγυρικά. Ο αγώνας των εθνικών εκλογών! Το όνειρο του Νίκου Ζαχαριάδη, του Μάρκου του Βαφειάδη, του Άρη του Βελουχιώτη το όνειρο όλων των εργατών της Ελλάδος θα λάβει σάρκα και οστά. Δεν πειράζει που καθυστερήσαμε 60 χρόνια, το καλό το πράγμα αργεί να γίνει, ή Σπεύδε βραδεώς. Σημασία έχει πως το ΚΚΕ θριάμβευσε στις νομαρχιακές εκλογές και θα θριαμβεύσει και στις βουλευτικές.

Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί σοκαρισμένοι από τα αποτελέσματα δεν προχώρησαν σε δηλώσεις. Ο πρωθυπουργός της χώρας σύμφωνα με έγκυρες πηγές έχει πέσει σε βαθιά κατάθλιψη πράγμα που επιβεβαιώνεται και από τον κυρ Τάκη ιδιοκτήτη του ψητοπωλείου της περιοχής όπου διαμένει ο πρόεδρος της κυβέρνησης. Τις τελευταίες τρεις ώρες έχει παραγγείλει τουλάχιστον 25 κιλά κοντοσούβλι κάτι που είναι πολύ ανησυχητικό. Όταν είχε χάσει τις εκλογές το 2000 είχε παραγγείλει μόνο 12. Ίσως ο μοναδικός αρχηγός κόματος που βρίσκεται σε μια κατάσταη ευφορίας είναι ο κ Γεώργιος Παπανδρέου. Δυστυχώς όμως δεν έχει προβεί σε δηλώσεις ούτε και αυτός αφού το επιτελείο του κόματος προσπαθεί να του εξηγήσει πως ναι μεν είναι καλό που έχασε η ΝΔ οπότε λογικά χαίρεται αλλά πρέπει επίσης να σκεφθεί πως το Πασοκ δεν έχει ούτε ένα νομό. Ενδιαφέρουσα είναι η στάση του προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ.. Πρόκειται να εκδώσει δελτίο τύπου όπου κατά πάσα πιθανότητα θα αναφέρονται τα εξής. Και σε αυτές τις εκλογές το ΛΑ.Ο.Σ. αύξησε την δύναμή του και με την βοήθεια πάντα του Χριστού, της Παναγίας, των Σαράντα Αγίων, του Αγίου Γεωργίου που σκότωσε τον δράκοντα, του πατριάρχη μας και του αρχιεπισκόπου μας δεν αργεί ο καιρός που θα φτάσουμε στην Κόκκινη Μηλιά.

Έντονος αναβρασμός επικρατεί στην χώρα και μεταξύ των μεταναστών οι οποίοι κατά χιλιάδες προσπαθούν να αναχωρήσουν από την χώρα αναφωνώντας Ίρχεται ο κουμμουνισμόοοοοοοος. Ένας οικονομικός μετανάστης από την Αλβανία έντρομος είπε : τι κάτσει κάνει ελλάδα τώρα με κουμμουνισμό, ήταν που ήταν σκατά τώρα εμείς από ποιόν θα κλέβουμε; Στο σημείο αυτό πρέπει να σημειωθεί πως μπορεί μια μερίδα αλβανών να είναι κακοποιοί αλλά η πλειονότητα είναι οικογενειάρχες άνθρωποι που ξενιτεύτηκαν, έφυγαν από την πατρίδα τους για μια καλύτερη ζώη και κλέβουν για να συντηρήσουν τα παιδιά τους .

Όμως μετά από το εκλογικό αυτό αποτέλεσμα η σχέσεις της Ελλάδος μπαίνουν σε νέα τροχιά. Ήδη η ΕΕ θα αποστείλει υγειονομικό ψυχιατρικό κλιμάκιο για να διαπιστώσει αν οι έλληνες πολίτες έχουν σώας τας φρένας, ενώ οι ΗΠΑ πρόκειται να αποσύρουν τις στρατιωτικές βάσεις για να μην μολυνθούν οι αμερικάνοι στρατιωτικοί και πολίτες που εργάζονται σε αυτές. Ενδέχεται ο Ο.Η.Ε. να οργανώσει καραβάνι αλληλεγγύης για τον ελληνικό λαό το οποίο θα περιλαμβάνει τρόφιμα, ρουχισμό, καθώς και βιβλία των John Rawls, Friedrich von Hayek και Milton Friedman. Ο κουβανός ηγέτης Κάστρο, που ακόμα δεν λεέι να πεθάνει μιας και κακό σκυλί ψώφο δεν έχει (παλία κομμουνιστική παροιμία), καταφθάνει στην Ελλάδα την ερχόμενη Δευτέρα για να συγχαρεί εκ του σύνεγγυς τους έλληνες κομμουνιστές για αυτό το ιστορικό τους κατόρθωμα.

