Παρασκευή, Ιουνίου 15, 2007

Επάγγελμα:Αριστερός

Το κάτωθι κείμενο είναι του φίλου distorted από το blog που πρόσφατα δημιούργησε:
(Εννοείται ότι δεν είναι τόσο γαμάτος όσο εγώ, αλλά κ΄αυτός καλά τα λέει.)

Είναι ενοχλητικό το φαινόμενο. Πως γίνεται σε μια χώρα που οι μισοί δηλώνουν αριστεροί και οι άλλοι μισοί κεντρώοι (δεξιός είναι ένας όρος που αποφεύγεται δια ροπάλου) να κυριαρχούν τόσο περίεργες απόψεις. Ποτέ άλλοτε η συντήρηση δεν συνεργαζόταν τόσο αρμονικά με τον λεγόμενο προοδευτισμό. Βέβαια όπως όλα τα άσχημα πράγματα σε αυτόν τον τόπο κι αυτό ξεκινά από τα φοιτητικά έδρανα.

Ίσως το να ήσουν αριστερός το 1970 να σήμαινε κάτι αντιδραστικό προς την εξουσία, σήμερα όμως είναι κάτι τετριμμένο και σίγουρα έχει χάσει το ρόλο που είχε. Βαρέθηκα να βλέπω τον κάθε χορτασμένο καλλιτέχνη να λέει ‘εγώ ανήκω στο χώρο της ευρύτερης αριστεράς’ και τι σημαινει αυτό;θες βραβείο δηλαδή;

Πολλοί χάρηκαν με την ‘αναζοπύρωση’ του φοιιτητικού κινήματος με τις περσινές καταλήψεις. Αναρωτιέμαι τι τελικά πέτυχαν όλες αυτές οι κινητοποιήσεις; Άνοιξαν τόσα κεφάλια, χάθηκαν ένα σωρό διδακτικές ώρες , έκλεισαν τόσοι δρόμοι και όλα αυτά γιατί; Για να περάσει ένα νομοσχέδιο που ουσιαστικά αλλάζει παρά ελάχιστα πράγματα και αφήνει στο έλεος του Θεού τα υπόλοιπα.

Οι κύριοι αυτοί το χουν πιστέψει τελικά. Και πως να είναι διαφορετικά όταν γίνονται συνελεύσεις στο πανεπιστήμιο με θέματα:το νόημα του πολυτεχνείου 30 χρόνια μετά, αλληλεγγύη σε κάποιον κουβανό που κάνει απεργία πείνας, ο πόλεμος στο ιράκ και άλλα τέτοια χαριτωμένα. Δε λέω ίσως να έχουν κάποια σημασία τα παραπάνω αλλά είμαι σίγουρος πως δεν έχουν καμία θέση στο πανεπιστήμιο, απολύτως καμία.

Τις προάλλες καθώς περπατούσα σε κεντρικό δρόμο μου λέει ένας προσφέροντας μου ένα φυλλάδιο ‘πάρε φιλαράκι είναι για το πρόβλημα του ρατσισμου’ τι να κάνω το πήρα (αφού είναι και για καλό σκοπό σκέφτηκα). Δε θα σταθώ τόσο στο λεξιλόγιο του καμπινέ που χρησιμοποιούσε το φυλλάδιο όσο στο γεγονός ότι αναφερόταν σε χρυσαυγίτες (ή ναζιστές λες και έχει διαφορά..) απειλώντας τους (σε γενικές γραμμές) ότι θα τους δείρουν όπου και όποτε τους βρουν. Ξέρουμε όλοι τι παιδιά είναι οι χρυσαυγίτες και οι τριγύρω τους, αναρωτιέμαι όμως σε τι διαφέρουν αυτοί από τα ‘έντιμα’ αυτά παιδιά της αριστεράς που προανέφερα Και οι μεν και οι δε δέρνουν. Δηλαδή αυτού του είδους οι αριστεροί είναι λιγότερο αλήτες επείδη δέρνουν στο όνομα της καταπολέμησης του ρατσισμού; Η υποκρισία έχει και όρια!!

