Ώρα απογευματινή στο Club ΕΓΩ κ΄ ΑΥΤΗ

Έξι και μισή έδειχνε το Rolex μου και καθώς σήκωνα το βλέμμα μου από τους δείκτες του, η ματιά μου πέφτει σε κείνη. Τα υπέροχα καστανόξανθα μαλλιά της, με αυτές τις θαυμάσιες αφέλειες που το στυλ τους πρόδιδε κούρεμα από Νicolas ερχόταν σε άμεση αρμονία με το δικό μου επιμελώς ατημέλητο look των μαλλιών μου. Προσπάθησα να δω καλύτερα τα μάτια της μέσα από τα Ray- Ban γυαλιά ηλίου μου, αλλά το τελευταίας εσοδείας DKNY ζευγάρι γυαλιών ηλίου της δεν μου το επέτρεπε. Μέσα από το Versace jean της διαγραφόταν οι ακαταμάχητες καμπύλες των ποδιών της, που στηρίζονταν σε τι άλλο, μα σε ένα ζευγάρι Prada γόβες. Όταν διαπίστωσα πως η μπλούζα της όχι μόνο ήταν Lacoste όπως και η δική μου αλλά ταίριαζαν και απόλυτα χρωματικά άρχισα να πιστεύω πως η μοίρα μας επιφύλασσε εκπλήξεις. Όχι αυτό δεν μπορεί να ήταν τυχαίο, έπρεπε με κάποιο τρόπο να την προσεγγίσω! Όταν έβγαλε ένα τσιγάρο από την πλατινένια της Βulgari ταμπακιέρα την κεντημένη από διαμαντάκια, σηκώθηκα, προχώρησα με σταθερό βήμα προς το μέρος της και της άναψα το τσιγάρο με το χρυσό Zippo που φέρει το μονόγραμμά μου. Τα όσα ακολούθησαν είναι προφανή, είναι όσα ακολουθούν όταν δύο άνθρωποι ταιριάζουν πολύ, όταν δύο άνθρωποι είναι ο ένας αγορασμένος για τον άλλο.