Το ΚΚΕ για να γιορτάσει την μεγάλη του εκλογική νίκη διοργανώνει εκπαιδευτική λατρευτική εκδρομή στη Ρωσία. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει διαμονή σε εργατικές κατοικίες με πρωινό ( ένα ποτήρι βότκα), μεσημεριανό (τρία ποτήρια βότκα) και βραδινό (αέρα κομμουνιστικό κοπανιστό) καθώς και επίσκεψη στο μαυσωλείο του πατερούλη, στο θωρηκτό Ποτέμκιν και στις θερινές εργατικές κατοικίες στην Σιβηρία.

Τέλος τα ιδρυτικά μέλη της νεοιδρυθείσας παράταξης Φιλελεύθερη Συμμαχία αυτοκτόνησαν όποιον κρατούσε κόκκινη σημαία μετά την ανακοίνωση των πρώτων σίγουρων αποτελεσμάτων. Έτσι δυστυχώς μια ομάδα φιλαθλων του Ολυμπιακού βρήκε φρικτό θάνατο από τους αιμοδιψείς καπιταλιστές. Ας είναι αυτοί τα τελευταία θύματα των κεφαλαιούχων στον τόπο μας ή μάλλον καλύτερα στα σοβιέτ μας.

Από το Μέτωπο των Καταλήψεων

Μεγάλη μερίδα των γυμνασίων-λυκείων της χώρας τελεί υπό κατάληψη ως ύψιστη μορφή αντίδρασης στην φασιστική πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με προεξάρχουσα την Μαριέτα Γιαννάκου. Οι φοιτητές προετοιμάζονται ώστε με το πέρας της εξεταστικής εντός της αυτής εβδομάδος να ξεκινήσουν και αυτοί καταλήψεις και πορείες. Οι δάσκαλοι συνεχίζουν τις απεργιακές κινητοποιήσεις τους για συνεχή Πέμπτη εβδομάδα και προβλέπεται πως μόλις τους τελειώσουν τα χρήματα θα μπουν στο χόρο των κινητοποιήσεων και οι μαθητές του δημοτικού με δυναμικές καταλήψεις. Είναι προφανές πως η παιδεία είναι σε αναμένα κάρβουνα, έντονος ο αναβρασμός που επικρατεί αλλά η κυβέρνηση παρουσιάζεται αδιάλλακτη.

Όμως η κατάσταση οξύνεται όλο και περισσότερο. Το συντονιστικό των παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων της επικράτειας εξέδωσε δελτίο τύπου. Παρατίθεται όπως ανακοινώθηκε:

Η Παιδεία είναι ένα καζάνι που βράζει. Τα δίκαια αιτήματα των δασκάλων μας, των μαθητών και των φοιτητών προσπίπτουν πάνω στο τείχος της αδιαλλαξίας της κυβέρνησης Καραμανλή. Ο αγώνας πρέπει να ενταθεί ακόμα περισσότερο, οποιαδήποτε πίεση ασκείται υπερ των αιτημάτων της πανεκπαιδευτικής κοινότητας είναι ευπρόσδεκτη.

Η νεοφιλελεύθερη πολιτική αποκλείει την λαϊκή οικογένεια από τον δρόμο της μάθησης και της γνώσης. Η συνεχής υποβάθμιση των δημοσίων σχολείων λόγω της υποχρηματοδότησης από το κοινωνικά ανάλγητο κράτος οδηγεί στην ανάπτυξη των ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων που μόνο τους στόχο έχουν την οικονομική αφαίμαξη και όχι την προσφορά γνώσης – παιδείας. Η παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική λαίλαπα ορθώνει λοιπόν νεοταξικούς φραγμούς ανάμεσα στα παιδιά των κατώτερων οικονομικών και κοινωνικών στρωμάτων και σε αυτά των πλουτοκρατών. Η μάθηση παύει να γίνεται δικαίωμα του κάθε πολίτη από τον πιο ταπεινό προλετάριο μέχρι τον πιο σιχαμερό καφαλαιούχο.