Έχει πλάκα να βλέπεις φοιτητικούς διαλόγους. Τα παιδία της ΔΑΠ και της ΠΑΣΠ έχουν πιάσει από νωρίς το νόημα και ξέρουν ότι χωρίς γνωριμίες δεν μπορείς να πας πουθενά τη σήμερον ημέρα. Τα παιδιά των υπόλοιπων σχημάτων ΠΚΣ ΕΑΑΚ και λοιπών αριστερών δυνάμεων ζουν στο δικό τους φανταστικό κόσμο όπου ο Μάης του 68’ είναι σαν να γίνεται κάθε χρόνο (εντάξει δεν είναι όλοι έτσι). Βέβαια όλα αυτά τα παιδιά έχουν ένα κοινό:τον ξύλινο λόγο..
Πραγματικά θλιβερό να βλέπεις 20χρονα παιδιά να αναλώνονται σε τέτοιες αηδίες.

Το πανεπιστήμιο θα πρέπει να απαλλαγεί από τα κόμματα και να επικεντρωθεί στα εσωτερικά του προβλήματα απαλλαγμένο από έξωθεν παρεμβάσεις. Όμως κανείς δεν το θέλει αυτό. Το τωρινό σύστημα βολεύει πολύ κόσμο. Η εικόνα του απόλυτου χάους που επικρατεί τις περισσότερες φορές στο πανεπιστήμιο δε φαίνεται να συγκινεί τους φοιτητές. Οι ευαισθησίες τους δε μπορούν να τους κάνουν να κοιτάξουν τα προβλήματα που είναι δίπλα τους παρά μόνο το τι έκανε ο κάθε κουβανός μετανάστης. Η χαλαρότητα που επικρατεί θα επεκταθεί αύριο στο χώρο εργασίας και θα χει ώς συνέπεια σφάλματα άλλοτε σοβαρότερα και άλλοτε λιγότερο σοβαρά. Ένα επιπρόσθετο πρόβημα αποτελούν οι υπεράριθμοι φοιτητές. Αυτή η αύξηση των θέσεων χωρίς προηγουμένως να γίνει κανένας σχεδιασμός οδήγησε σε κατακόρυφη πτώση του επιπέδου σπουδών και φυσικά σε προβλήματα εύρεσης εργασίας αργότερα. Αλλά όλα αυτά είναι ψιλά γράμματα θα μου πείτε.

Ειλικρινά δεν ξέρω αν θα μπορέσουμε ποτέ να ξεφύγουμε από το αιώνιο γνώρισμα της φυλής μας : την υποκρισία. Είναι δύσκολο μια και η κατάσταση αυτή έχει παγιωθεί εδώ και πολύ καιρό και όπως εύστοχα αναρωτιέται και ο καφετζής στη διαφήμιση του Λουμίδη «Αλλάζουν μωρέ οι ανθρώποι;»

Gamw thn Poutana Mou Exasa To pio GAMATO Summer School

EIMAI MALAKAS POU DEN KOITAZW TA DEADLINE
EIMAI MALAKAS POU DEN KOITAZW TA DEADLINE
EIMAI MALAKAS POU DEN KOITAZW TA DEADLINE
EIMAI MALAKAS POU DEN KOITAZW TA DEADLINE
EIMAI MALAKAS POU DEN KOITAZW TA DEADLINE
EIMAI MALAKAS POU DEN KOITAZW TA DEADLINE
EIMAI MALAKAS POU DEN KOITAZW TA DEADLINE

Τετάρτη, Ιουνίου 13, 2007

G8 τί συζητήθηκε

Εσύ πτωχέ πολίτη του διαδικτύου που βρέθηκε στον δρόμο σου τούτο εδώ το blog, λάβε γνώση πως αν προχωρήσεις στην ανάγνωστη του κάτωθι post θέτεις την σωαμτική σου ακεραιότητα σε κίνδυνο, την ίδια σου την ζωή . . .
Όσοι από εσάς αψήφησαν την προειδοποίηση μου, είναι βέβαιο πως είναι θαρραλέοι. Τούτη την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, εγώ δεν θα βρίσκομαι εν ζωή. Η ζωή μου μπροστά σε όσα αποκαλύπτω δεν έχει νόημα.
Από τις 6 ως τις 8 του Ιούνη έλαβε χώρα η G8. Τα θέματα που συζητήθηκαν δεν ήταν όλα όσα ο πουλημένος έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος προβάλλει, είναι αυτά που εγώ παραθέτω, αυτά που μου στέρησαν την ζωή.
  1. Πως θα διασπαστεί η βαλκανική συμμαχία στην Eurovision. Η Αγγλία και η Γαλλία πρέπει οπωσδήποτε να κερδίσουν ένα διαγωνισμό ξανά.
  2. Δολοφονία Καρατζαφέρη και Λιακόπουλου. Έχουν ξεσκεπάσει και οι δύο τη διεθνή συνωμοσία σε βάρος της Ελλάδος και πρέπει οπωσδήποτε να πεθάνουν.
  3. Γράφει όντως τα τραγούδια του Je t'aime o Καρβέλας. Πρέπει να απαντηθεί όπωσδήποτε.
  4. Πως ζουν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου Πατρών που τρώνε στην εστία; Πρέπει να απαντηθεί όπωσδήποτε;
  5. Θα γίνει διπλή εξεταστική στο τμήμα Μηχ/γων και Αεροναυπηγών Μηχανικών;

