Τετάρτη, Οκτωβρίου 25, 2006

It's a long way to ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ?

Το σύνολο των φοιτητών που έυχε να βρεθούν σε ένα εκπαιδευτικό (ο Θεός να το κάνει) ίδρυμα της ημεδαπής θα πέρασαν τουλάχιστον μία φορά από αυτό το πράμα που λέγεται συνέλευση. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβεις που γίνεται μια συνέλευση ειδικά σε τμήμα πολυτεχνικής σχολής.

Τα βήματα που πρέπει να ακολουθήσεις για να βρεις το ναό όπου δοξάζεται η δημοκρατία στο πανεπιστήμιο είναι απλά και κατανοητά.

Η αναζήτηση βέβαια ανακύπτει μόνο στην περίπτωση που δεν το έχεις πληροφορηθεί από τις χιλιάδες αφίσες που τοποθετούνται παντού από τις ανακοινώσεις στην γραμματεία μέχρι στις τουαλέτες για χαρτί υγείας (έτσι μπορείς ταυτόχρονα και να ενημερώνεσαι και να ...).

Βέβαια το λογικό είναι να έχεις ενημερωθεί προ πολλού από τους συνδικαλιστές φοιτητές κυρίως των αριστερών παρατάξεων γιατί οι δαπίτες θα ξενύχταγαν σε κανά πάρτυ οπότε που μυαλό για προπαγάνδα την άλλη μέρα. Ο συνάδελφος αριστερός μπορεί να σε πετύχει για την μίνι ιδεολογική ενημέρωση στον διάδρομο, στην καφετέρια του τμήματος, αλλά συνήθως ακολουθείται άλλη τακτική, αυτή της ενημέρωσης στο αμφιθέατρο. Κτυπά ευγενικά την πόρτα και μπαίνει στην αίθουσα. Απευθύνει τον λόγο στον καθηγητή που κάνει το μάθημα και του ζητά την παραχώρηση ενός πενταλέπτου για να ενημερώσει τους φοιτητές. Πραγματικά αυτή η τακτική ενημέρωσης με ενθουσιάζει είναι ακριβώς το ίδιο με την τηλεόραση και τις διαφημίσεις. Εκεί που παρακολουθείς το πρόγραμμα σου πετάγεται μια διαφήμιση για γιαούρτια. Έτσι και στα μηθήματα την ώρα που έχεις αποβλακωθεί με τις μερικές διαφορικές σου έρχεται ο συνδικαλιστής και σου λέει όλα αυτά τα άκρως σημαντικά για το Ιράκ το Ιράν α και για το άρθρο 16. Αυτό το τελευταίο το άρθρο 16 δεν το έχω πολυκαταλάβει. Προσωπικά γνωρίζω τα άρθρα των εφημερίδων και αυτά της γραμματικής το 16 οφείλω να ομολογήσω μου έχει διαφύγει. Τέλος δεν θεωρώ και τόσο έξυπνη την τακτική της ενημέρωσης για την συνέλευση και για τα λοιπά θέματα ως παρεμβολή στο μάθημα για έναν πολύ απλό λόγο. Ο φοιτητής μες την αποβλάκωσή και τον ύπνο του δεν δύναται αντιληφθεί ότι διακόπτεται το μάθημα και γίνεται ενημέρωση. Οπότε επέρχεται το μοιραίο για την αριστερά. Ο φοιτητής ταυτίζει το μάθημα με την ανακοίνωση, για παράδειγμα μερικές διαφορικές εξισώσεις και ο πόλεμος στο Αφγανιστάν. Είναι δυνατόν μετά εχέφρων άνθρωπος να μην έχει απωθημένα με όλους του Αφγανούς αφού με το που ακούει Αφγανιστάν του έρχρεται στο νου αμέσως o Laplace και ο Fourier. Συνεπώς αν ειδωθεί από αυτή την ψυχαναλυτική σκοπιά το θέμα η ενημέρωση και τα θέματα της θα φέρνουν αρνητικά συναισθήματα στους φοιτητές, άρα αυτοί θα προσπαθούν να αποφύγουν το κάθε τι που έχει να κάνει με την συνέλευση. Αλλά οι συνδικαλιστές δεν γνωρίζουν τόσο καλά την ψυχολογία του έλληνα φοιτητή, όσο εγώ βέβαια, οπότε το μόνο που κατορθώνουν είναι να διώχνουν τον κόσμο από τις συνελέυσεις.