¨Ετσι το συντονιστικό όργανο παιδικών σταθμών-νηπιαγωγείων παρατάσει τις δυνάμεις του με τις λοιπές ομάδες που αγωνίζονται, δάσκαλοι, μαθητές, φοιτητές, οικοδόμοι και τον Γιώργο Νταλάρα.

Προχωρά σε

1.Κοινές πορείες με τους άνωθι αναφερόμενους.
2.Κατάληψη όλων των παιδικών σταθμών και νηπιαγωγείων της χώρας σε συνεργασία με τους μαθητές λυκείων και γυμνασίων.
3.Διατάραξη της κοινής ησυχίας με στόχο την αφύπνιση της κοινωνίας.
4.Αφόδευση εις πάντας τους ανοικτούς χώρους πάρκα πλατείες.
5.Παραβίαση του κώδικα οδικής κυκλοφορίας με τα πατίνια και τα ποδήλατά μας.


Αγωνιζόμαστε για:

Παιδεία ποιότητας!

Περισσότερα χρήματα στην Παιδεία!

Έξω οι βάσεις του ΝΑΤΟ!

Να μειωθούν οι βάσεις των πολυτεχνικών, ιατρικών και νομικών σχολών!

Μεγαλύτερο μερίδιο των τηλεπτικών προβολών να καταλαμβάνουν τα παιδικά και τα κινούμενα σχέδια!

Τα αιτήματα μας είναι αδιαπραγμάτευτα, αλλά η υπουργός παιδείας και θρησεκυμάτων δεν δέχεται τον διάλογο.

Το συντονιστικό των Παιδικών Σταθμών κ΄ Νηπιαγωγείων (Π.Σ.Ν.)

Τασούλης Παπαρήγας
Μπεμπέ Αλαβάνου
Ιωσήφ Στάλιν

Paper Chase

Το κύριο μέτρο αξιολόγησης ενός ακαδημαϊκού, ενός ερευνητή είναι τα paper (εργασίες) που έχει δημοσιεύσει σε συνέδρια και περιοδικά. Η αξία του κάθε paper εξαρτάται από το αν τα συνέδρια-περιοδικά έχουν κριτή, ποιος τα οργανώνει, ποιά είναι η ιστορία τους και γενικότερα την απήχηση που έχουν στον επιστημονικό κόσμο που ασχολείται με το συγκεκριμένο αντικείμενο.

Οι ερενητές αγωνίζονται να έχουν όσο το δυνατόν περισσότερα paper και μάλιστα σε καλά περιοδικά και συνέδρια. Ορισμένες φορές πατάν επί πτωμάτων.

Ακολουθεί πραγματική ιστορία.

Ξεκίνησα πριν ενάμιση χρόνο να δουλεύω πάνω σε ένα αντικείμενο δίχως να έχω στο μυαλό τρελλά όνειρα για paper και διακρίσεις. To θέμα του αντικειμένου εξαιρετικά ενδιαφέρον και πολύ νέο όχι μόνο για τα επίπεδα της Ελλάδας αλλά και παγκόσμια. Αρχικά θεωρούσα αυτά που έκανα χαζοδουλειά αλλά ο supervisor μου το θεώρησε πολύ καλό και μου πρότεινε να το συνεχίσω για σπουδαστική–διπλωματική. Όταν το πρωτοσκέφτηκα του απάντησα πως το θεωρώ ανώφελο γιατί δεν θα έφτανα ποτέ σε σημαντικό επίπεδο ενώ σε άλλους τομείς θα μπορούσα να κάνω πολλά περισσότερα πράγματα. Επί ένα μήνα με είχε στο ψήσιμο μέχρι και ο καθηγητής του εργαστηρίου ήρθε και μου έταξε λαγούς με πετραχήλια. Τελικά με έπεισαν, στην χειρότερη σκέφτηκα απλά κάνω το γούστο μου και αν κάτσει κάτι καλό έκατσε.