Δευτέρα, Ιουνίου 11, 2007

Σχόλιο για την G700

Είμαστε η αδικημένη γενιά του ‘60
δίχως κατοχή και πείνα χωρίς ρετσίνα.

Η γενιά μου δεν είναι η γενιά του Πολυτεχνείου, ούτε η γενιά του ’60. Είναι η γενιά του playstation και του internet ή μήπως είναι η γενιά των 700 euros;

Έτυχε να διαβάσω το άρθρο « Ξεσηκώνεται η γενιά των 700€ » των των δημοσιογράφων της εφημερίδας Το Έθνος Στ. Βογιατζάκη και Γ. Φώσκολου, στο οποίο γινόταν και αναφορά στο σχετικό blog.

Συγκεκριμένα γράφουν στο άρθρο τους:

Είναι νέοι, με καλές σπουδές, γνώσεις ξένων γλωσσών και πολλά προσόντα που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή καριέρα στην αγορά εργασίας. Και όμως αμείβονται μόνο με 700 ευρώ...

Σε πρώτη φάση θα ήθελα να σχολιάσω ότι υπάρχουν πολλοί νέοι με καλές σπουδές, γνώσεις ξένων γλωσσών και πολλά προσόντα πλέον στις μέρες μας. Θα μείνω στα τρία τυπικά επαγγέλματα που πιστεύεται ότι εξασφαλίζουν οικονομική άνεση. Ιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί. Πριν μια εικοσαετία ίσως να ήταν ακόμα έτσι τα πράγματα αλλά στην εποχή μας βρωμάει ο κόσμος από μηχανικούς, δικηγόρους και γιατρούς. Ο πρώτος μισθός ενός απόφοιτου της νομικής που πάει να δουλεψει σε ένα δικηγορικό γραφείο για την πρακτική του, ανέρχεται στην καλύτερη των περιπτώσεων στα 450 euros. Λογικό όμως δεν είναι όταν η προσφορά είναι τεράστια; Από γνωστούς μου μηχανικούς, κυρίως πολιτικούς, μηχανολόγους και ηλεκτρολόγους, παρατηρώ πως η πρώτη τους εργασία συνήθως είναι σε εργοτάξιο και ο μισθός τους φτάνει 1000 euros .Όσο για τους γιατρούς μέχρι να αρχίσουν να εργάζονται έχει περάσει η μισή τους ζωή, λόγω της τεράστιας αναμονής για ειδικότητα. Σε ένα πρώτο επίπεδο λοιπόν φαίνεται πως η τεράστια προσφορά στις ημέρες μας επηρεάζει κατά πολύ τους μισθούς.

Όμως δεν είναι μόνο η προσφορά. Πιστεύω το πρόβλημα έγγειται αλλού. Ας ρίξουμε μια ματιά στον ορισμό της G700:

Είναι νέοι, με καλές σπουδές, γνώσεις ξένων γλωσσών και πολλά προσόντα που θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν μια αξιοπρεπή καριέρα στην αγορά εργασίας. Και όμως αμείβονται μόνο με 700 ευρώ...