Αν όμως όλα τα παραπάνω δεν έχουν γίνει τότε οφείλεις μόνος σου να βρεις τον δρόμο για την συνέλευση. Αλλά είπαμε μην απογοητεύεσαι είναι εύκολο ειδικά αν ακολουθήσεις τις κάτωθι συμβουλές.

1. Το συγκεκριμένο βήμα απαιτεί εξάσκηση της όσφρησης. Η πρώτη φορά ίσως φανεί δύσκολη με λίγη προσπάθεια όμως όλα θα γίνουν παιχνιδάκι. Προσπαθείς να διακρίνεις από που έρχεται όλη αυτή η κακοσμία, αυτός ο συνδυασμός τσιγάρου και μασχαλίλας και πάνω απ’όλα κομμουνιστικής απλυσιάς. Η τελευταία μάλιστα είναι και η πιο χαρακτηριστική.

2. Ακολουθείς όλους αυτούς που είναι ντυμένοι λες και έχουμε γενική επιστράτευση. Για να γίνω πιο αναλυτικός θα φορούν αρβίλες είτε είναι θήλεις ή άρενες, χακί πουκάμισο είτε είναι θήλεις ή άρενες, χακί jacket όπου πάνω θα είναι καρφιτσωμένη η φάτσα του Tσα Τσα Γκεβάρα ή κανα σφυροδρέπανο ή η σημαία της κούβας η οποία πολύ φοριέται τελευταία είτε είναι θήλεις ή άρενες. Όσον αφορά τα παντελόνια εκεί υπάρχει μια ελευθερία να φορεθεί ότι κάτσει αρκεί να παραπέμπει σε αναρχο-κομμουνιστικό.

3. Η συνέλευση θα γίνεται λογικά σε κάποιο αμφιθέατρο, αλλά συνήθως τα αμφιθέατρα είναι μαζεμένα οπότε όταν φτάσεις προκύπτει το ερώτημα ποια πόρτα να ανοίξω. Υπάρχει η λύση του ηλιθίου δηλαδή να ανοίξεις μια μια τις πόρτες αλλά αφού ένα και μόνο ένας συνδυασμός παρατηρήσεων είναι αρκετός για να σου δείξει τον δρόμο γιατί να να ακουλουθήσεις τον ηλίθιο δρόμο. Όχι δεν έιναι η όσφρηση που θα δώσει την λύση αλλά η ακοή και η όραση. Παρατήρησε λοιπόν από που ακούγεται ο περισσότερος θόρυβος και πλησίασε να δεις αν από τις πόρτες βγαίνει τσιγαροκαπνός. Αν ναι, τότε βρήκες που γίνεται η συνέλευση ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ !!! Είδες δεν ήταν και τόσο δύσκολο, τρία απλά βήματα είναι αρκετά.

4 σχόλια:

cortlinux είπε...

τώρα να πω ότι έχει άδικο... θα είμαι άδικος...
δεν είμαι πολυτεχνείο αλλά ΤΕΙ. πρωήν μέλος αριστερής παράταξης και αυτά που θέτεις πάντα με προβλημάτιζαν... Όπως πχ ότι οι αριστεροί έχουμε την και καλά αντιμόδα αλλά και ότι για να μπεις σε συνέλευση, ακόμη και καπνιστής να είσαι, χρειάζεσαι μάσκα οξυγόνου.

πάντως τα λες ωραία και χιούμορ

Klearchos είπε...

Ο Αντίλογος υπάρχει ακόμα;

Anarchist είπε...

Εάν ζει ο Αντίλογος?

Ζει και βασιλεύει και το τμήμα κυριεύει.

www.antilogos.eu

Ανώνυμος είπε...

Σαν διαφήμιση για γιαούρτια, τέλειο! Εμείς -τότε- ήμασταν τμήμα ανάδελφο, ολιγομελές και απολιτίκ, οπότε δεν έζησα τέτοιες σκηνές, αλλά έδωσες μια γλαφυρότατη εικόνα.