Άρχισα να εργάζομαι για την σπουδαστική μου χαλαρά γύρω στις 2 με τρείς ώρες την μέρα και αυτά που έκανα ήταν πάντα κάτω από τις υποδείξεις του supervisor μου. Στην συνέχεια το ψάξιμο βάθυνε, διαπίστωσα μάλιστα πως έπρεπε να αλλάξουμε τροχιά στην έρευνα μας και να κινηθούμε σε άλλη μέθοδο για να παράξουμε ένα σοβαρό αποτέλεσμα. Οι ώρες που μελετούσα αυξήθηκαν και ανεξαρτητοποιήθηκα από τον επιβλέποντα μου σε σημείο απλά να του λέω τι κάνω από θέμα ευγένειας. Η προσκόλληση μου στην έρευνα μου έφτασε ορισμένες φορές στο να γίνομαι αντικοινωνικός, να μην βγαίνω έξω με τους φίλους, να σκέφτομαι ώρες ατέλειωτες λύσεις για τα προβλήματα που πρέπει να λύσω. Κάποιοι θα χαρακτήριζαν την στάση μου ηλίθια ή πως δεν αξίζει απλά να θυσιάζεις τόσο χρόνο για αυτό το πράγμα. Η αλήθεια είναι όμως πως εμένα αυτό με ευχαριστούσε, μου άρεσε να ψάχνω, να σκέφτομαι, να βασανίζω το μυαλό μου, μου άρεσε κι ας θυσίαζε τον χρόνο γιατί στην πραγματικότητα δεν τον θυσίαζα.

Το καλοκαίρι που πέρασε μου έγινε πρόταση να παρουσιάσω την εργασία μου σε κάποιο συνέδριο και μετά να την πάω σε περιοδικό. Είχε έρθει η ώρα του paper. Xάρηκα, ένα paper είναι ένα πολύ καλό χαρτί ειδικά όταν είσαι προπτυχιακός και μάλιστα όταν έρχεται ένα χρόνο πριν τελειώσεις την σχολή σου.

Εχθές είδα την εργασία μου, το paper το δικό μου, ανακοινωμένο στο καλύτερο παγκόσμιο συνέδριο του είδους. Το όνομα μου όμως δεν ήταν εκεί. Ήταν άλλα δύο. Του καθηγητή και του supervisor μου.

Δεν ισχυρίζομαι πως η εργασία ήταν 100% δική μου, όχι! Αλλά ένα 40% με 60% σίγουρα μου ανήκει. Ας έβαζαν το όνομα μου τρίτο επειδή είμαι προπτυχιακός και όχι δέυτερο ή πρώτο, αλλά ας το έβαζαν. Έτσι έπρεπε.

Οι κόποι μου, οι ώρες μελέτης και σκέψης μου πάνε χαμένες; Έτσι νομίζω.

Το συγκεκριμένο paper θα αποδείκνυε την ικανότητα μου στον συγκεκριμένο αντικείμενο έρευνας, τώρα;

Βαρέθηκα. Δεν έχω όρεξη πια, για τίποτα.

Θέλω μόνο να περάσει αυτός ο γαμημένος χρόνος.

Θέλω να τελειώσει το αναθεματισμένο πέμπτο έτος.

Μετά βλέπουμε.

ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑΣ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

“Γιατί είμαι τόσο βλάκας, ώστε, ενώ ξέρω πως όλοι οι άλλοι είναι βλάκες, δεν προσπαθώ να είμαι πιο έξυπνος απ΄αυτούς;” Ύστερα, Σόνια παραδέχθηκα πως αν περιμένει κανείς ώσπου να γίνουν όλοι οι άνθρωποι έξυνπνοι, θα χρειαστεί να περιμένει πάρα πολύ...Και πιο ύστερα ακόμη, κατάλαβα πως αυτό δε θα γίνει ποτέ, πως οι άνθρωποι δεν θ’αλλάξουν, πως δεν είναι κανενός δουλειά να τους αλλάξει και δεν αξίζει να χάνεις τον καιρό σου για κάτι τέτοιο. Ναι, έτσι είναι.Είναι νόμος φυσικός να μην αλλάξουν, Σόνια. Έτσι είναι... Και τώρα ξέρω πως όποιος είναι δυνατότερος στο μυαλό και στην ψυχή, αυτός θα είναι και ο αφέντης τους. Όποιος τολμάει πολλά, δικαιώνεται στα μάτια τους. Όποιος τους λογαριάζει λιγότερο, γίνεται νομοθέτης τους, και όποιος έχει το περισότερο θράσος, έχει και την τελευταία λέξη. Έτσι ήταν και έτσι θα είναι πάντοτε. Μόνο οι τυφλοί δεν το βλέπουν.