Λέξεις κλειδιά Νέοι, Καλές σπουδές, Ξένες γλώσσες Πολλά προσόντα, Μισθός 700 euros. Δυστυχώς θα συμφωνήσω μόνο σε δύο σημεία στο Νέοι, και 700 euros. ¨Οταν μιλάμε για καλές σπουδές τί εννοούμε; Εδώ παραθέτω δύο πιθανές εκδοχές, η πρώτη είναι σπουδές σε πολυτεχνική ή νομική ή ιατρική σχολή. Η δεύτερη είναι σπουδές σε ένα πανεπιστήμιο με υψηλό ranking. Ελληνικό πανεπιστήμιο με υψηλό ranking είναι ανέκδοτο, άρα αυτοί οι νέοι με τις καλές σπουδές πρέπει να είναι απόφοιτοι ξένου πανεπιστημίου διεθνώς αναγνωρισμένου. Εδώ επικαλούμαι πάλι την μικρή προσωπική μου εμπειρία και την κοινή λογική. Όσοι λοιπόν γνωστοί μου τελείωσαν πανεπιστήμια κύρους δεν είχαν απολύτως κανένα πρόβλημα εύρεσης εργασίας. Είναι απόλυτα λογικό μια επιχείρηση στην Ελλάδα να θέλει ένα απόφοιτο του Imperial για παράδειγμα, γιατί απλά εμπιστεύεται το όνομα του πανεπιστημίου.Απομένει η εξέταση της πρώτης εκδοχής απόφοιτοι νομικής, πολυτεχνικής και ιατρικής. Δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα για τη νομική και την ιατρική αλλά για τους της πολυτεχνικής κάτι έχει πάρει το αυτί μου μιας και τα τελευταία χρόνια σπουδάζω σε μηχανικός. Μία απλή ερώτηση για τις πολυτεχνικές: πόσο το πρόγραμμα σπουδών βοηθά τους φοιτητές να είναι προετοιμασμένοι για την αγορά εργασίας. Η άποψή μου είναι καθόλου, και μαζί της συμφωνεί το 20% των μηχανικών έπειτα από έρευνα του ΤΕΕ, επιπλέον το 35% θεωρεί πως δεν βοηθά και τόσο. Δηλαδή το 55% πιστεύει πως το πρόγραμμα σπουδών δεν προετοιμάζει επαρκώς τους μηχανικούς. Αρκετά μεγάλο ποσοστό, αλλά λογικό όσο master της προκοπής δεν υπάρχουν και η έννοια διασύνδεση εργασίας και σπουδών είναι απογορευμένη. Συνεπώς καταλήγουμε στο συμπέρασμα πως η πλειονότητα των αποφοίτων των πολυτεχνικών σχολών δεν θεωρεί πως είναι προετοιμασμένοι για την αγορά εργασίας, τότε ο εργοδότης γιατί να αναλάβει το κόστος αυτής της προετοιμασίας, αλλά και στην περίπτωση που το αναλάβει γιατί να πληρώνει κάτι περισσότερο από 700 euros.

Όσον αφορά τις γλώσσες οι έλληνες αρέσκονται στο να μαθαίνουν ξένες γλώσσες, την ορολογία της επιστήμης τους την μαθαίνουν όμως; Νομίζω πως μάλλον όχι, όταν όλα τα μαθήματα προσφέρονται αποκλειστικά και μόνο στην ελληνική γλώσσα σε όλα τα πανεπιστήμια της Ελλάδας. Υπάρχει μάλιστα νόμος που απαγορεύει το εγχειρίδιο διδασκαλίας να είναι σε άλλη γλώσσα πλην της ελληνικής. Εν κατακλείδι ενώ ο υποψήφιος εργαζόμενος μπορεί να έχει το Proficiency στα Αγγλικά, την ορολογία δύσκολα την κατέχει επαρκώς.


Τέλος το σημείο των πολλών προσόντων, δυστυχώς δεν το πολυκαταλαβαίνω. Τρομερό ψήσιμο καφέ; Αριστοτεχνικό σκούπισμα; Επαγγελματικό ξεσκόνισμα; Πτυχίο Ωδείου; Τίτλος πρωταθλητή ομίλου ταβλιού Νέας Άνω-Κάτω Παναγιάς; Όλα αυτά προσόντα είναι και πολλά μάλιστα, αλλά τι προσφέρουν στον εργοδότη;

Αποψή μου λοιπόν, πως η γενιά των 700 ευρώ δεν είναι νέοι με καλές σπουδές, γνώσεις ξένων γλωσσών και πολλά προσόντα. Αν είχαν όλα αυτά τα χαρακτηριστικά σίγουρα θα υπήρχε μία θέση για αυτούς και αν δεν υπήρχε θα την δημιουργούσαν μόνοι τους. Το πρόβλημα έγκειται στις καλές σπουδές, γιατί καλές σπουδές στην Ελλάδα δεν γίνονται και αν συνεχίσουμε έτσι δεν θα γίνονται για πολύ καιρό.

Παρασκευή, Ιουνίου 01, 2007

Αμαλία

Καλό καλοκαίρι Αμαλία και όνειρα γλυκά.