Ρασκόλνικοφ από το Έγκλημα και Τιμωρία του Φίοντορ Ντοστογιέφσκι, μετάφραση Σωτήρη Πατατζή

HΛΙΘΙΟΤΗΤΑ

"Only two things are infinite the universe and human stupidity... And i am not too sure about the first"

Albert Einstein

1

Είναι τοις πάσι γνωστό πως η ηλιθιότητα είναι ανίκητη.Τίποτα στον δρόμο τη δεν στέκεται εμποδιο, η φοβερή της ικανότητα ή ίσως η εγγενής της ιδιότητα να παραμερίζει τα πάντα σαν να μην υπήρχαν, είναι πιστεύω ο μοναδικός συμπαντικός νόμος δίχως κανένα χρονικό περιορισμό. Δεν επιδέχεται αμφισβήτησης δεν υπάρχουν εξαιρέσεις στον κανόνα . Το πείραμα επαναλαμβάνεται τα τελευταία 4000 χρόνια κ΄ καταλήγει πάντα στο ίδιο αποτέλεσμα. Η ηλιθιότητα θριαμβεύει στέφεται βασίλισσα και στέμα της η δημοκρατία. Η δημοκρατία όπου το σωστό είναι η άποψη των πολλών, το μέγα σφάλμα.

Ένας ενδεχόμενος αντίλογος θα ήταν, πως είναι δυνατόν να ισχύει πάντα ο νόμος της ηλιθιότητας και οι άνθρωποι να έχουν δημιουργήσει πόλεις, γλώσσα, νόμους, πολιτισμό γενικά.Αν ίσχυε ο νόμος δεν θα έπρεπε να είμαστε σε μια ημιάγρια ή τελείως άγρια κατάσταση ακόμα, να ζούμε στα δέντρα και στις σπηλιές; Όμως όχι έχουν σαφώς γίνει βήματα, ο άνθρωπος έφτιαξε εργαλεία, όργωσε την γη, με τους πρώτους μύθους άρχισε να εξηγεί το περιβάλλον, προσπαθεί να νοηματοδοτήσει την ύπαρξή του, παρατηρείται δηλαδή μια ανάπτυξη τόσο στον τεχνικό όσο και στον πνευματικό πολιτισμό. Τελικά τι ισχύει με την ηλιθιότητα;

Για να είμαι ειλικρινής δεν γνωρίζω. Θα ήθελα να εξετάσω το πρόβλημα από μια διαφορετική σκοπιά λίγο πιο θετική. Ας ειδωθεί η ηλιθιότητα από την φυσική σκοπιά του πράγματος και ας παραλληλιστεί με την εντροπία, η οποία εντροπία είναι το με΄τρο της αταξίας ενός συστήματος. Για παράδειγμα αν τα βιβλία σας είναι πεταμένα στο πάτωμα του δωματίου σας, τότε το σύστημα χαρακτηρίζεται από υψηλή εντροπία.Αν όμως τα βιβλία ήταν ταξινομημένα στα ράφια μιας βιβλιοθήκης τότε το σύστημα θα είχε σαφώς λιγότερη εντροπί από ότι πριν. Αξίζει να σημειωθεί πως και στις δύο περιπτώσεις οι πληροφορίες που περιέχουν τα βιβλία είναι ίδιες, αλλά στην μεν πρώτη μας είναι άχρηστες αφού δεν μπορούμε να τις βρούμε αυκολα αφού τα βιβλία είναι παντού σκορπισμένα, ενώ στην δεύτερη η πρόσβαση στις απαιτούμενες πληροφορίες είναι πολύ πιο εύκολη.

Επανέρχομαι τώρα στον προηγούμενο παραλληλισμό και σημειώνω πως τόσο η αύξηση της εντροπίας όσο και η αύξηση της ηλιθιότητας οδηγούν σε χαοτικές καταστάσεις, οι οποίες για να επαναφερθούν σε ένα ανεκτο και χρήσιμο για εμάς επίπεδο απαιτείται ενέργεια δηλαδή χρόνος, κόπος και χρήμα. Δυστυχώς ούτε η εντροπία αποφεύγεται ούτε η ηλιθιότητα αλλά το ανθρώπινο γένος πρέπει να επιβιώσει οπότε τι πρέπει να γίνει; Στην περίπτωση της εντροπίας υπάρχει δυνατότητα να μειώνεται η αταξία σε ένα υποσύστημα οπότε να έχουμε οργανωμένη ύλη αλλά στο ευρύτερο σύστημα να αυξάνεται. Ίσως μπορεί να επιτευχθεί κάτι παρόμοιο και με την ηλιθιότητα. Νησίδες σκέψεις σε έναν άπειρο ωκεανό βλακείας. Σε αυτά τα νησιά ο ορθολογιμός και πολιτισμός θα κυριαρχούν και η ευημερία αυτών που ζουν σε αυτά θα είναι δεδομένη.